سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
من شهید آیتا... مفتح را از سالهای قبل از طریق کتابهایشان میشناختم. سال 48 پدرم فوت شدند و شهید بهشتی که در آن موقع در آلمان بودند، برایم نامه تسلیتی فرستادند و گفتند: نگران چیزی نباش، من هر کاری که از دستم بربیاید برای تو انجام میدهم. ایشان وقتی از آلمان برگشتند در منزلی اقامت کردند که به منزل شهید مفتح بسیار نزدیک بود و در نتیجه مراوده بین این دو خانواده برقرار شد. سال 50 قضیه ازدواجم مطرح شد و شهید بهشتی که میدانستند شهید مفتح دخترِ دم بختی دارند، از ایشان پرسیدند: آیا اجازه دارند مرا معرفی کنند؟ شهید مفتح خیلی صریح و بیرو در بایستی پرسیدند: اگر دختر خودشان دم بخت بودند مرا به عنوان داماد انتخاب میکردند؟ و شهید بهشتی پاسخ دادند: بیتردید این کار را میکردند. شهید مفتح که چنین پاسخ قاطعی را از شهید بهشتی دریافت کردند، گفتند: پس جای سؤال و تردیدی نیست. خانواده شهید مفتح در قم بودند. شهید بهشتی مرا خواستند و گفتند: مادرم را برای خواستگاری به قم بفرستم و اگر طرفین موافقت خود را اعلام کردند، باقی کارها را به ایشان بسپارند. واقعا هم همین کار را کردند و مثل یک پدر واقعی هر کاری را که لازم بود انجام دادند.
مهریه دختر شهید مفتح
داماد آیتا... مفتح این طور روایت میکند: شهید مفتح تعیین مهریه و سایر موضوعات را به خود شهید بهشتی واگذار کردند. ایشان هم مهریه را یک جلد قرآن، 15 هزار تومان
و یک و نیم دانگ از منزل ما در اصفهان قرار دادند و من، شهید مفتح و شهید بهشتی پای ورقه را امضا کردیم. خطبه عقد را هم آیتا... آملی، از بستگان دکتر بهشتی از طرف ما و آیتا... زنجانی از طرف خانواده خانم خواندند. شهید بهشتی حتی برای خرید وسایل منزل هم با من همراهی کردند.
شروط پدر عروس
داماد روایت میکند که آیتا... مفتح برای ازدواج با دخترش هیچ شرط خاصی تعیین نکرده بود و فقط از کار و تحصیل داماد پرسیده بود و از او خواسته بود که از دخترش خوب مراقبت کند. داماد دکتر مفتح اما بعید میداند در حدی که ایشان توقع داشته از عهده این کار برآمده باشد.
آیتا... مفتح از نگاه دامادش
فروتنی، مهربانی و محبت شهید مفتح، اولین چیزی بود که هر فردی متوجه و جذب آن میشد. چهره گشاده و لبخند پرمحبتشان، بسیار دلگرمکننده بود. برای همه از کوچک و بزرگ احترام قائل میشدند و ذرهای تکبر در ذات ایشان نبود. به همین دلیل هم جوانها خیلی زود جذب ایشان میشدند. مرحوم آقای پرورش همیشه میگفتند: من در تهران با افراد زیادی آشنا هستم و وقتی از اصفهان میآیم، خیلی جاها هست که میتوانم بروم، ولی تنها جایی که میدانم با روی گشاده مرا میپذیرند و بدون رودربایستی و معذب بودن میتوانم بروم و بمانم، خانه آقای مفتح است! انسان از هر طبقه و صنفی که بود، خیلی زود با ایشان مأنوس میشد و در کنارشان مینشست و ساعتها درددل میکرد. ایشان مخصوصا جوانها را خیلی دوست داشتند و میفرمودند: «وقتی به مسجد قبا میروم و شور و شوق جوانهای انقلابی را برای درک معارف دینی و مسائل انقلابی میبینم، دلم گرم و خیالم راحت میشود که این کشور با داشتن چنین جوانانی آسیب نخواهد دید».
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد