مرگ تلخ دو مرد فداکار در سفید‌رود (+عکس)

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین از روزنامه جام جم، اینها، بخشی از صحبت‌های برادر علی؛ همان جوان فداکار رودباری است که روز ۲۰ فروردین امسال دختری را از غرق شدن در سفیدرود نجات داد اما جان خودش را از دست داد. برادر علی حالا با صدایی پر از بغض و لرزان منتظر تحویل‌گرفتن پیکر برادرش از غسالخانه است تا او را به خاک بسپارند.

  ۲۰ فروردین ماه بود که ناگهان نام علی ۴۶‌ساله بر سر زبان رودباری‌ها افتاد. خیلی‌ها او را می‌شناختند، آن عده هم که نمی‌شناختند با پرس‌و‌جو از دیگران متوجه شدند چرا از بیستم تا ۳۱ فروردین، همه از او صحبت می‌کردند. تازه آن موقع بود که فهمیدند که چرا خیلی از رودباری‌ها در حاشیه سفیدرود جمع شده بودند و چرا هلال‌احمر و قایق‌های نجات و غواص‌ها، دائم سفیدرود را می‌گشتند و عده‌ای از زنان و دختران و مردان و بچه‌ها، کنار آب مویه می‌کردند.

بی‌توجه به هشدار کاسب‌ های محل

مظفر نظری، برادر علی از روز حادثه برای جام‌جم تعریف می‌کند: «جمعه بیستم فروردین ماه بود که تلفنم زنگ خورد. گوشی را که برداشتم‌ گفتند اتفاقی برای علی افتاده و سریع خودت را برسان. با عجله لباس پوشیدم و به طرف سفیدرود رفتم. وقتی رسیدم، مردم جمع شده بودند و هرکسی چیزی می‌گفت. از خانواده‌ای‌که آنجا بود و ظاهرا یکی از اقوام‌شان دچار مشکل شده بود، پرسیدم چه اتفاقی افتاده، ‌گفتند اهل تهران هستند و روز حادثه، دخترشان به سمت آب سفیدرود رفت تا عکس‌ بگیرد، اما ناگهان داخل آب سقوط کرد. یکی از دایی‌های دختر که شاهد سقوط خواهرزاده‌اش درون آب بود، درون آب پرید تا او را نجات دهد، اما خودش هم چون شنا بلد نبود، گرفتار شد. صدای جیغ و گریه خانواده‌شان همه جا را پر کرده بود. علی هم ‌که کمی آن طرف‌تر مشغول‌کاسبی بود، صدای جیغ و کمک‌خواهی را شنید.»

او ادامه می‌دهد: «علی با این‌که از آب می‌ترسید و شنا بلد نبود، اما دلش طاقت نیاورد و به سمت آب رفت و دختر را نجات داد. بعد تصمیم ‌گرفت آن جوان تهرانی را هم از آب بیرون بکشد. با خودش این‌طور فکر کرد که تا زانو وارد آب می‌شوم و اتفاقی هم نمی‌افتد.

با همین فکر، وارد آب شد تا دایی دختر را نجات دهد. وقتی آدم در حال غرق شدن است، به هر چیزی چنگ می‌اندازد تا خودش را نجات دهد، برایش فرقی نمی‌کند یک نفر باشد یا ۱۰ نفر. هرچیزی باشد می‌گیرد تا نجات پیدا کند. موقع نجات دادن جوان تهرانی، خود علی هم داخل آب کشیده شد و متاسفانه هر دو غرق شدند. محل غرق‌شدگی هم عمیق است، چون شیب زمین به سمت بیرون و آب به همان سمت تکیه کرده است. کاسب‌ها قبل از این اتفاق، به آن دختر تهرانی‌گفته بودند که وارد آب نشو، خطرناک است، اما توجهی به هشدار آنها نکرده و گفته بود به شما مربوط نیست. جایی که آنها غرق شدند، انتهای خلیل‌آباد و نقطه‌ای است که رودبار تمام می‌شود و جاده به سمت منجیل می‌رود.»

علی سه فرزند داشت و شغلش آزاد بود و دستفروشی می‌کرد: «علی خیلی زحمتکش بود و زیر سرما و گرما کار می‌کرد تا لقمه‌ای نان حلال برای خانواده‌اش ببرد. تمام اهالی رودبار و حتی آنهایی که نمی‌شناسیم هم از فوت علی ناراحت هستند و می‌گویند علی خیلی مظلوم و انسان بود. هر مشکلی داشتیم، سعی می‌کرد حل کند و تا جایی‌که از دستش بر می‌آمد، به همه ‌کمک می‌کرد.»

پس از وقوع حادثه، دیگر هیچ رد و نشانی از دو فرد غرق شده نبود و مردم با هلال‌احمر تماس‌گرفتند و درخواست کمک کردند.

جست‌وجوی گسترده برای کشف اجساد

محرم آقابیگی، رئیس اداره عملیات استان گیلان در گفت‌وگو با جام‌جم در مورد کشف اجساد پس از ۱۲ روز توضیح می‌دهد: «روز ۲۰ فروردین و در تماس با مرکز کنترل عملیات ۱۱۲ جمعیت هلال احمر استان گیلان اعلام شد دو نفر غرق شده‌اند. پس از دریافت گزارش، بلافاصله تیم ارزیاب به محل حادثه اعزام شد که با فرارسیدن شب، عملیات متوقف و جست‌وجو به روز بعد موکول شد. روز دوم، با تیم واکنش سریع استان و همراهی تیم هلال‌احمر شهرستان رشت، سه تیم از رودبار، تیم تکاوران دریایی منجیل، تیم غواصی، اهالی و به‌کارگیری امکاناتی شامل قایق جیمینی، موتورسیکلت و ماشین کمک‌دار، جست‌وجوها ادامه یافت.

تجسس از هشت صبح آغاز و تا ساعت ۱۸ عصر و گاهی تا ۲۳ شب نیز ادامه پیدا می‌کرد. ضمن این‌که از شهرستان‌های فومن، صومعه‌سرا، انزلی، آستارا، رودسر و شهرستان‌های دیگر هم کمک‌ گرفتیم. همه‌روزه یعنی از ۲۰ فروردین تا ۳۱‌فروردین، تیم‌های جست‌وجوگر و مردم، طولی به وسعت ۳۴ تا ۴۰ کیلومتر از محل غرق‌شدگی تا سد سیاه‌رود را می‌گشتند. در نهایت روز ۳۱ فروردین ماه، جست‌وجوها نتیجه داد و یکی از اجساد حوالی ساعت ۱۰ و دیگری حوالی ساعت ۱۰و۳۰ دقیقه صبح پیدا و ختم عملیات اعلام شد.»

لیلا حسین زاده - حوادث