بی‌.بی‌.سی شبکه کودک و نوجوان هم بزند اتفاقی نمی‌افتد

بهتر شده‌ایم
عطا پناهی، تهیه‌کننده در ابتدای این نشست با بیان این‌که سریال محرمانه در دو فصل تهیه شد، گفت: در هر فصل از این مجموعه به مشکلات نوجوانان پرداختیم که رویکردی روان‌شناسی داشت، مثل پرداختن به دختری که احساس زشتی می‌کند یا خجالتی است یا پسری که زود پرخاشگر می‌شود. ما در طول روند کار چند نظرسنجی داشتیم که نظر نوجوانان را دریافت می‌کردیم بعد از اتمام فصل اول یک نظرسنجی برگزار شد و ما از محتوای آن و اکران‌های خصوصی به این نتیجه رسیدیم که رویکردمان را در چه زمینه‌هایی تغییر دهیم.
این تهیه‌کننده درباره کار با اوج اظهار کرد: من چند سال پیش چند طرح مستند به اوج ارائه کردم و اوج پای کار آمد و تعداد زیادی مستند برای گروه سنی نوجوان تولید شد و در زمانی که کسی به مستند توجه نمی‌کرد، سازمان اوج این کار را انجام داد.
در ادامه پناهی درباره ساخت مجموعه‌ای برای نوجوانان و پخش آن از شبکه سه گفت: من ۱۳ سال است که معلم هستم و می‌دانم که مظلوم‌ترین گروه سنی، گروه نوجوان است. او درباره اصلاحات مجموعه عنوان کرد: اصلاحات پخش شاید بخشی به این دلیل بود که به نگاه مشترکی با دوستان بازبین نرسیده بودیم برخی از ایرادات در پخش مربوط به کلمات انگلیسی است که ما اکنون جای آنها سوت بلبلی گذاشته‌ایم. وی گفت: ما قرار نیست از بیننده خنده بگیریم اما چند شوخی خوب داریم و اگر قرار باشد همان‌ها هم حذف شود، سریال آسیب می‌بیند. با این حال شکرخدا اکنون تعامل خوبی با بازبین‌ها داریم، البته کار از شبکه‌های دیگر هم پخش می‌شود، مثلا در تلویزیون شبکه امید این مجموعه را با نگاه خودش روی آنتن می‌برد و تدوین مجددی روی آن انجام می‌دهد.
این تهیه‌کننده در پاسخ به پرسشی درباره ساخت برنامه کودک در شبکه بی‌.بی.‌سی بیان کرد: چندی پیش نظرسنجی شده بود و نشان داد مردم دیگر نسبت به چند سال پیش به شبکه‌های ماهواره‌ای رغبتی ندارند و از اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی برنامه‌های مورد علاقه‌شان را رصد می‌کنند. فکر می‌کنم اگر بی.‌بی.‌سی شبکه تخصصی کودک و نوجوان هم بزند، اتفاق خاصی نمی‌افتد. تلویزیون همچنان آمار بالاتری دارد و بی‌.بی‌.سی به نظرم بهتر است در این زمینه هزینه نکند.
پناهی همچنین گفت: فصل دوم با فصل اول تفاوت دارد و کیفیت آن بهتر شده است داستان‌های دنباله‌دار‌تری را بررسی می‌کنیم.
قصه‌هایی محرمانه در شهر بدون دیوار
مسلم تهرانی، کارگردان این مجموعه درباره توجه به مسائل نوجوانان تصریح کرد: ما سعی کردیم تا حدی هنجارهای معمول را جا‌به‌جا کنیم که کمی هم ریسک داشت و ممکن بود مخاطب پس بزند ولی نتایج خوبی گرفتیم. همان‌طور که تهیه‌کننده گفت، او معلم است و من هم خودم از خانواده‌ای فرهنگی هستم، بنابراین به خود اجازه دادیم از مشکلات آموزش و پرورش بگوییم و این نگاه انتقادی را داشته باشیم.
او درباره ساخت استودیویی برنامه نیز عنوان کرد: موضوعی که برای خود تعریف کرده بودیم این بود که دنیا باید شفاف باشد، دیوارها را باید حذف کرد و نتیجه‌اش این می‌شود که برای فضای بدون دیوار به این فرم از طراحی برسیم که کار را در استودیو بسازیم. ما درواقع قصه‌های محرمانه را در شهر بدون دیوار تعریف می‌کنیم و اتفاقات زیادی در این شهر رخ می‌دهد.
نسل ما نوجوانی خوشایندی نداشت
ساناز سماواتی، بازیگر مجموعه در صحبت‌های خود چنین گفت: از وقتی که برنامه پخش شده است مردم جلویم را می‌گیرند و سوالاتی می‌پرسند که مثلا دخترشان فلان کار را انجام می‌دهد و چطور باید با او رفتار کرد؟ آنها مرا در مقام یک روان‌شناس می‌بینند و این به دلیل نیازی است که برای آموزش پدر و مادرها احساس می‌شود. خودم را از نسلی می‌دانم که ابدا نوجوانی خوشایندی نداشت. امروز باید به نوجوانان اهمیت داد تا بتوانند مسیر درست را پیدا کنند.
نوجوان را درک کنیم
فاطمه هاشمی، بازیگر این سریال درباره تجربه خود از این مجموعه عنوان کرد: این سریال به قشر نوجوان تعلق دارد و فکر می‌کنم اگر نوجوانان را درک کنیم بخش زیادی از مشکلات جامعه ما حل خواهد شد. من مدیران دبیرستان را در دهه ۶۰ لمس کرده بودم و می‌دانستم مدیران مدارس چه بلایی سر ما آوردند، بنابراین می‌توانستم نقشم را براساس آن نگاه بازی کنم.
دغدغه‌ام نوجوانان است
مهدی ابراهیمی، بازیگر و بازیگردان این مجموعه گفت: من زمانی که وارد رشته هنر شدم با استادان خود مثل رحمت امینی، دغدغه این را داشتیم که برای نوجوانان کار کنیم. وضع تربیتی و روال تربیتی امروز با ضعف‌های زیادی همراه است و با این روند فکر می‌کنم بهتر است وزارت آموزش و پرورش یا وزارت ورزش تعطیل شوند. مشکل وضع امروز به دلیل بودجه نیست بلکه مسائل دیگری دخیل است.
ابراهیمی گفت: یک خواهش و انتقاد از نهادهایی دارم که در زمینه تربیتی کار می‌کنند؛ کمی وارد معضلات شده و به جای این‌که به سود شخصی خود بیندیشند به فکر باشند.
شهرام دده بالا مثل بسیاری از جوانان ایرانی است
جواد خواجوی، دیگر بازیگر سریال نیز در صحبت‌های خود گفت: شهرام دده بالا در این سریال مثل بسیاری از جوانان ایرانی است که فوق لیسانس دارند، اما نتوانسته‌اند از ظرفیت‌هایشان به خوبی استفاده کنند. این نقش تغییراتی در فیلمنامه و اجرا داشت.
خواجوی که تیتراژ این مجموعه را نیز خوانده است درباره آن گفت: من دو تیتراژ برای این مجموعه خواندم که اولی مجوز پخش نگرفت، اما دوباره از ترانه سرا خواستم شعری بگوید و بعد در سه روز تیتراژ فعلی را خواندیم و نهایی شد.