کاهش امید به زندگی در کشورهای صنعتی جهان

به گزارش جام جم آنلاین ، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) اعلام کرد که بیماری کرونا به طور مستقیم و غیرمستقیم در افزایش 16 درصدی میانگین مرگ و میر در میان کشورهای عضو آن نقش داشته است.

کشورهای اتریش، بلژیک، کانادا، فرانسه، دانمارک، آلمان، یونان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، نروژ، هلند، پرتغال، اسپانیا، سوئد، سوئیس، ترکیه، آمریکا، بریتانیا، مجارستان، فنلاند، چک، اسلوونی، اسلواکی، استونیف ترکیه،ژاپن، استرالیا، کره، مکزیک، نیوزلند و شیلی در سازمان همکاری اقتصادی و توسعه عضویت دارند.

این گزارش نشان می دهد که امید به زندگی در 24 کشور از 30 کشور (80 درصد) ضربه خورده است.

بیشترین کاهش را ایالات متحده داشته است. در این کشور سرانه 1.6 سال زندگی هر آمریکایی از دست رفته است.

پس از آن اسپانیا که یک سال و نیم کاهش داشته است قرار دارد و پس از اسپانیا نیز لیتوانی و لهستان (هر دو 1.3 سال) و همچنین در بلژیک و ایتالیا (هر دو 1.2سال).

در بریتانیا، امید به زندگی در طول همه گیری یک سال کاهش یافت، به طوری که بریتانیایی ها در حال حاضر به طور متوسط ​​تا 80.4 سال امید به زندگی دارند که پایین ترین رقم از سال 2010 است. این یافته ها بریتانیا و ایالات متحده را در 10 کشور پایین از نظر امید به زندگی، علیرغم اینکه جزو ثروتمندترین کشورهای OECD هستند، قرار می دهد. نروژ، دانمارک، فنلاند و لتونی و همچنین ژاپن و کاستاریکا تنها کشورهایی بودند که امید به زندگی را کاهش ندادند.

در همین حال، این گزارش همچنین تأثیر ضربه‌ این همه‌گیری را بر مراقبت‌های بهداشتی گسترده‌تر نشان می‌دهد.

به طور میانگین در این کشورها مردم برای یک جراحی 88 روز بیشتر منتظر مانده اند.

قرار ملاقات حضوری مراقبت های اولیه - از جمله مشاوره با پزشک عمومی - در کشورهای اسپانیا و شیلی که بیشترین آسیب را از کرونا دیده اند تا 30 درصد کاهش یافته است.

سلامت روان نیز تلفاتی داشته است، به طوری که نرخ افسردگی در بریتانیا و ایالات متحده، و همچنین فرانسه و بلژیک به دلیل قرنطینه های متعدد دو برابر شده است.

این گزارش حاکی از آن است که این نرخ افسردگی در کشورهای دیگر حتی بدتر هم خواهد بود.