ضرورت بازخوانی تاریخ برای نسل‌جوان

دراین میان چهره‌های شناخته‌شده نیز به واسطه تاثیرگذاری‌ای که می‌توانند روی طرفداران خود داشته باشند، با ابزاری که در دست دارند این حمایت را ازمردم غزه بارها اعلام کرده‌اند. ازجمله هنرمندان که به‌واسطه محبوبیتی که نزد مردم دارند، با ابزار هنر می‌توانند صدای مردم مظلوم فلسطین باشند. ماشاءا... شاهمرادی‌زاده، بازیگری که این اواخر در مجموعه «وضعیت‌زرد ۲» حضور داشت و مدتی است بازی‌اش در مجموعه «رستگاری» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی به پایان رسیده است و به قول خودش می‌گوید دراین سریال نقش آچارفرانسه را بازی می‌کند، درباره تاثیر کلام هنرمندان واثری که می‌توانند دراین‌باره خلق کنند توضیحاتی ارائه داد.
شاهمرادی‌زاده در گفت‌وگو با جام‌جم درباره حمایت از غزه با استفاده از ابزار هنر بیان می‌کند: ما همین که بتوانیم اتفاقاتی را که در جبهه مقاومت می‌افتد بیان کنیم، بهترین کاری است که در این زمینه انجام می‌دهیم. یعنی با یک اثر هنری بتوانیم به همه بگوییم که رژیم‌صهیونیستی چطور در این ۷۰سال به مردم فلسطین ظلم و ستم و جنایت کرده است. مثل فیلم «بازمانده» که خیلی از وقایع را به تصویر کشید و جزو آثار ماندگار و جهانی سینمای ایران شد. 
وی ادامه می‌دهد: خیلی از مردم نمی‌دانند که سیدضیاءالدین طباطبایی عامل خرید زمین‌های فلسطینی‌ها برای یهودیان است. انگلیسی‌ها سیدضیاءالدین طباطبایی را به فلسطین بردند. فلسطینی‌ها به‌واسطه سید ومسلمان بودن سیدضیاء زمین‌ها رابه او فروختند و اوهم زمین‌ها را به یهودیان فروخت. مردم فریب سیدضیاء را خوردند. او دست‌نشانده رژیم‌صهیونیستی بود. البته زمین‌هایی که سیدضیاء خرید، تنها یک درصد از سرزمینی است که توسط رژیم‌صهیونیستی اشغال شده است، اما نسل جوان این موضوع را نمی‌داند و وقتی بحث فلسطین و رژیم‌صهیونیستی می‌شود، می‌گویند فلسطینی‌ها نباید زمین‌های‌شان را به اسرائیلی‌ها می‌فروختند. ما باید با نشان‌دادن این حقیقت به جوان‌ها و عده‌ای از مردم که این موضوع را نمی‌دانند در قالب آثار نمایشی، آنها را آگاه کنیم. چون آگاهی‌دادن به مردم کار بسیار مهمی است. این کاری است که ما می‌توانیم انجام بدهیم. یا این‌که می‌گویند جنگ را اول حماس شروع کرد. درصورتی‌که از وقایع تاریخی اطلاع ندارند ونمی‌توانند قضاوت درستی دراین‌باره داشته باشند. نه این‌که از روی عمد باشد، جوان‌های ما آگاهی زیادی دراین‌باره ندارند. شبکه‌های معاند هم که مدام اخبار را وارونه و وقایع را آن‌طور که می‌خواهند برای‌شان بیان می‌کنند.
     
خیرگی چشم جهان به فلسطین
بازیگر سریال «آزادی‌مشروط» در بخش دیگری از این گفت‌وگو عنوان می‌کند: به‌دلیل این‌که در طول این ۷۵سال هیچ دوربین موبایلی نبود که کسی از آنها تصویر بگیرد و فیلمبرداری کند، هرچقدر رژیم‌صهیونیستی جنایت کرد به گوش کسی نرسید. می‌خواهم بگویم جنایتی که در این یک‌ماه به مردم غزه کردند، فقط مربوط به این چند روز نیست و چند دهه است که این اتفاق می‌افتد، اما دوربینی نبود که به همه دنیا این اخبار فرستاده شود و مردم از این جنایات باخبر شوند، اما الان شرایط به گونه‌ای شده که در آمریکا و انگلیس مردم به خیابان‌ها می‌آیند و برای فلسطین تظاهرات می‌کنند. 
وی با انتقاد از عملکرد برخی انجمن‌ها و اتحادیه‌ها می‌گوید: این اتفاقات در حالی در کشورهای دیگر رخ می‌دهد که دانشجوهای ما هیچ بیانیه‌ای تا به امروز دراین‌باره ارائه نکرده‌اند. یا این‌که هنرمندان ما نه‌فقط در این چند روز که در این ۴۵ سال یک بیانیه حتی برای روز قدس هم نداده‌اند. به‌این‌خاطر که آنها برای هنرمندان و دانشجویان ما برنامه‌ریزی می‌کنند که اگر در این زمینه اقداماتی انجام دهند، برای‌شان عواقب دارد و ممکن است نتوانند به برخی کشورها سفر کنند و پاسپورت آن کشور را دریافت کنند. همین عواقب بیانیه‌ها و اظهارنظرهاست که باعث می‌شود عده‌ای سکوت کنند و واکنشی نشان ندهند. 
وی با ذکر مثالی دراین‌باره عنوان می‌کند: مثلا خاطرم هست برای سریال «دارا و ندار» می‌خواستیم به دبی سفر کنیم، اما ما را راه‌ندادند. درحالی‌که همان موقع یک گروه دیگر برای فیلمبرداری در دبی بودند که حتی با امیر دبی هم عکس گرفتند. یعنی انگار آنها هستند که برای سینما و هنرمندان ما تصمیم می‌گیرند. 
وی در ادامه با ذکر مثال دیگری درباره ادعایی که بیان کرده توضیح می‌دهد: مثلا در اغلب فیلم‌های خارجی می‌بینید که یک خانواده ۸ ــ ۷ نفره موقع غذا دور میز جمع شده‌اند و پدر از یکی از فرزندانش می‌خواهد که دعای سفره را او بخواند و به همین شکل پیش از غذا اول خدا را شکر می‌کنند. ما چنین پلانی در طول این سال‌ها در هیچ فیلم نداریم و ندیده‌ایم. یا این‌که در تمام فیلم‌های‌شان می‌بینید که اهالی آن محله یا شهر به پدر مقدس‌شان احترام می‌گذارند و با دیدن او لبخند می‌زنند و سلام می‌کنند. به این خاطر که آنها این تفکر را دارند که پدر مقدس لباس پیامبری به تن دارد و باید به او احترام گذاشت. اینها نکاتی است که به فیلمنامه‌نویس و کارگردان گفته می‌شود که باید در آثاری که می‌سازد به آن توجه کند و در فیلم‌های‌شان چنین نکاتی باید دیده شود. 
     
