دخترها بیشتر از طلاق والدین شان آسیب می بینند یا پسرها؟

آسیب‌های طلاق روی فرزندان
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبر آنلاین ، ترس از طرد شدن، یکی از آسیب‌های طلاق است این کودکان همواره ترس از دست دادن افراد مهم زندگی خود را دارند و همین موضوع منجر به اضطراب در کودک می‌شود.
افسردگی و تنهایی از دیگرعوارض طلاق برای فرزندان است در واقع وقتی کودکان برای طلاق والدین خود آماده نباشند دچار اندوه و غم شدیدی شبیه به علائم افسردگی می‌شوند.
طلاق والدین و نداشتن مهر آنها در کنار یکدیگر باعث پرخاشگری کودکان می‌شود و این محرومیت را با خشم نشان می‌دهد.حسادت کودکان طلاق از دیگر تبعات این پدیده است آنها به مقایسه خود با کودکان هم سن خود می‌پردازند و دچار حسرت و حسادت می‌شوند.

 

هنگامی که سن کودک پایین باشد درکی از مسأله طلاق ندارد و خود را عامل تمام مشکلات می داند و دچار احساس گناه می‌شود. ترس از آینده، بعد از طلاق والدین حس حمایت در کودک کمرنگ می‌شود و از بسیاری مسائل دچار ترس و ناامیدی می‌شود.
در این میان دختران با طلاق والدین به شیوه‌ای متفاوت از پسران رو به رو می‌شوند. زمانی که پدر و مادر طلاق می‌گیرند شاهد افت زیادی در حوزه تحصیلی یا حرفه‌ای دختران هستیم. دختران نوجوان در خانواده‌هایی که والدین طلاق گرفته‌اند قاعدگی و بلوغ جسمی را زودتر از دیگران تجربه می‌کنند. در حالیکه طلاق والدین بخصوص در سن نوجوانی فرزندان احتمال بروز رفتارهای نامناسب مانند روابط جنسی پرخطر، خشونت، درگیری و اعتیاد را در پسران افزایش می‌دهد. با توجه به آسیب‌های این واقعه تلخ افراد باید در انتخاب همسر قبل از ازدواج و حفظ خانواده بعد از آن کوشا باشند و مهارت‌های لازم را بیاموزند. با وجود این گاهی طلاق تنها تصمیمی است که والدین برای آینده خود دارند، از این‌رو می‌توان با راهکارهایی صحیح آسیبب وارده به اعضا بخصوص کودکان را کاهش داد.

درباره آسیب های طلاق بر فرزندان مطالعه و مشاوره داشته باشید و از روانشناس کمک بگیرید. قبل و بعد از طلاق فرزندانتان را در مرکز توجه قرار دهید و به احساسات و نگرانی‌های آنها گوش کنید. در یک زمان و مکان مناسب درباره طلاق با فرزندانتان صحبت کنید. ارتباط با پدربزرگ و مادربزرگ‌ها تأثیر طلاق را کاهش می‌دهد.پیش فرزندانتان از بدگویی طرف مقابل خودداری کنید. کودک را از ملاقات با هیچیک از والدین خود محروم نکنید.برای معرفی یک شریک زندگی جدید کمی صبر کنید. برای بچه‌ها درد و دل نکنید. در حضور بچه‌ها مشاجره نکنید. به ابهامات کودکان پاسخ دهید.