«یک دقیقه و سیزده ثانیه»، نمایشی که تماشاگر را به بازی می‌گیرد

«یک دقیقه و سیزده ثانیه»، اثری نمایشی که در پردیس تئاتر مشهد روی صحنه رفته است، با مشارکت دادن تماشاگران در نمایش، ابعاد جدیدی از تعامل انسانی را روی صحنه آورده و اجرایی متفاوت را در قالب تئاتر به نمایش می‌گذارد.

کد خبر: ۱۴۹۵۰۱۸

«یک دقیقه و سیزده ثانیه»، نمایشی که تماشاگر را به بازی می‌گیرد

به گزارش جام جم آنلاین، به نقل از ایرنا، این اثر نمایشی به کارگردانی «علیرضا بازشاد»، که بر اساس مطالعه‌ای در باره کارتون‌خواب‌ها ساخته شده، در تلاش است تا صدای زنان را در شرایط دشوار زندگی به گوش مخاطب برساند و در این مسیر بازیگران آن «ساندرا یحیی‌زاده، نوشین هنرمند، ریحانه‌سادات حسینی، و فاطیما یوسف‌زاده» توانسته اند احساسات و تجربه‌های پیچیده خود را با اجرای تاثیرگذاری به نمایش بگذارند و البته حضور تماشاگران، به عنوان مشارکت‌کننده در پیشبرد نمایش، به این اثر هنری ابعاد جدیدی از تعامل انسانی می‌دهد.

موضوع نمایش، که بر زندگی کارتون‌خواب‌ها و مشکلات اجتماعی زنان تمرکز دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. این انتخاب موضوعی نه تنها از بُعد اجتماعی، بلکه از منظر انسانی نیز تأثیرگذار است.

زنان بازیگر با تلاش برای روایت زندگی‌های خود، توانسته‌اند درک عمیقی از شرایط و بحران‌های زندگی کارتون‌خواب‌ها ارائه دهند. این اثر در کنار ضعف‌های داستانی‌اش، به دلیل دغدغه‌مند بودن و تعاملی بودنش، فرصتی برای تماشاگران فراهم می‌آورد تا در کنار شخصیت‌ها، خود را در دنیای آن‌ها تصور کرده و به پرسش‌هایی اساسی در مورد نابرابری‌ها و مشکلات اجتماعی پاسخ دهند.

در کنار تلاش کارگردان و بازیگران، باید از نقش پررنگ «میترا کرمانی» به عنوان دستیار کارگردان، در آفرینش این کار هنری یاد و تقدیر کرد که زحمات او در هماهنگی و مدیریت جزییات اثر بی‌تردید تاثیر زیادی در جریان نمایش داشته است.

اما نکته‌ای که در این نمایش به چشم می‌آید، فقدان ساختار روایی منسجم در این اثر است. نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» بدون یک داستان مشخص به پیش می‌رود و بیشتر بر احساسات و واکنش‌های آنی بازیگران تمرکز دارد، که در برخی موارد باعث می‌شود مخاطب در ارتباط با موضوع به شکل واضحی قرار نگیرد.

از سویی به نظر می‌رسد که عدم وجود روایت ساختاریافته، انتخابی هدفمند و برای بیشتر به چالش کشیدن تماشاگر و دعوت او به تفکر بوده است، اما همین امر موجب می‌شود که برخی از تماشاگران احساس گم‌گشتگی کنند.

اما باید گفت که مشارکت تماشاگران به عنوان یک عنصر کلیدی در نمایش، باعث شده است تا این اثر از حالت یک تجربه صرفاً بصری خارج شده و به یک تجربه احساسی و فکری برای مخاطب تبدیل شود. این شکل از تئاتر، که فضای بازتری برای مشارکت و گفتگو فراهم می‌آورد، در دنیای امروز، که نیاز بیشتری به درک شرایط اجتماعی احساس می‌شود، بسیار حیاتی است.

در عین حال باید اذعان کرد که «یک دقیقه و سیزده ثانیه» اگرچه ویژگی‌های جالبی از تعامل و نمایش احساسات انسانی را در خود جای داده است، اما بدون شک می‌توانست با داستانی دقیق‌تر، تأثیرگذاری بیشتری بر مخاطب خود داشته باشد.

نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» از پنجشنبه گذشته در سالن پردیس تئاتر مشهد روی صحنه رفته است که امشب (پنجشنبه) پس از یک هفته اجرا، به کار خود پایان می‌دهد.