در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در فوتبال کشورمان اما استفاده از این ابزار، مثل خیلی از چیزهای دیگری که در ورزش ما سرجای خودش نیست؛ یا درست نیست، بیشتر از آن که اهرمی برای هدایت اهداف این رشته ورزشی باشد تاثیر منفی دارد که در شکلگیری رابطه نادرست بین فوتبال و رسانه بدون شک اهالی هر دو طرف درگیر ماجرا مقصر هستند.
در حالی که یک دهه از حرفهای شدن فوتبال کشورمان میگذرد، اما رابطه موجود بین فدراسیون فوتبال و باشگاههایی که در سطح اول فوتبال ایران فعالیت میکنند با رسانهها، هنوز چهرهای از برقراری یک رابطه حرفهای ندارد. درست به همین دلیل است که در طول سالهای اخیر فضای تقابل اهالی فوتبال ما با رسانهها به صحنهای برای جنگ و جدل و حاشیههای دنبالهدار بدل شده است، در حالی که هدف رودررو قرار گرفتن اعضای جامعه فوتبال با رسانهها باید شفافسازی و اطلاعرسانی برای علاقهمندان این رشته باشد. در هفتههای گذشته، بارها جلسات مطبوعاتی باشگاهها و کنفرانس خبری مربیان بعد از مسابقات لیگ برتر به جنجال کشیده شده است، در این بین فضای سالم اطلاعرسانی تحت تاثیر قرار گرفته و از سویی ادبیات نامناسب در گفتار برخی مربیان و خبرنگاران رواج پیدا کرده است که این اتفاق دلایل متعددی دارد.
جایگاه مشاور رسانهای در باشگاههای حرفهای
در کشورهای صاحب سبک در فوتبال ارتباط با رسانه از جایگاه ویژه در باشگاههای حرفهای برخوردار است تا جایی که تمام باشگاههایی که در سطح اول فوتبال آن کشور فعالیت میکنند مشاوران مطبوعاتی و رسانهای استخدام میکنند که کلیه فعالیتهای مرتبط با صدا و سیما و رسانههای مکتوب را پس از هماهنگی و مشاوره با مشاوران تنظیم و برگزار میکنند. اما در فوتبال ما اغلب مشاوران مطبوعاتی اگر هم در باشگاهها وجود داشته باشند بیشتر نه براساس تواناییهای حرفهایشان بلکه بر مبنای ارتباط با افراد خاص در باشگاه برگزیده شدهاند که در عمل نهتنها کمکی به بهبود روابط آن باشگاه با رسانهها نمیکنند بلکه بیشتر اینطور به نظر رسیده که مدیر و مربی را به جبههگیری بیشتر مقابل خبرنگاران تشویق کردهاند.در چنین فضایی اغلب مربیان لیگ برتری در مواجهه با خبرنگاران با دید منفی به هر موضوعی مینگرند و همین سبب میشود که به جای پاسخگویی درست به سوالات مطروحه در کنفرانسهای خبری پایان بازی؛ بیشتر به دنبال توجیهی برای مفید نبودن آن سوال باشند.
نبود ساز و کاری برای تعامل با رسانهها
عبدالحمید احمدی، رئیس انجمن ورزشینویسان ایران در گفتوگو با خبرنگار «جامجم» در مورد دلایل این اتفاق میگوید: به عقیده من باشگاههای حرفهای نیازمند داشتن تشکیلاتی در حوزه رسانه و فعالیتهای مرتبط با آن هستند، چیزی که در باشگاههای حرفهای دنیا جایگاه خاصی دارد. در حال حاضر تمام باشگاههای ما که عنوان حرفهای را هم یدک میکشند ساز و کار لازم برای رفتار و برخورد حرفهای با خبرنگاران و تعامل با رسانهها را ندارند و طبیعی است که هر جلسه مطبوعاتی بدون هماهنگی با چنین مشکلاتی روبه رو می شود، اگر برگزاری جلسات، برنامهریزی شده و روی اصول باشد خروجی خوبی هم خواهد داشت، اما در فوتبال ما به جای پرسش و پاسخ مربی علیه خبرنگار و خبرنگار علیه مربی خط و نشان میکشد و این کاملا مغایر با حرفهایگری است و گاهی آنچنان برخوردها حاد میشود که شاهد رفتار توهینآمیز از سوی طرفین هستیم.وی ادامه میدهد: در این ارتباط باشگاهها نقش تعیینکننده دارند، این ضعف به هر دو بخش فوتبال و رسانه برمیگردد، اما اگر باشگاهها هوشیار باشند میتوانند با در پیش گرفتن راه درست خبرنگاران را هم به سمت رفع اشتباهات سوق دهند. اگر هر مقامی خودش را به جای جبههگیری پاسخگو بداند خیلی از مسائل حل میشود، ضمن این که مربی قبل از حضور در جلسه با هماهنگی و مشاوره یک مشاور آگاه، باید در مقام پاسخگویی قرار بگیرد تا برخوردها به حداقل برسد و به جای آن اطلاعات خوبی در اختیار مردم قرار بگیرد.
