در جست‌وجوی «یار مهربان»

بنابراین از دیرباز همواره افراد به کتابخوانی و مطالعه تشویق میشدند اما در بسیاری از مواقع با توجه به مشغلههای روزانه ممکن است عدهای از این امر مهم غافل شوند؛ لذا اگر بخواهیم افراد روزانه به میزان بیشتری با کتاب سر و کار داشتهباشند، باید از کودکی این مهم را در برنامه فرزندان قرار داد تا در نهایت سرانه مطالعه در کشور افزایش یابد. هرچند به گفته محمد مهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سرانه مطالعه کتاب افزایش یافته و از ۲۰ به ۳۳دقیقه بدون احتساب کتابهای مذهبی، آموزشی و غیردرسی رسیده اما بازهم برای رشد و توسعه جامعه لازم است این عدد رشد پیدا کند.انتخاب کتاب بر اساس نیاز فرددر این راستا باید برای ترویج و تشویق کودکان و نوجوانان در موضوع کتابخوانی و مطالعه کتابهایی غیر از کتب درسی مطالعات کارشناسی در جامعه صورت گیرد.عبدا... شفیع آبادی، روانشناس و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با «جامجم» درباره ضرورت افزایش مطالعه کتاب در جوامع بیان میکند: «کتاب یک وسیله برای رشد انسان و در اختیار قرار دادن اطلاعات لازم برای زندگی است. کتاب بر اساس نوع نیاز، سن و شرایط برای زندگی سالم و بدون دردسر یا با حداقل درگیری و عمر تلف نکردن، اطلاعات لازم را در اختیارمان قرار میدهد.»وی با بیان اینکه انتخاب کتاب یک هنر و علم است، میافزاید: «انتخاب کتاب بستگی به نیاز اطلاعاتی ما دارد، گاهی به اطلاعاتی برای سلامت جسمی و گاهی به اطلاعاتی برای برقراری ارتباط با دیگران و تربیت فرزندان نیاز داریم که در این خصوص باید سراغ کتابی با چنین عنوان و محتوایی برویم.»این استاد دانشگاه عنوان میکند: «بیشک همه مردم اطلاعات ذاتی از مسائل را ندارند و آموختهها در بسیاری از موارد از محیط پیرامونی بهدست آمده که ممکن است این آموختهها درست نباشد و به خطا رود؛ بنابر این باید از یک منبع موثق مانند کتاب برای افزایش آگاهی استفاده کنیم.»کتاب تا چه میزان نیاز را برآورده میکند؟شفیعآبادی یادآور میشود: «در انتخاب کتاب مهم این است که بدانیم در چه حوزههایی میخواهیم رشد کنیم یا اطلاعات خود را به روز رسانی کنیم، البته در این زمینه باید در نظر بگیریم نمیتوانیم هر کتابی را برای خواندن انتخاب کنیم؛ چراکه ممکن است سطح کتاب با سن، دانش و آگاهی ما هماهنگ نباشد.»وی ادامه میدهد: «همچنین در انتخاب کتاب این مهم است که بدانیم کتاب تا چه میزان نیازهای ما را برآورده میکند، برای مثال اگر هدف از خواندن کتاب تربیت صحیح فرزند باشد، باید محتوا و عنوان مناسب در میان کتابها را پیدا کنیم.»سواد خود را بسنجیماین استاد دانشگاه خاطرنشان میکند: «درواقع برای انتخاب کتاب باید سواد و کشش آگاهی خود را بسنجیم و با یک قضاوت صادقانه به انتخاب کتاب بپردازیم، به عنوان مثال فردی که زیردیپلم است، نمیتواند کتابهای پیشرفته پزشکی را مطالعه کند. اگر افراد در این خصوص مهارت کافی ندارند، میتوانند با تحقیق از افراد با تجربه یا خواندن چند صفحه کتاب و قضاوت صادقانه خود، این مهم را انجام دهند.»شفیعآبادی بیان میکند: «برخی کتابها برای سطوح بالا، متوسط و برخی برای کودکان نوشته میشود که افراد باید این موضوع را مد نظر قرار دهند. وقتی گفته میشود کتاب برای کودکان است تا حد بسیاری نباید کودک را از خواندن منع کرد. البته والدین میتوانند بر انتخاب کتاب کودک نظارت داشتهباشند تا متناسب با فرهنگ و شرایط خانواده باشد.»کتابخوانی یک تخصص استوی میافزاید: «کودکان انواع مختلف با فرهنگ و خواسته متفاوت هستند، کتابخوانی و روش مطالعه یک تخصص است که باید فرزندان را از اول با این موضوع آشنا کنیم که متاسفانه جامعه ما در این نکته ضعیف است و نسل کتابخوانی نداریم حتی دانشجویان هم کتاب را برای افزایش نمره و نه افزایش درک مطالب میخوانند.»این استاد دانشگاه یادآورمیشود: «یکی از نکات ضعف نظام آموزشی ما این است که انتخاب و چگونگی مطالعه کتاب را به کودکان آموزش نمیدهد؛ چراکه آموزش این مورد مهم باید از دوره ابتدایی صورت گیرد. این وظیفه به عهده نظام آموزشی است زیرا از همه خانواده نمیتوان انتظار چنین آموزشهای مهمی را داشت، بسیاری از خانوادهها خودشان هم دانش موضوع کتابخوانی را ندارند.»غفلت آموزش و پرورش از کتابخوانی کودکانشفیعآبادی عنوان میکند: «مهمترین وظیفه آموزش و پرورش از اول ابتدایی این است که به مرور زمان باید انتخاب نوع، محتوا و شیوه مطالعه کتاب را به کودکان بیاموزد. متاسفانه بسیاری از فرزندان و بزرگسالان شیوههای مطالعه را نمیدانند و نظام آموزشی از این مسأله غافل است.»وی معتقد است: «انتخاب نوع و محتوا، شیوه مطالعه، نگهداری کتاب، وضعیت فیزیکی بدن هنگام مطالعه کتاب و زمان مطالعه مهارتهایی است که باید هر کودکی پیش از آموختن الفبا بیاموزد، نباید فقط دانشآموزان را وادار به خواندن کتاب کرد بلکه باید شرایط و چگونگی مطالعه را به دانش آموزان آموزش داد.»این استاد دانشگاه با تاکید براینکه باید در نظام آموزش و پرورش آگاهی و دانایی در هر سنی حاکم باشد، میگوید: «جامعه به آموزش کتاب و کتابخوانی نیاز دارد بنابراین نباید مدارس را به حال خود رها کرد، متخصصان تعلیم و تربیت باید بر روند فعالیت مدارس نظارت کنند و این مهارت را به کودکان آموزش دهند. حتی اگر کتابی با سن و فرهنگ کودک مطابقت ندارد، باید با ذکر دلایل منطقی راه درست را به او نشان داد.»