کوه‌خواران علیه اقتصاد ایران

کوهخواری اکوسیستم و زیستگاه جانوران را از تخریب کرده و در واقع مانند بیخانه شدن یک خانواده است، یعنی آسیب جدی به زندگی حیاتوحش وارد میکند، بسیاری از گیاهان با توجه به توپوگرافی منطقه، زاویه تابش آفتاب، وزش باد، تجمع ابر و بارشها میرویند و با تغییر شکل کوه برای مصارف گوناکون یا بهرهبرداری از سنگها، رویشگاه گیاهان هم از بین میرود و از دست رفتن گیاه قطعا از دست رفتن جانوران را به دنبال دارد. جنگل، این نبض تنفس زمین، مدتهاست که گوشه گوشهاش توسط عدهای خاص بلعیده و آنچه بالا آورده میشود ویلاهایی عظیم و با امکانات هستند. درکنار این اتفاقات کوههای سر به فلک کشیده نیز جلوی چشم هموطنان، توسط عدهای سودجو در حال ناپدید شدن هستند. البته برخی معادن نیز بلای جان کوهها شدهاند و با هر انفجار و لرزش ناشی از استخراج، بخشی از کوه میمیرد و جانی به ثروت نظام سرمایهداری میبخشد. مافیای قدرت در پس پرده این تخریبها و آسیب به منابع ملی، فقط نظارهگر خساراتی هستند که برای منافع خود، بر جان زمین وارد میسازند. ضعف بازرسی و نبود نظارت باعث شده میدان برای سوداگران منابع ملی باز شود. الوند را دریابیدتمام استانها بهنوعی زخم خورده جنگلخواری و زمینخواری و کوهخواری هستند. بهعنوان مثال کوهستان الوند که بهعنوان قلب استان همدان نهفقط وضعیت آب و هوایی این منطقه بلکه زمینههای گردشگری بسیاری را با خود به ارمغان آورده، بارها مورد تهدید و تخریبهای غیرقابل جبران قرارگرفته است.یکبار بدنه آن باتله کابین ودهکدههای مربوط آسیب دید، یک بار جادهکشیهای صورت گرفته روحش را خراشید و بار دیگر ماجرای پروژه پرشین یاقوت مطرح و در کوهستان مجتمعسازی شد. البته عشایر هم ساختمانسازی کردهاند و سنگینی سیمان بر سینه پایتخت تمدن فشار میآورد.کوهستان الوند که مادام در معرض تخریبهای انسانی در حال از بین رفتن است، حدود یک دهه است درگیر و دار ساخت و سازهای هلال احمری قرار گرفته و آرزو دارد حداقل تیمهای امداد و نجات هلال احمر، یک بار لباس بر تن کرده و مأموریت نجات این کوهستان را در پیش بگیرند. سال ۱۳۹۴ بود که خاکبرداری و ایجاد ساختمان و زیرزمین و... از سوی هلال احمر همدان انجام شد، روندی که با یک صورتجلسه آغاز و در ادامه، توسط مدیران مربوط به آن زمان، تخلف قلمداد شد. هرچند پروندهای برای جمعیت هلال احمر تشکیل شد اما برخوردی با آن صورت نگرفت!از آن سالها قریب به یک دهه میگذرد اما هنوز هم است، کوهستان الوند نقره داغ شده و دشت میشان به صورت کاملا پریشان باقیمانده است!قانون بیخاصیت زمینخواریاولین قانون مبارزه با زمینخواری در ایران سال۱۳۳۱ودردوران دکتر مصدق با عنوان «ثبت اراضی موات اطراف شهر تهران» به تصویب رسید و براساس این قانون اعلام شد از میدان سپه (میدان امامخمینی) به شعاع ۵۰کیلومتر هیچ کس حق تصرف اراضی موات را به اسم احیای زمین ندارد. این جرم در ماده ۶۹۰ کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ به صورت مبهم و در قالب یکی از طولانیترین و پیچیدهترین مادهها، جرمانگاری شده که البته اختلاف نظر و برداشتهای متفاوتی نیز از آن در رویه قضایی وجود دارد.