اتحادیه اروپا و نفاق سیاسی

در نشست اخیر سران ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا و کشور‌های عضو شورای همکاری خلیج فارس در مقر اتحادیه اروپا در بروکسل ادعا شده که این سه جزیره بخشی از حاکمیت امارات است وایران این جزایر را اشغال کرده!.

این ادعا در حالی از سوی شورای اتحادیه اروپا مطرح می‌شود که همه اسناد تاریخی بر حاکمیت بلا منازع ایران بر این ۳ جزیره تاکید دارد وادعای سران اتحادیه اروپا بر ایند برخی متغیرات منطقه‌ای است.

همراهی مشترک اروپا وبرخی رژیم‌های عرب منطقه با رژیم صهیونیستی درکشتار مردم بیدفاع غزه وجنوب لبنان وناکامی امریکا واروپا در تغییر موازنه جنگ در غزه، لبنان و اوکراین موجب شده تا سران کشور‌های اروپا ساز جدیدی را در رابطه با اختلاف افکنی میان جمهوری اسلامی ایران و ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس اغاز کنند.

این ادعای عجیب برای نخستین بار بصورتی جمعی از سوی رهبران اتحادیه اروپا مطرح می‌شود در حالی که چنین ادعایی اساسا دخالت اشکار اروپا در اموری که هیچگونه ربطی به اتحادیه اروپا ندارد، تلقی می‌شود.

متاسفانه برخی رهبران اروپا همچنان در توهم دوران استعمار غرب بر مقدرات ملت‌های شرق بسر می‌برند ودر صدد باز تعریف جدید سیاست‌های استعمار گرایانه خود بر کشور‌های شرقی هستند.

موضوع جزایر سه گانه یک موضوع بین ایران وامارات است و سیاسی کاری وباج خواهی غرب از ایران در تغییر واقعیت‌های تاریخی تاثیری نخواهد داشت.

این موضع گیری در حالی صورت می‌گیرد که اتحادیه اروپا به دلیل ممانعت ایران از تلاش اروپا و رژیم صهیونیستی برای تغییر ژئوپلتیک منطقه به سود اسرائیل بشدت عصبانی شده ویک سلسله تحریم هایی علیه ایران اعمال کرده.

منع ورود هواپیما‌های برخی شرکت‌های هواپیمایی جمهو ری اسلامی به اروپا واعمال یک سلسله تحریم‌های ظالمانه غرب علیه ایران نشان می‌دهد که غرب به سمت اختلاف افکنی بین ایران وکشور‌های منطقه روی اورده.

به کار گیری لفظ اشغال جزایر سه گانه از سوی ایران که در بیانیه پایانی سران ورشکسته سیاسی اتحادیه اروپا و کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس آمده نشانه دخالت آشکار این اتحادیه در مسائل داخلی ایران و منطقه است.

این موضع گیری‌ها اگر چه کوچکترین تاثیری بر واقعیت‌های منطقه نخواهد داشت، اما نشان می‌دهد که کشور‌های اروپایی کوچکترین احترامی برای موازین و قوانین بین المللی قائل نیستند.

رفتار مصلحت جویانه و نوعا تهاجمی سران اتحادیه اروپا در نشست مشترک با سران کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس نوعی عقده گشایی علیه کشور قدرتمندی مانند ایران تلقی می‌شود.

 حاکمیت تاریخی ایران بر تنب بزرگ، تنب کوچک وابو موسی تحت هیچ شرایطی قابل چانه زنی نیست، زیرا عمر این حاکمیت از عمر بسیاری از کشور‌های حوزه خلیج فارس وحتی کشور‌های اروپایی بیشتر است.

 زمانی هم صدام حسین دیکناتور معدوم عراق به تحریک غرب موضوع جزایر سه گانه ایرانی را مطرح ساخت و به ایران حمله کرد، اما سرنوشت شومی پیدا کرد.

اتحادیه اروپایی ورشکسته که با بحران انرژی ناشی از جنگ روسیه واوکراین مواجه است اکنون نغمه شوم جدیدی را اغاز کرده تا بتواند از انرژی کشور‌های حوزه خلیج فارس برای جایگزینی گاز روسیه استفاده کند.

در چنین فضایی اینگونه رفتار‌های غیر منطقی وتهاجمی برای ایران پذیرفتنی نیست، زیرا ملت بزرگ ایران هر گز و تحت هیچ شرایطی زیر بار باج خواهی‌های کشور‌های اروپایی نخواهد رفت.