عادت دادن مردم به حاشیهها
پرویز مظلومی، سرمربی تیم فوتبال استقلال تهران به «جامجم» میگوید: الان مدتهاست که در فوتبال ما همه حاشیه را چسبیده و متن را رها کردهاند، باور کنید اگر هر کس دیگری در جایگاه مربیان قرار بگیرد از طرح بسیاری از مسائل در جلسه مطبوعاتی بعد از مسابقه که ممکن است تیمش شکست هم خورده باشد عصبانی میشود.
مظلومی: من یک بار از یک خبرنگار پرسیدم چرا سوالات جنجالساز را میپرسید و از مسائل فنی چیزی نمیگویید که گفت مردم حاشیه را بیشتر دوست دارند، اما چه کسی این علاقه را در مردم ایجاد کرده است؟
او که خودش این فضا را بارها تجربه کرده است،ادامه میدهد: الان مدتی است که خبرنگاران این روش را در پیش گرفتهاند. در اتاق کنفرانس تنها چیزی که پرسیده نمیشود مسائل فنی مربوط به همان بازی است و در مقابل سوالهای حاشیهای و جنجالساز مورد توجه است.من یک بار از یک خبرنگار پرسیدم چرا این سوالات را میپرسید و از مسائل فنی چیزی نمیگویید که گفت مردم حاشیه را بیشتر دوست دارند، اما چه کسی این علاقه را در مردم ایجاد کرده است؟ غیر از این است که خود ما و رسانهها توجه آنها را به حاشیه جلب کردیم؟ اگر همه به دنبال فوتبال باشیم مطمئن باشید مردم هم علاقهمند میشوند.مظلومی به مورد دیگری هم اشاره میکند و میافزاید: متاسفانه وقتی هم که جور دیگری رفتار میکنی که حاشیه درست نشود و مثلا به سوالات حاشیهای پاسخ نمیدهید مشکلات دیگری درست میشود و برخوردها طور دیگری میشود و طرفین در صدد تلافی بر میآیند و از رسانه استفاده دیگری میکنند که این درست نیست. الان برنامه 90 هر هفته چند تا از این درگیریها را نشان میدهد، این فرهنگ نادرست باید برداشته شود.
در نظر نگرفتن شرایط روحی مربی
رسول کربکندی که معمولا در مواجهه با خبرنگاران اغلب پاسخگو بوده است در گفتوگو با «جامجم» میگوید: سوالات بیربط با مسابقه هر مربی را عصبی میکند، مربی هم زیرفشار است، گاهی نتیجه نگرفته مثلا در همین برنامه 90 علی دایی و یاوری واقعا تحت فشار بودند و در آن شرایط سوالات بدی مطرح شد که مربی را تامرز نابودی میبرد، متاسفانه اتاق کنفرانس بعد از بازیها هیچ محدودهای ندارد، هیچ کنترلی روی آن نیست و فضای بحث و جدل همه را عصبانی میکند. کربکندی بخشی از اشتباهات را هم مربوط به مربیان میداند و تصریح میکند: البته برخی مواقع پیش میآید که مربیان هم کم تحمل هستند، اما باور کنید خیلی صبر و کنترل باید داشت که زیر آن همه فشار فقط لبخند زد و جواب داد، سوال و جوابها هم مشکل دارد.
برخی سوالات را باید در فرصت بهتری که مربی آرامش دارد مطرح کرد چون او هم یک انسان است و در شرایطی زود از کوره در میرود.
سارا احمدیان / جام جم
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد