قرص های ممنوع در هواپیما؛ ممنوعیت دارویی در پروازهای خارجی

اگر در حال حاضر دارو مصرف می‌کنید و قصد دارید به‌زودی به خارج از کشور سفر کنید، خواندن این مقاله می‌تواند به شما کمک کند تا از بروز هرگونه مشکلی در هواپیما جلوگیری کنید.

Medicines allowed on foreign flights

با قوانین حمل دارو در هواپیما آشنا شوید

هنگامی که قصد آغاز سفر هوایی دارید، یکی از مهم‌ترین مسائل بعد از خرید بلیط هواپیما لحظه آخری خارجی یا داخلی، آشنابودن با قوانین و مقررات حمل دارو در هواپیما است. مجاز بودن همراه‌داشتن دارو در سفر هوایی به عوامل متعددی از جمله قوانین تعیین‌شده توسط شرکت هواپیمایی، قوانین کشور مقصد و قوانین فرودگاه‌های بین‌المللی بستگی دارد. عدم آگاهی از این مقررات می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین یا حتی عواقب قانونی احتمالی شود.

به طور خاص، ما بر قوانین حمل دارو محبوب‌ترین مقاصد ایرانیان مانند ترکیه، امارات، ارمنستان، اروپا، آمریکا و کانادا تمرکز خواهیم کرد.

حمل دارو در پرواز بین‌المللی

سازمان بین‌المللی امنیت حمل‌ونقل هوایی (TSA) غربالگری و اسکن اشعه ایکس از تمام داروها در فرودگاه‌ها را اجباری کرده است. بااین‌حال، مسافران می‌توانند به‌جای عکس‌برداری با اشعه ایکس، داروی خود را به‌صورت دستی بررسی کنند. فهرست داروهای ممنوعه طبق اعلام این سازمان در فرودگاه‌های سراسر جهان به سه دسته زیر تقسیم می‌شود:

1. قرص‌های ممنوعه در پرواز شامل مورفین، متادون، دیفنوکسیلات، متیل ‌فنیدات، آیپوم و کدئین‌ فسفات.
2. مایعات ممنوعه در پرواز مانند هیدروکسی زینک، فنوباربیتال، دکسترومتورفان و دکسترومتورفان P.
3. آمپول‌های ممنوعه در پرواز شامل مورفین، متادون، آلفتانیل، تالامونال، پنتازوسین، پتیدین، نالوکسول و دی هیدروبلپریدول.

داروهای مجاز در پروازهای بین‌المللی

تمام داروهایی که توسط TSA یا هیچ فرودگاهی در طول سفر ممنوع نشده‌اند، مجاز تلقی می‌شوند و می‌توانند توسط مسافران در سفر هوایی حمل شوند. بااین‌حال، هنگام حمل این داروها باید قوانین خاصی رعایت شود. مهم‌ترین قوانین به همراه برخی توصیه‌ها به شرح زیر است:

1. حمل داروهای مایع در پروازهای بین‌المللی تا زمانی که حجم آن از 100 میلی‌لیتر بیشتر نباشد در کیف‌های دستی مجاز است.
2. مهماندار را در مورد داروهای خود آگاه کنید، به‌خصوص اگر به‌شکل مایع باشد.
3. نام خود و نام دارو را روی خود دارو بنویسید.
4. همراه داشتن نامه‌ای از پزشک با مهر معتبر برای حمل داروهای مخصوص خودتان توصیه می‌شود.
5. همراه داشتن نسخه پزشک برای داروهای مخصوص نیز توصیه می‌شود.
6. اگر وضعیت پزشکی شما در طول پرواز به‌حدی بدتر شد که قادر به مصرف داروهای خود به‌طور مستقل نباشید، توصیه می‌شود از دستبند هشدار پزشکی حاوی جزئیات نوع و دوز دارو استفاده کنید. انجام این کار به خدمه پرواز این امکان را می‌دهد که در صورت نیاز به شما کمک کنند.
7. داروهای جامد به شکل قرص را می‌توان در هر مقداری در سفر هوایی حمل کرد، مگر اینکه محدودیت‌های امنیتی خاصی وجود داشته باشد.

محدودیت‌های دارویی در کشورهای مختلف

برای آغاز یک سفر هوایی بین‌المللی، بعد از خرید بلیط هواپیما آن کشور، باید با قوانین حمل دارو هواپیمایی که با آن قصد سفر دارید، آشنا شوید. کشورهای مختلف قوانین خاصی در مورد داروهای مجاز و ممنوعه دارند. بسیار مهم است که قبل از سفر به این کشورها با این قوانین آشنا شوید.

