ترامپ در برابر چین کوتاه آمد

ظاهرا ترامپ از آن ادعاها منصرف شده است. او به یک موفقیت نیاز داشت و از آنجا که توافقی بزرگ در دسترس نیست به یک توافق کوچک رضایت داده و از قرار معلوم این توافق هم در حد یک موافقت شفاهی است که به گفته لیو هی، سرپرست مذاکره‌کنندگان چینی اصلا به معنای آتش‌بس نیست.
در دور بعدی گفت‌وگوها، ترامپ از عوارض گمرکی چشم‌پوشی می‌کند و چینی‌ها هم قول می‌دهند که باردیگر از کشاورزان آمریکایی، سویا و گوشت خوک بخرند. این‌که تضمین‌های فعلی چینی‌ها تا چه اندازه برای گشایش و تقویت بازارهای آمریکا مفید خواهد بود، به جزئیات مذاکرات هفته‌های آینده بستگی دارد. در بهار گذشته، توافق میان دو کشور در آخرین لحظات منتفی شد.
ترامپ تا مدت‌ها در رابطه با قدرت‌های در حال توسعه آسیایی از موضع برتر و بالاتر ظاهر می‌شد و ادعا می‌کرد این چینی‌ها هستند که به یک توافق تجاری با آمریکای قدرتمند نیاز ضروری دارند و با لحنی خاص می‌گفت آن که قوی‌تر است، پیروز است؛ اما ظاهرا در همین چند هفته گذشته کفه قدرت دچار تغییر و جابه‌جایی شده است.
اکنون ترامپ نه‌تنها از موضع قدرت ظاهر نمی‌شود بلکه رسما از موضع ضعف وارد شده است. او در عرصه داخلی تحت فشار قرار دارد و از برد در برابر رقبا اطمینان چندانی ندارد و می‌خواهد اذهان عمومی را منحرف کند. این روزها و پس از رسوایی‌های ترامپ در اوکراین، هم‌حزبی‌های جمهوریخواه وی نیز ناراضی نشان می‌دهند و ظاهرا با استیضاح و در صورت امکان حتی عزل وی نیز چندان مشکلی ندارند.
مساله اقتصاد می‌تواند به ریزش هواداران ترامپ بیانجامد. بسیاری از شرکت‌های آمریکایی به دلیل جنگ تجاری او از جذب سرمایه عاجز مانده‌اند و به باور برخی کارشناسان، آمریکا در آستانه رکود قرار دارد. وضعیت کشاورزان دو ایالت ویسکانسین و اوهایو نیز چندان رضایتبخش نیست و این دو ایالت در انتخابات 2020 برای ترامپ اهمیتی حیاتی دارند. ترامپ دقیقا به دلیل منافع شخصی از اعمال عوارض گمرکی بر کالاهای چینی صرف نظر کرد، زیرا واردات این قبیل کالاها است که می‌تواند آن دسته از آمریکایی‌های تقریبا فقیر را بار دیگر به خرید وادار کند.
البته بسیاری از آمریکایی‌ها با به اصطلاح لشکرکشی ترامپ علیه اقتصاد چین موافق هستند اما مساله این است که ترامپ تاکتیک‌های اقتصادی را به نفع تاکتیک‌های انتخاباتی گروگان گرفته است. برنامه ترامپ در این مورد یک قدم به پیش و دو قدم به پس است. او همه چیز را خراب می‌کند و ناگهان برای ترمیم همان خرابی‌ها سر و دست می‌شکند و هورا می‌کشد.
فاز نخست توافق با چین در واقع یک مانور تاکتیکی محض است. به همین خاطر این احتمال نیز وجود دارد که ترامپ از این شانس استفاده کند و در گام بعدی آنچه را که برای چین در نظر داشت، برای اروپا در نظر بگیرد. او تا اواسط ماه نوامبر برای تصمیم در مورد برقراری عوارض گمرکی برای خودروهای وارداتی فرصت دارد و چنانچه توافق با چین قطعی شود آنگاه است که ترامپ می‌تواند با خیال راحت سراغ اروپایی‌ها بیاید و جنجال تجاری تازه‌ای برپا کند.
ترامپ روز جمعه [19 مهر] اعلام کرد که شخصا در جریان کنفرانس سران آیپک که در ماه نوامبر در کشور شیلی برگزار خواهد شد، با همتای چینی خود شی جین پنگ ملاقات خواهد کرد و در همان ملاقات توافق‌نامه میان دو کشور ایالات متحده آمریکا و جمهوری خلق چین به امضای دو طرف خواهد رسید. بی‌تردید اگر چنین توافقی صورت عمل به خود بگیرد، ترامپ نفس راحتی خواهد کشید و بار دیگر با همان لحن همیشگی از آن به عنوان بزرگ‌ترین توافق تاریخ یاد خواهد کرد.

محمدعلی فیروزآبادی
ترجمه
منبع: اشپیگل آنلاین