پروتزهای جدید عصبی برای حرکت دستها

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از یورونیوز، طرحی پژوهشی در بیمارستان والدوچه، واقع در حوالی میلان ایتالیا درجریان است تا به افرادی که دچار فلج دستان وعضلات بالای بدن هستند، مقداری کنترل و استقلال درانجام کارهای ساده روزمره، مانند روشن کردن چراغ، نوشیدن یا شانه کردن موی سر به همراه بیاورد. اساس این سیستم، نسلِ جدیدِ پروتزوهای عصبی است. این طرح «مُندوس» نام دارد.

آندریا نیوتا یکی از بیمارانی است که است که از اسکلروز چندگانه رنج می برد و در بیست سال گذشته مجبور بوده است از صندلی چرخدار استفاده کند. او اینک در بیمارستان والدوچه تحت درمان یادگیری مجدد قرار گرفته است. او پذیرفته است که پروتزهای عصبی ساخته شده توسط طرح «مندوس» روی او آزمایش شود.

آندریا نیوتا می گوید:« صد درصد اطمینان داشتم که در کار کردن با دست راستم مشکلات زیاد ندارم. اما متوجه شدم که این طور نیست و “مندوس” به کمک تحریک های خاص به من نشان داد که چه گونه با حرکت های کوچک، بهتر از دست راستم استفاده کنم.»

مهم ترین جنبه این فناوری جدید این است که خود را با بیمار تطبیق می دهد و بیمار مجبور نیست خود را با وفق دهد. فرانکو مولتنی، عصب شناس در بیمارستان والدوچه در مورد این طرح اینگونه توضیح می دهد:«مُندوس آزمایش مهمی بوده است. زیرا می توانیم با دقت، مشکلات آن دسته از بیمارانی را که از نقطه نظر بالینی، بیماران خاص تلقی می شوند، تحلیل کنیم. آنها تعدادشان کم است و میلیونها نفر نیستند. اما راه حلهایی که برای این دسته از بیماران پیدا می شود که شمارشان میلیونی نیست، اما به چند هزار نفر بالغ می شوند، می تواند برای بیماران میلیونی هم مفید باشد.»

این سیستم، سیستمی متشکل از چندین قالب است و اسکلتی خارجی دارد که با تحریک الکتریکی، تحمل و
وزن دست را برای بیمارانی که عضلات شان کار نمی کند، ممکن می کند. قدرت گرفتن اشیا در دست نیز، با تحریک الکتریکی کنترل می شود. سیستم دیگری وجود دارد که قصد بیمار را درک می کند یا دوربینی وجود دارد که روی چشمان بیمار که به صفحه کام‍پیوتر نگاه می کند، متمرکز می شود. در این برنامه حتی برای کسانی که نمی توانند سرشان را تکان دهند، دستگاه رابط با مغز بیمار هم ساخته شده است.

لورنزو یکی دیگر از بیمارانی است حاضر شده این طرح روی او آزمایش شود. او هنوز می تواند از دست راستش استفاده کند. کل این فرآیند برای او سخت بوده است، چون او نمی خواهد حتی به مسئله این که کاملا وابسته به دیگران باشد، فکر کند. با این حال او که مهندسی بازنشسته است، می خواهد که به این طرح کمک کند.

لورنز که در شش سال گذشته به علت ابتلا به بیماری “ ای ال اس” توان استفاده از دست چپ خود را از دست داده در این باره می گوید:«روزی که پیش نمونه برای دست چپ ساخته شود، داوطلب خواهم شد که دوباره همه این آزمایش ها را انجام دهم و شاید آن روز بتوان تفاوت بین دستی را که تقریبا کاملا فلج است با دستی که تقریبا فلج نیست و هنوز برخی کارها را می تواند انجام دهد، متوجه شد. شاید از این طریق بتوان مقایسه های مفید نیز انجام داد و به پزشکان و مهندسانی که در آینده این پروژه را پیش خواهند برد، کمک کرد.»