سهمیه المپیک لندن را می‌گیرم

خیلی خوشحالم که با به دست‌آوردن این مدال توانستم نشان دهم دختران ایرانی چقدر توانا هستند و به هر چه که بخواهند می‌توانند دست پیدا کنند. با این مدال تازه اولین آرزوی من برآورده شده و هدف اصلی‌ام کسب سهمیه ورودی المپیک است تا بعد از آن به موفقیت در آن رقابت‌ها فکر کنم.

من ابتدا هدف اصلی‌ خودم را کسب سهمیه المپیک قرار دادم. مدال طلای آسیا باعث شده تا هم اعتماد به‌نفس من بیشتر شود و هم حریفان بین‌الملی مرا به عنوان قهرمان آسیا بشناسند و جدی بگیرند، بنابراین در این راه هر سختی را به جان می‌خرم. با این که تمرینات سختی را پشت‌سر می‌گذارم، اما در راه هدفم این سختی‌ها را احساس نمی‌کنم. به نظر من هیچ چیز دست‌نیافتنی نیست، چون تا به حال به هر چه که می‌خواستم رسیدم و امیدوارم این روال را ادامه دهم.

حدود سه ماه است که زیرنظر تاتیانا الکساوانیا تمرین می‌کنم، طبیعی است که آشنابودن مربی با علم روز در آمادگی یک ورزشکار بخصوص در دوومیدانی تاثیر دارد. البته من سال 2009 هم در مالزی حدود یک‌ماه و نیم با مربی خارجی کار کردم و از این نظر بی‌تجربه نبودم.

موفقیت ورزشکاران زن باعث شده فدراسیون‌ها هم نسبت به گذشته نگاه متفاوتی نسبت به بانوان داشته باشند، فدراسیون دوومیدانی هم چه در زمان سرپرستی آقای آشتیانی و چه حالا که آقای داوری، سکاندار این رشته هستند. از ما حمایت کرده و مشکلی از این بابت وجود ندارد. زمان حضور آقای آشتیانی، این مربی خارجی را برای من آوردند و وقتی آقای داوری آمد حمایت کردند و گفتند که حتما این مربی بماند. همین که شرایطی را فراهم می‌کنند که ما در آرامش تمرین کنیم خیلی ارزش دارد.

برای رسیدن به جایی که آرزو دارند باید انگیزه داشته باشند چون اگر بخواهند و سختی آن را تحمل کنند مطمئن باشند که بستر موفقیت فراهم خواهد شد، پیش از این فاصله بین ورزشکاران مرد و زن خیلی زیاد بود، اما حالا حتی در برخی رشته‌ها بانوان موفق‌تر هستند و این نشان می‌دهد که دوران ناکامی و ناامیدی ورزش بانوان سرآمده است.

من سال 85 به صورت حرفه‌ای شروع کردم و در این 5 سال واقعا تلاش کردم، مدال طلای آسیا هم چیز کمی نبود که خدا را شکر به دست آوردم. بعد از این قهرمانی تا نام من در رنکینگ فدراسیون جهانی رفت از چند کشور عربی پیشنهادهایی به من دادند که در ازای قراردادی چند میلیون دلاری برای آنها مسابقه بدهم، اما من اصلا توجهی نکردم و گفتم برافراشته‌کردن پرچم ایران از هر چیزی برایم باارزش‌تر است. امیدوارم بتوانم سهمیه المپیک را هم بگیرم و نماینده شایسته‌ای برای کشورم باشم.

بازتاب اخبار موفقیت بانوان به اندازه زحمتی که برای رسیدن به آن می‌کشند نیست، هرچند از سال‌های پیش اوضاع بهتر شده اما کافی نیست، هر ورزشکاری برای این که پیشرفت کند انگیزه می‌خواهد و بخشی از این انگیزه مربوط به توجه رسانه‌ای است.

امیدوارم ورزشکاران در همه رشته‌ها از نظر مالی مورد توجه قرار بگیرند. خود من خوشبختانه از طرف پدر و مادرم حمایت شده‌ام، اما اگر این شرایط نبود نمی‌‌توانستم تا اینجا بالا بیایم، حمایت از ورزشکاران باعث بالارفتن انگیزه و پیشرفت آنها و معرفی استعدادهای تازه می‌شود.