ارتباط تشکیل شبکه‌های DNA در ریه با شدت ابتلا به کووید ۱۹

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، شبکه‌های چسبنده DNA که سلول‌های ایمنی موسوم به «نوتروفیل»(Neutrophil) آنها را منتشر می‌کنند، ممکن است آسیب ناشی از کووید ۱۹ را برای بیشتر بافت‌های بدن به همراه داشته باشند. بررسی‌های جدید پژوهشگران بلژیکی و برزیلی نشان می‌دهد که شاید مسدود کردن این شبکه‌های DNA، به یک هدف درمانی برای مدیریت انواع شدید کووید ۱۹ تبدیل شود.

در حالی که برخی از بیماران مبتلا به کروناویروس، نشانه‌های ملایمی از کووید ۱۹ را تجربه می‌کنند، برخی دیگر، واکنش التهابی بیش از اندازه‌ای را نشان می‌دهند که می‌تواند به ریه‌ها آسیب برساند و به سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS)، کاهش سطح اکسیژن خون و مرگ بیمار منجر شود.

یکی از نشانه‌های ابتدایی کووید ۱۹ شدید، افزایش تعداد نوتروفیل‌های در حال گردش در بدن است. نوتروفیل‌ها می‌توانند میکروب‌های مهاجم را با باز کردن DNA آنها و خارج کردن آن از سلول بگیرند و از بین ببرند تا شبکه‌های چسبنده‌ای موسوم به «تله‌های خارج سلولی نوتروفیل» (NETs) را ایجاد کنند. این تله‌ها می‌توانند به بافت‌های اطراف نیز آسیب برسانند و برخی از آسیب‌های ناشی از کووید ۱۹ شدید را برای ریه به همراه داشته باشند.

گروهی از پژوهشگران «دانشگاه لیژ» بلژیک، ریه بیماران مبتلا به کووید ۱۹ را مورد بررسی قرار دادند و تعداد زیادی از تله‌های خارج سلولی نوتروفیل را در سراسر آن یافتند.

پژوهشگران، بسیاری از تله‌های خارج سلولی نوتروفیل را نیز در محفظه راه هوایی مشاهده کردند و دریافتند که آنها اغلب مانع عملکرد برونشیول‌ها و کیسه‌های هوایی می‌شوند.

تله‌های خارج سلولی نوتروفیل معمولا در قسمت‌های ملتهب محفظه بینابینی میان کیسه‌های هوایی و رگ‌های خونی تشکیل می‌شوند و شاید حتی در رگ‌های خونی و نزدیک به لخته‌های خون کوچک موسوم به «میکروترومبی» (micro-thrombi) دیده شوند که می‌توانند جریان خون داخل ریه‌ها را محدود کنند و یک ویژگی مربوط به آسیب‌شناسی در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید به شمار می‌روند.

توماس ماریکال، سرپرست این پروژه گفت: تله‌های خارج سلولی نوتروفیل می‌توانند پلتفرمی را برای چسبندگی پلاکت‌ها تشکیل دهند اما دانستن این موضوع که آیا این تله‌ها به تشکیل میکروترومبی مرتبط با کووید ۱۹ منجر می‌شوند یا خیر، به بررسی بیشتری نیاز دارد. پژوهش ما از این ایده پشتیبانی می‌کند که ممکن است هدف قرار دادن تله‌های خارج سلولی نوتروفیل در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بتواند با کاهش میکروترومبی، التهاب بیش از اندازه که به بافت آسیب می‌رساند، فیبروز و انسداد راه هوایی، به مدیریت بالینی نوع شدید کووید ۱۹ کمک کند.

پژوهش دیگری که در دانشگاه سائوپائولوی برزیل انجام شد، افزایش تله‌های خارج سلولی نوتروفیل را در ریه بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید نشان داد.

پژوهشگران دریافتند که تشکیل تله‌های خارج سلولی نوتروفیل، در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ افزایش می‌یابد.

این بررسی نشان داد که کروناویروس با عفونی کردن نوتروفیل‌ها و تکثیر شدن درون آنها می‌تواند انتشار تله‌های خارج سلولی نوتروفیل را افزایش دهد.

تله‌های منتشر شده از نوتروفیل‌های مبتلا به کروناویروس، مرگ سلول‌های ریه پرورش یافته در آزمایشگاه را تشدید کردند اما پژوهشگران دریافتند که اگر از انتشار تله‌های خارج سلولی نوتروفیل پیشگیری شود، مرگ سلول نیز مهار می‌شود.

فرناندو کوئروز سونچا، سرپرست این پروژه گفت: پژوهش ما، این ایده را مطرح می‌کند که تولید تله‌های خارج سلولی نوتروفیل می‌تواند با آسیب‌های ناشی از کووید ۱۹ مرتبط باشد.