«صدا»ی ما را از اعماق دل می شنوید

با اینکه بیش از ۸۰ سال دارد، اما نفس‌هایش در هر دم و بازدم لحظه‌ای قطع نمی‌شود و دست از تحرک و شور و هیجان برنمی‌دارد. همچنان روی پای خودش ایستاده و نجیبانه تعادلش را برای استوار ایستادن حفظ می‌کند.

رادیو را می‌گویم؛ رسانه‌ای که نامش شاید گره خورده با خاطرات عده زیادی. رادیو به منزله خیال و تصویر است؛ بی هیچ رنگی، هزار رنگ است و پهنه‌ای وسیع از شعر و متن و صدا و موسیقی را از طریق امواج به خانه‌ها و گوش‌ها منتقل می‌کند.

این جعبه مستطیل شکل روزگاری کنج طاقچه خانه‌ها نشسته بود و نظاره گر تک تک اعضای خانواده. هنوز هم با وجود خودنمایی رنگارنگ رسانه‌های دنیای امروز، رادیو و نمایش‌های رادیویی جایگاه ویژه‌ای در بین مردم دارند. وقتی از ۱۳ سال پیش رادیو نمایش کنار دیگر شبکه‌های قدیمی رادیو قد علم کرد، گمانه زنی‌ها حاکی از آن بود این شبکه می‌شود محبوب دل مخاطبان، زیرا صمیمت، سادگی و منحصر به فرد بودن رادیو را بگذاریم کنار قدرت نمایی بزرگ بیان دراماتیک و تاثیر بسیار آن بر مخاطب، آنگاه می‌بینیم که رادیو و نمایش در کنار هم چه قدرت بی بدیلی دارند و چه کار‌ها که می‌توانند کنند.

نمایش‌ های رادیویی با صدای استثنایی هنرمندان بی نظیرش همچنان خاطره ساز هستند و مردم سالهاست شنونده هنرمندانه هنرمندان در برنامه‌های رادیو نمایش هستند. هنوز هم خاطرات نمایش‌های رادیویی برای مخاطبان نوستالژیک است و امروز رادیو نمایش محملی شده برای بروز استعداد‌های خلاق و مایه دلگرمی اهالی هنر و علاقمندان به نمایش‌های ماندگار. همیشه سلامت باشد و مسیرش درخشان.