احیای سنت‌ها برای پایان به دلهره‌ها در شب چهارشنبه‌سوری

چهارشنبهسوری هم یکی از رسومی است که در آخرین شب چهارشنبه سال برگزار میشود و در این مراسم طبق یک سنت باستانی ایرانیان آتش روشن کرده و با شعار «زردی من از تو، سرخی تو از من» از روی آتش میپریدند. قاشقزنی و فال گوش هم از دیگر سنتهایی است که در گذشتهای نهچندان دور در کشورمان برگزار میشد و اگر پای صحبت بزرگترهای خانواده بنشینید خاطراتی از برپایی این جشن سنتی را برایتان روایت خواهند کرد. جشنی که اعضای خانواده، فامیل و هممحلی را دور هم جمع میکرد و میانشان وفاق و همدلی بیشتری شکل میگرفت. طی سالهای اخیر اما این جشن از حکمت و سنت خود فاصله گرفته و شب چهارشنبهسوری و حتی شبها و روزهای منتهی به آن با دلهرهای ناتمام برای بروز حوادث ناخوشایند همراه است. حوادثی که گاهی عوارضش تا پایان عمر همراه نوجوانان و جوانانی است که در این شب با مواد محترقه و منفجره به استقبال هیجان میروند اما این هیجان زودگذر، گاهیوقتها تبعاتی ماندگار بر سلامت آنها میگذارد و پایانپذیر نیست. با تمام اینها طی سالهای اخیر، بعد از حادثه پلاسکو و مرگ ققنوسهای عاشق در آن حادثه تلخ و دردناک، به احترام آتشنشانان و برای آنکه این خدمتگزاران بیریا استرس و چالش کمتری را تجربه کنند، چهارشنبهسوریهای آرامتری داشتهایم و حوادث، مرگ، آتشسوزی و نقصعضوهای کمتری را تجربه کردهایم. با تمام اینها حوادث شب چهارشنبه آخر سال همچنان ادامه دارد و همین امسال هم این حوادث از چند روز پیش آغاز شده است. روی دیگر این سکه اما برپایی سلامت چنین جشنها و مراسمهایی است که برای این کار نیاز به هیچ خلاقیت و کار ویژهای هم نیست. کافی است تا همان سنتهای دیرینه چهارشنبهسوری همچون روشن کردن آتش یا قاشقزنی و فال گوش را احیا کنیم تا کودکان و نوجوانان مفهوم واقعی جشن چهارشنبهسوری را دریابند و حلاوت برپایی سنتی این جشن را بچشند. در این صورت قطعا به سراغ هیجانات کاذبی همچون درست کردن نارنجکهای دستی، انفجار کپسولهای گاز و کارهایی از این دست نمیروند؛ رفتارهایی که البته شبکههای اجتماعی و فضای مجازی هم در شکلگیری آن بیتاثیر نیست و حتی آنها را تشدید هم میکند. از همه بدتر اینکه قربانیان چهارشنبهسوزی فقط بازیگران این عرصه نیستند و خیلی وقتها عابران و تماشگران، قربانی حوادث شب چهارشنبه آخر سال میشوند. منبع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جامجم