مردم باید حقایق را بدانند
وی درباره تجربیات کارگردانی اش هم می‌گوید: من سال ۱۳۹۰ فیلمی به نام «پنجشنبه آخر ماه» ساختم که در جشنواره فیلم فجر ۹ کاندیدای سیمرغ شد. آن فیلم درباره یک روحانی بود که پنجشنبه‌ها روضه‌خوانی دارد، اما یک‌بار نمی‌تواند بیاید و دانشجوها مهمانی می‌گیرند، ولی با آمدن روحانی و اتفاقاتی که می‌افتد، همه به‌نوعی اصلاح می‌شوند و خودشان روضه را برگزار می‌کنند. یا این‌که من درباره کردستان فیلم «روژان» را ساختم و دوست دارم از تلویزیون پخش شود. چون این فیلم به‌نوعی مستند جنگ است و می‌خواهد بگوید که ما با برادران سنی دعوا نداریم و با هم برادریم و موضوع بسیار زیبا و تاثیرگذاری دارد. در دهه ۸۰ یک‌بار از شبکه دو پخش کرد، اما دوست دارم یک بار دیگر برای مردم پخش شود. چون مردم باید یک‌سری چیزها را بدانند.
شاهمرادی‌زاده همچنین عنوان می‌کند: وقتی با دانشجوی جوان درباره غزه و مردم فلسطین بحث می‌کنی همان جمله همیشگی را می‌گویند که خودشان زمین‌های‌شان را فروخته‌اند. همان‌طور که پیش از این هم گفتم باید با ساخت آثار نمایشی خوب و قوی به نسل جوان بگوییم چه اتفاقاتی در تاریخ این کشور افتاده است تا قضاوت درستی داشته باشند. این وظیفه هنرمند است که بتواند با زبان هنر حقایق تاریخی را به نسل‌های بعد بگوید. شاید جوان‌ها ندانند که هیتلر خودش هزاران سرباز یهودی داشته، اما می‌گویند یهودی‌های را کشته است. اصلا جنگ جهانی دوم را که آن همه تلفات داشت، رژیم‌صهیونیستی به‌راه‌انداخت، اما کمتر نوجوان و جوانی این حقایق تاریخی را می‌داند. باید با شفاف‌سازی حقایق را در قالب‌های مختلف هنری بیان کرد تا آنها هم آگاه شوند و بتوانند درست قضاوت کنند. فکر می‌کنم دلیل بی‌تفاوتی عده‌ای از مردم نسبت به این موضوع همین مسأله ناآگاهی است.
وی در پاسخ به این سؤال که خودش در این زمینه گامی برداشته است یا نه هم می‌گوید: متاسفانه در این سال‌ها به‌جز بازمانده کاری در این زمینه ساخته نشده است که ما هم در آن سهیم باشیم، اما در کشورهای دیگر فیلمسازان را می‌خرند تا برای‌شان تاریخ را آن‌طور که می‌خواهند در آثارشان تعریف کنند. 

پا گذاشتن روی خود تا رسیدن به خدا
بازیگر سریال دارا و ندار بیان می‌کند: در دیداری که با رهبر معظم انقلاب داشتم گفتم جنگ و دفاع‌مقدس ما صد روز بوده است. ۹۰روز بچه‌ها پای روی «من» گذاشتند تا بتوانند ۱۰روز پا روی «مین» بگذارند. ما آن ۱۰روز را در آثاری که ساخته‌ایم همواره نشان داده‌ایم، اما آن ۹۰روز را در هیچ اثری نشان نداده‌ایم و باید در فیلم‌های سینمایی مرتبط با جنگ این مهم را نشان دهیم. بنابراین مثل دشمن که همه چیز را برنامه‌ریزی و مدیریت می‌کند و وارد عمل می‌شود، ما هم باید درجبهه فرهنگ و هنر این مهم را در نظر داشته باشیم.