تقویت اقتصاد ملی با وجود تحریم‌ها و معافیت‌ها

تجربه سال‌های تحریم نشان داده است، ایران هیچ‌گاه در مقابل تحریم‌ها دست‌بسته نبوده است و از طرق مختلف نفت خود را صادر کرده و به مقصد رسانده است. با توجه به راه‌های گوناگونی که ایران برای تداوم صادرات نفت خود در پیش‌گرفته است، کارشناسان ارزیابی‌های متفاوتی را در مورد میزان واقعی صادرات نفت ایران در شرایط کنونی ارائه می‌دهند که از چند صد هزار بشکه تا بیش از یک میلیون بشکه در روز متفاوت است.

کد خبر: ۱۲۳۵۹۷۴

در این میان کشور چین بزرگ‌ترین خریدار نفت در آسیا و یکی از خریداران نفت ایران محسوب می‌شود. گرچه میزان صادرات نفت ایران به چین کاهش یافته است، اما هنوز جریان نفت کشور به سمت چین ادامه دارد. به گزارش بلومبرگ، آمار رسمی گمرک چین نشان می‌دهد این کشور در ماه ژوئن (خرداد - تیر) ۸۵۵ هزار و ۶۳۸ تن برابر با ۲۰۹ هزار بشکه در روز از ایران نفت خام وارد کرده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد در حال حاضر نیز نفتکش‌ها میلیون‌ها بشکه نفت خام ایران را به سمت چین حمل می‌کنند.
اما به‌تازگی دولت آمریکا مشخصاً یک شرکت چینی را به علت خرید نفت از ایران مورد تحریم قرارداد. مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا با انتشار پیامی در حساب کاربری خود با طرح ادعاهایی علیه کشورمان، تحریم یک شرکت چینی به اتهام نقض تحریم‌های آمریکا علیه ایران را اعلام کرد.
آنچه در وهله اول از این پیام برمی‌آید افزایش فشار اقتصادی بر کشورهایی است که با ایران مراوده دارند تا به‌صورت متقابل اقتصاد کشور ایران را تضعیف کنند. مطلبی که مسؤولان آمریکایی بارها بر آن تاکید کرده‌اند، به عنوان مثال سیگال مندلکر، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور اطلاعات مالی و تروریسم به‌تازگی بار دیگر مشتریان نفت ایران را به تحریم تهدید کرده و گفته: واشنگتن برای تحریم‌های نفتی ایران معافیتی صادر نمی‌کند.
در کنار این تحریم‌ها و تحدیدها، آمریکایی‌ها رفتار متناقض و دوگانه‌ای از خود نشان می‌دهند. در آخرین اقدام وزارت خزانه‌داری آمریکا شرکت سریکا انرژی متعلق به کشور انگلستان را که در یک میدان نفتی در دریای شمال (که ۵۰درصد آن متعلق به ایران است) و مشترکا با ایران همکاری دارد را از تحریم‌ها معاف کرد.
امثال این اتفاقات نشان می‌دهد اگرچه تحریم جدا از کارایی آن، ابزار تهدیدی در دست کشور آمریکاست، اما باید ورای آن به دیگر جریانات سیاسی و اقتصادی حاکم بر روابط کشورها نیز در محاسبات و برنامه‌ریزی‌ها توجه کرد که از اصلی‌ترین آنها جنگ تجاری میان چین و آمریکاست. چین برخلاف آمریکا دارای اقتصادی رو به رشد است، سیاست‌های اقتصادی این کشور در سطح جهان موفق بوده و روابط اقتصادی خوب و گسترده‌ای در سطح جهان برقرار کرده است. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند تا چندی دیگر شاخص‌های اقتصاد این کشور از اقتصاد کشور آمریکا پیشی خواهد گرفت.
در این میان آنچه قابل ملاحظه است توجه به منافع کشور در روابط تجاری و اقتصادی ما با سایر کشورهاست. لازم است با توجه به اختلافات موجود میان این قدرت‌های اقتصادی، به‌نوعی بر موج پیش‌آمده سوار شد و این شرایط را فرصتی دانست تا با دور زدن تحریم‌ها و استحکام روابط با سایر کشورهای پیش‌رونده ازجمله چین، منافع ملی را به حداکثر رساند. گرچه چین نیز به نقش و جایگاه مهم ایران در منطقه واقف است و اهمیت ارتباط با ایران را در برهه فعلی می‌داند.
البته باید توجه داشت ارتباط قوی و در چارچوب منافع ملی با سایر کشورهای جهان به معنی وابستگی اقتصادی به هیچ‌کدام از قدرت‌های اقتصادی دنیا نیست و رهایی از سلطه اقتصادی آمریکا نباید منجر به وابستگی به اقتصاد دیگری مثلاً چین باشد بلکه اصول اقتصاد مقاومتی حکم می‌کند در عین روابط گسترده با اقتصادهای جهان برای حفظ منافع حداکثری باید از شرایط به‌وجود آمده برای تقویت اقتصاد داخلی استفاده کرد.