ثبت ملی مهارت دوخت لباس های محلی و سنتی آذربایجان شرقی

تراب محمدی افزود: پوشاک سنتی در چند دهه اخیر بیش از هر موضوع فرهنگی دیگری دستخوش تغییرات سریع قرار گرفته به طوری ‏که امروزه تنها در میان روستائیان و عشایر می توان پوشش محلی را مشاهده کرد.

وی شرایط جغرافیایی، محیطی و آب و هوا، نحوه زندگی و اسکان و اوضاع اجتماعی، شرایط و اوضاع اقتصادی و پیشرفت‏های تکنولوژی و نیز اعتقادات مذهبی و آداب و رسوم را از جمله عوامل موثر بر فرم لباس ها در جوامع مختلف عنوان کرد.

این مقام مسوول لباس‏های محلی ایلات مشهور آذربایجان شرقی همچون شاهسون و ارسباران را یکی از مهم ترین جاذبه های فرهنگی آنها خواند و گفت: مردان ایل پوشاک اختصاصی ندارند، کت و شلوار و کلاه آنان معروف به کِـپی (کلاه ترک داری که نظیر کلاه مردان گیلان است) تشکیل دهنده پوشاک مردان شاهسونی است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان افزود: فرم و شکل پوشاک زنانه در مناطق عشایری آذربایجان شرقی اکثریت قریب به اتفاق به شیوه قدیم و شامل پیراهن بلند، دامن چین‌دار بلند و چارقد (روسری بزرگ) می شود.

«محمدی» با بیان اینکه رنگ‌های به کار رفته در پوشاک زنان اغلب رنگ‌هایی با زمینه روشن و گلدار است، اظهار داشت: نوع پارچه، دوخت، تزیین و نام انواع پوشاک و زیورهای زنانه در نزد ایلات و عشایر از تنوع چشم گیری برخوردار است.

وی خاطرنشان کرد: چادر شبی که در منطقه سردرود و بناب و شهرهای دامنه کوهستان سهند بافته می شد، لباسی که چوپانان کوهستان سهند بکار می بردند و کتی مردانه که تا چند سال پیش استفاده می شد از جمله پوشاک های منحصر بفرد و ویژه آذربایجان شرقی به شمار می رود.

محمدی با اشاره به طرح و جنس این لباس های محلی تشریح کرد: جنس پارچه‌های استفاده شده بسته به توان مالی افراد شامل کودری، ململ، چیت، متقال، فاستونی، دریاکنار، اوتماسینار، آیناگولی(پولکی)، شالموز، تافته، مخمل و به تازگی ابریشم، حریر می شود.

این مقام مسئول عدم معرفی و آموزش دوخت لباس های سنتی و محلی به نسل جوان را عاملی برای فراموشی مهارت های دوخت این نوع لباسها دانست و گفت: با برچیده شدن لباس های محلی ابزار های سنتی تولید پارچه از بین رفته یا در حال از بین رفتن هستند و بسیاری از مشاغل سنتی مربوط به پوشاک همچون جولاباف های اسکویی و اسکندانی از بین رفته اند.

محمدی با تاکید بر اینکه ثبت مهارت دوخت پوشاک محلی آذربایجان شرقی به عنوان میراث معنوی در ترویج این میراث ارزنده کمک بسیاری می کند،

از ارائه راهکارهایی همچون مستند‌سازی، تحقیق، حمایت، ترویج، ارتقا و احیا برای حفـاظت از این میراث معنوی در آینده ای نزدیک خبر داد.(میراث آریا)