مدال‌آوری بانوان و ارتقای جایگاه ورزش ایران

شاید طی این سال‌ها محمد علی‌آبادی نخستین مسئول ورزشی بود که همپا با توجه و حمایت از ورزش قهرمانی مردان، به ورزش قهرمانی بانوان نیز به همان میزان توجه نمود تا با تشکیل هسته‌های ورزش قهرمانی در رشته‌های مختلف بانوان، برنامه‌ها در این بخش جهت یافته و با دور شدن از حرکت‌های شعارگونه، برنامه‌ریزی‌های قهرمانی در بخش بانوان، جدی‌تر از هر زمان به اجرا گذاشته شود.

هرچند​ تمام دار و ندار مدالی ورزش بانوان ایران در طول ادوار بازی‌های آسیایی به 18 مدال طلا، نقره و برنز خلاصه می‌شود، اما چینی‌ها، ژاپنی‌ها، کره‌ای‌ها و سایر کشورهای شرق آسیا، با توجه به سرمایه‌گذاری بالایشان در ورزش قهرمانی بانوان،‌ بیشترین مدال‌های خود را در بازی‌های آسیایی در این حوزه صاحب می‌شوند تا ورزش ایران در رقابتی نابرابر و صرف توجه به مدال‌آوری مردان، نتواند آنچنان که باید و شاید با قدرت‌های شرق آسیایی رقابت کند. در بازی‌های آسیایی 2006 دوحه و در حالی که نخستین هسته‌های قهرمانی ورزش بانوان شکل گرفته بود،‌ کاروان ایران در تکواندو صاحب دو مدال برنز توسط مهروز ساعی و افسانه شیخی شد و این در شرایطی بود که آتوسا پورکاشیان نیز در مدال برنز تیمی شطرنج بازی‌های آسیایی، سهیم بود.

در فردای بازی‌های آسیایی علی‌آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی با جمع کردن روسای فدراسیون‌ها از آنان به جد خواست که در جهت ارتقای جایگاه ورزش ایران در بازی‌های آسیایی، دوچندان در ورزش قهرمانی بانوان سرمایه‌گذاری کرده و حرکت‌های توسعه‌ای در این بخش را شتاب بخشند. شاید با همین توجهات بود که در بازی‌های آسیایی دور بعد در گوانگجو چین، نخستین مدال طلای ورزش بانوان ایران در بازی‌های آسیایی به‌دست آمد تا این طلا شور و هیجان خاصی در کاروان ورزش ایران ایجاد کرده و زمینه درخشش و مدال‌آوری بیشتر بانوان ورزشکار در این بازی‌ها را فراهم کند. نخستین مدال طلایی را خدیجه آزادپور در ووشو برای ورزش بانوان ایران به ارمغان آورد تا مهر تاییدی زده باشد بر استعداد و توان بالای ورزش قهرمانی بانوان ایران. به دنبال طلای آزادپور در گوانگجو، الهه منصوریان نیز در ووشو برنز گرفت، فاطمه چالاکی و سمیرا ملکی‌پور در کاراته برنز گرفتند، کبدی بانوان صاحب مدال برنز بازی‌های آسیایی شد و در روئینگ سبک وزن، تیم چهار نفره ایران به مدال برنز رسید. در تیراندازی الهه احمدی نقره گرفت و تیم زنان نیز در قسمت 50 متر سه وضعیت صاحب مدال برنز شد و بالاخره در تکواندو راحله آسمانی و پریسا فرشیدی نقره گرفتند و سارا خوش جمال فکری، سمانه شش پری و سوسن حاجی‌پور صاحب مدال برنز شدند تا ورزش ایران در چهار سال توجه جدی به ورزش بانوان، نتیجه قابل قبولی را به لحاظ مدال‌آوری گرفته باشد. در حقیقت بانوان ایران با این حجم از مدال‌آوری خود سهمی قابل توجه در صعود دو پله‌ای ورزش ایران به مقام چهارم بازی‌های آسیایی گوانگجو چین داشتند تا به این ترتیب فصل نوینی در ورزش بانوان کشورمان گشوده شود.

هر چند ​ امروز نیز در راه حضور در بازی‌های المپیک 2012 لندن، بانوان ورزشکار کشورمان صاحب هشت سهمیه حضور در بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رویداد ورزشی دنیا شده‌اند، اما یقینا هنوز هم در ابتدای راه قرار داریم و نباید با قانع شدن به وضعیت موجود، دامنه سرمایه‌گذاری‌های خود را در این بخش کاهش دهیم. حضور بانوان ورزشکار ایران در سایه حجاب و عفاف ایرانی در بازی‌های آسیایی و جهانی در شرایطی صورت می‌گیرد که سنگ‌اندازی‌های بسیار در این راه نیز باعث نشده ورزش ایران با عقب نشینی از مواضع خود، حضور بانوان در عرصه قهرمانی را به هر قیمت بخواهد. در حقیقت بانوان شایسته ورزش ایران در مقام عمل نشان داده‌اند که حجاب و رعایت موازین اسلامی، مانعی در راه افتخارآفرینی آنان در رقابت‌های آسیایی و جهانی نیست تا کشورهای مسلمان زیادی نیز به تبع ورزش بانوان ایران، با پوشش ورزشکاران بانوی خود را در عرصه رقابت‌های مختلف بین‌المللی شرکت داده و از جایگاه والای زن مسلمان دفاع کنند.

به هر صورت و در شرایطی که طی این سال‌ها، اقبال به ورزش قهرمانی بانوان از سوی خانواده‌ها دوچندان شده،‌ می‌توان دورنمای بهتر و روشن‌تری را برای ورزش ایران در عرصه بازی‌های آسیایی و بین‌المللی متصور بود، به ویژه این‌که طی این سال​ها نیز زیر ساخت‌های ورزش بانوان در شهرهای مختلف توسعه یافته است تا بانوان ورزشکار با برخورداری از امکانات بهتر،‌ استعدادهای درونی خود را شکوفا سازند.

حجت‌اله اکبرآبادی / دبیر گروه ورزش