دلیل وضع این مقررات این است که برخی از داروها ممکن است در این کشورها غیرقانونی تلقی شوند یا به‌عنوان مواد مخدر طبقه‌بندی شوند. شرکت‌های هواپیمایی مسئول ارائه اطلاعات در مورد این قوانین هستند. بااین‌حال، ما ممنوعیت‌های دارویی را برای محبوب‌ترین مقاصد پرواز برای ایرانیان شرح خواهیم داد.

داروهای ممنوعه در فرودگاه‌های امارات

امارات متحده عربی، به داشتن مقررات سخت‌گیرانه برای حمل دارو در طول پروازهای بین‌المللی معروف است. حتی ورود آنتی‌هیستامین‌های رایج به کشور بدون مجوز و تجویز پزشک ممنوع است. علاوه بر این، مدت‌زمان مصرف دارو نباید بیش از 30 روز باشد.

داروها باید در بسته‌بندی اصلی و دارای تاریخ انقضا مشخص باشند. برای دریافت به‌روزترین اطلاعات در مورد داروهای ممنوعه در فرودگاه‌های امارات به وب‌سایت رسمی سازمان غذا و داروی این کشور به آدرس mohap.gov مراجعه کنید.

از مهم‌ترین داروهای ممنوعه در امارات می‌توان به متادون، فنتانیل، مورفین، پتیدین، کدئین، کپسول دکسپین، قرص و آمپول هالوپریدول، شربت هیدروکسیزین، قرص ترامادول، آمپول و قرص تری فلوپرازین و... اشاره کرد.

Prohibited drugs at UAE airports

داروهای ممنوعه در کشورهای اروپایی

در کشورهای اروپایی، حمل دارو در پروازهای خارجی، چه پرواز چارتر و چه معمولی، عموماً محدودیت‌های کمتری نسبت به امارات دارد. بااین‌حال، هر کشوری قوانین و مقررات خاص خود را دارد، بنابراین مهم است که قبل از پرواز در مورد قوانین خاص هر کشور تحقیق کنید.

در اکثر کشورهای اروپایی، حمل داروهای رایج با دوز مشخص، تا سه ماه مجاز است. برخی از کشورها مکمل‌ها و ویتامین‌ها را نیز دارو می‌دانند. مهم‌ترین داروهای ممنوعه در اکثر کشورهای اروپایی، به‌ویژه کشورهای شینگن، شامل داروهای مشابه داروهای تولید‌شده در داخل، داروهای دوپینگ مانند تستوسترون، کلنبوترول و تاندرولون و برخی محصولات گیاهی و حیوانی است که توسط قوانین زیست‌محیطی ممنوع شده‌اند.

داروهای ممنوعه در امریکا و کانادا

در ایالات متحده، حمل داروهای ممنوعه در هواپیما، به‌شدت تحت نظارت است. برای به‌روز ماندن درمورد قوانین این داروها، توصیه می‌شود حداقل 72 ساعت قبل از ورود به کشور، فهرست به‌روزشده داروهای ممنوعه را بررسی کنید. به‌طور کلی، فقط حمل داروهای خاص در فرودگاه‌های ایالات متحده مجاز است.

داروها با نسخه پزشک معتبر در کانادا مجاز هستند، از جمله داروهای رایج برای مصرف 90 روزه. محلول‌های شستشوی لنز و چشم، ژل‌های درمانی موضعی و مکمل‌های غذایی نیز مجاز هستند. علاوه بر این، شیر خشک و داروهایی برای مصارف حیاتی مانند پیوند اعضای بدن و پیوند مغز استخوان مجاز است. محصولات زیبایی و ماستکتومی نیز مجاز هستند.

بااین‌حال، محدودیت‌هایی برای واردات مکمل‌های غذایی و دارویی با محدودیت 350 میلی‌لیتر به کشور وجود دارد. کانادا محدودیت‌های بیشتری را برای داروهای مایع اعمال کرده است و فقط انواع خاصی مانند اسپری‌های استنشاقی آسم و آلرژی، قطره‌های استریل چشمی، لنزهای استریل و شربت سرفه را مجاز می‌داند.

Prohibited drugs in US airports

کلام آخر

قبل از سفر هوایی، اگر قصد حمل داروی خاصی به شهر یا کشوری دارید، حتماً باید با قوانین حمل دارو در هواپیما آشنا باشید. توجه به این نکته ضروری است که کشورهای مختلف در مورد حمل دارو در پروازها قوانین و محدودیت‌های خاص خود را دارند. توصیه می‌شود قبل از سفر به هر کشوری، آخرین اطلاعات مربوط به داروهای ممنوعه را در وب‌سایت TSA، با سفارت یا از طریق شرکت هواپیمایی خود بررسی کنید.