با ورزش‌های هوازی می‌توان خطر رشد تومور‌های سرطانی را از بین برد

افزایش سوخت‌وساز بدن و خداحافظی با سرطان

در برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی برای ورزش هم فرصتی درنظر گرفته‌اید یا نه؟ اگر جواب شما منفی است که اوضاع خراب است! اگر جواب شما مثبت است از همین هفته، برنامه ورزشی خود را طوری طراحی کنید که ورزش‌های هوازی یا ایروبیک در اولویت قرار گیرند حتی در همین هوای سرد. چرا؟ به‌دلیل این‌که ورزش‌های هوازی به شکل ویژه‌ای بدن را در مقابل ابتلا به سرطان ایمن می‌کنند. جریان از چه قرار است؟
کد خبر: ۱۳۸۹۴۸۹
نویسنده مهتاب خسروشاهی - گروه دانش و سلامت

نتیجه آخرین پژوهش منتشر شده در نشریه علمی Cancer Research نشان می‌دهد ورزش‌های هوازی می‌توانند خطر ابتلا به سرطان و عود مجدد آن را کاهش دهند. به این دلیل که به‌اصطلاح «غذا»‌ی مورد نیاز برای رشد تومور‌های سرطانی در اختیار آن‌ها قرار نمی‌گیرد. پژوهشگران از جمله «با دویدن تومور را گرسنه نگه‌دار» استفاده می‌کنند. این جمله چه معنی‌ای دارد؟ ورزش باعث افزایش مصرف «گلوکز» ذخیره شده در سلول‌های بدن می‌شود. این نوع قند، منبع اصلی سوخت برای سلول‌های سرطانی بوده و زمانی که در اختیار آن‌ها قرار نگیرد، رشد این سلول‌ها متوقف می‌شود. در فهرست ورزش‌های هوازی، دویدن در اولویت قرار گرفته، چراکه این ورزش می‌تواند تا ۷۲درصد خطر ابتلا به سرطان به‌ویژه سرطان‌های متازتازیک ــ سرطان‌هایی که اندام‌های مختلف بدن را درگیر می‌کند ــ را کاهش می‌دهد. پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و قایقرانی در رده‌های بعدی ایستاده‌اند. این نتیجه حاصل بررسی داده‌های سلامت ۲۷۳۴ نفر در یک دوره ۲۰ساله است.

از گرسنگی منتشر نمی‌شوند
در مرحله دوم، وضعیت موش‌هایی که قبل و بعد از تزریق سلول‌های سرطانی ملانوما (نوعی سرطان پوست) ورزش هوازی انجام می‌دادند، مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه بررسی نشان داد موش‌هایی که منظم ورزش می‌کردند، نسبت به حیوانات کم‌تحرک، تومور‌های سرطانی متازتاتیک کمتری داشتند. تغییرات سوخت‌و ساز مربوط به مصرف گلوکز در موش‌های پرتحرک مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه این شد که ورزش باعث افزایش تقاضای گلوکز در اندام‌های داخلی شده و درنتیجه سلول‌های سرطانی از سوخت لازم برای تکثیر محروم شده و از «گرسنگی» می‌میرند.

دکتر جیمز هیکس، اکولوژیست و زیست‌شناس تکاملی از دانشگاه اروین کالیفرنیا می‌گوید: «این پژوهش نشان می‌دهد ورزش‌های هوازی باعث برنامه‌ریزی مجدد مسیر‌های سوخت و ساز مربوط به استفاده از گلوکز در بدن می‌شود. این برنامه‌ریزی مجدد بافت‌های سالم را به رقابت برای مصرف گلوکز تشویق کرده و درنتیجه انرژی حیاتی برای سلول‌های سرطانی یعنی گلوکز را از آن‌ها می‌دزدد.»

فقط دویدن نیست
گرچه دویدن به‌عنوان ورزش هوازی، شاخص‌ترین تاثیر را دارد، اما این تاثیر در دیگر ورزش‌های هوازی نیز هست. علاوه براین‌که ورزش مناسب برای هرشخص باید براساس سن، توان بدنی، وزن و... انتخاب شود. به همین دلیل ورزش منظم و روزانه مانند پیاده‌روی سریع به طور چشمگیری خطر ابتلا به بسیاری از سرطان‌ها مانند مثانه، سینه، روده‌بزرگ، آندومتر (دیواره رحم)، مری، کلیه‌ها و معده را ۱۰تا۲۰درصد کاهش می‌دهد. ورزش سنگین یا با سرعت بالا می‌تواند برای بعضی از افراد مبتلا به سرطان به‌دلیل ضعف بدنی، مناسب نباشد؛ بنابراین بالا رفتن ضربان قلب به میزان ۵۰تا۷۰درصد نیز مناسب است.

ورزش، روان را هم نوازش می‌کند
از تاثیر مثبت ورزش بر سلامت روان نیز نباید غافل شد به‌ویژه برای افراد مبتلا به سرطان. به گفته جوی پولئو، مدیر آموزش مرکز سلامت بدن متناسب و از بهبودیافتگان سرطان می‌گوید: «ورزش یکی از خودتوانمندسازترین برنامه‌ها برای بازیافت مجدد سلامت جسم و روان و حفظ آن است.»
او ادامه می‌دهد: «ورزش مناسب و دوست‌داشتنی خود را انتخاب کنید. این ورزش هوازی می‌تواند از پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری، ترامپولین تا حرکات موزون در هوای آزاد و پاک را شامل شود.»

روزنامه جام جم 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها