پیش‌بینی احتمال ابتلا به «اختلالات روانی» با آزمایش خون

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، محققان در این مطالعه نشان داده‌اند که با اندازه گیری مقدار پروتئین‌هایی خاص در خون هر فرد می‌توانند پیش‌بینی کنند که آیا افراد در معرض خطر ابتلا به روان‌پریشی در آینده قرار دارند یا خیر.

روان‌پریشی یا سایکوز ( Psychosis) به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی‌ای است که در روانپزشکی برای بیان حالت «از دست رفتن توانایی تشخیص واقعیت از خیال» بکار می‌رود.

بر اساس معیارهای خاصی مانند علائم روان پریشی خفیف یا مختصر، برخی از افراد از نظر بالینی در معرض خطر ابتلا به یک اختلال روانی مانند اسکیزوفرنی قرار دارند. با این حال، تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد از این افراد در واقع به یک بیماری روانی مبتلا می‌شوند.

محققان طی این مطالعه نمونه خون گرفته شده از افراد در معرض خطر اختلال روانی را تجزیه و تحلیل کردند. این افراد برای چندین سال مورد پیگیری محققان بودند، چراکه محققان قصد داشتند دریابند چه کسی دچار اختلال روانی شده و چه کسی نشده است.

دانشمندان بعد از ارزیابی پروتئین‌های موجود در نمونه‌های خون و استفاده از یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل این داده‌ها، توانستند الگوی پروتئین‌ها را در نمونه‌های اولیه خون پیدا کنند که می‌تواند به آنها کمک کند تا پیش‌بینی کنند چه کسی در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار دارد.

بسیاری از این پروتئین‌ها با التهاب همراه هستند و این نشان می‌دهد افرادی که در معرض ابتلا به یک بیماری روانی قرار دارند، تغییرات اولیه در سیستم ایمنی بدن آنها نمایان می‌شود.

دقیق‌ترین آزمایش بر اساس ۱۰ پروتئین پیش‌بینی کننده انجام شد. محققان توسط آزمایش خون مذکور توانستند با دقت بسیار بالا ۹۳ درصد از افرادی‌که در معرض ابتلا به اختلالات روانی در آینده قرار داشتند را شناسایی کنند و آنهایی را که در معرض ابتلا به این اختلالات نبودند را نیز با دقت ۸۰ درصد شناسایی کردند.

پروفسور «دیوید کوتتر»، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: در حالت ایده‌آل ما می‌خواهیم از بروز اختلالات روانی جلوگیری کنیم، اما این امر نیازمند این است که بتوانیم دقیقاً افرادی‌که در معرض خطر هستند را تشخیص دهیم. تحقیقات ما نشان داده است که با کمک یادگیری ماشینی و تجزیه و تحلیل سطح پروتئین در نمونه‌های خون می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که چه کسی واقعاً در معرض خطر ابتلا به این اختلالات قرار دارد. ما اکنون به منظور تایید این یافته‌ها باید این نشانگرها را در افراد دیگر در معرض خطر روانپریشی بررسی کنیم.