راه پیروزی در جنگ اراده‌ها

نظام بین‌الملل در یکی دو سال گذشته در حال حرکت به سوی بهره‌گیری از قدرت‌های جدیدی مثل قدرت سخت، قدرت نرم، قدرت هوشمندانه و قدرت هنرمندانه است. موضوعی که الان وجود دارد این است که پیش از این، مساله مهم برای هماوردی قدرت‌های بزرگ جنگ روایت‌ها بود. یعنی تلاش می‌کردند روایت خود را از رویدادها به افکار عمومی بقبولانند و چون در دهه دوم قرن 21 افکار عمومی از یک جایگاه کانونی برخوردار است وقتی یک روایتی ولو غلط و دروغ از پشتوانه افکار عمومی برخوردار باشد می‌تواند در نظام بین‌الملل از کارایی بالاتر برخوردار باشد.

کد خبر: ۱۲۱۸۶۹۰

آنها بدون هیچ دلیل قانونی و فنی نفتکش حامل نفت ایران را توقیف کردند و صرفا با بهره‌گیری از ابزار رسانه‌ای و دیپلماسی می‌خواهند آن را به عنوان یک اقدام قانونی به افکار عمومی بقبولانند. این گونه روایت کردن ماجرا البته چند ایراد دارد؛ اول این‌که این نفتکش در آب‌های اسپانیا گرفته شده و انگلیسی‌ها مدعی هستند این کشتی در آب‌های متعلق به آنها توقیف شده، اما می‌بینیم که اسپانیا به عنوان یک کشور اروپایی منتقد اقدام انگلیس است.
دوم این‌که انگلیس مدعی است اقدامش مبتنی بر تحریم‌هایی است که اتحادیه اروپا انجام داده، اما باید به این نکته توجه داشت که اتحادیه اروپا حق ندارد تحریم‌های حوزه سرزمینی خود را بر سایر کشورها تعمیم بدهد. نکته بعدی این‌که انگلیس طی چند سال گذشته در پی برگزیت و ماجرای خروج از اتحادیه اروپا با یک چالش بزرگ مواجه است و حتی در بسیاری از نشست‌های اروپایی شرکت نمی‌کند و معلوم نیست که چرا در داستان توقیف نفتکش حامل نفت ایران خودش را به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا قلمداد می‌کند. بنابراین اقدام انگلیس با هیچ منطقی سازگار نیست. مضاف بر این‌که انگلیس در چارچوب کشورهای طرف مذاکره برجام و براساس بیانیه‌ای که سه کشور اروپایی داده بودند به صراحت اعلام کرده که به جمهوری اسلامی در فروش نفت کمک می‌کند. این در حالی است که انگلیس کشتی حامل نفت ایران را توقیف می‌کند و این اقدام یک گام در مسیر اهداف آمریکاست.
اما در مورد کشتی انگلیسی که از سوی ایران توقیف شد اقدام ایران کاملا مبتنی بر منطق و قانون بود. الان با جنگ روایت‌ها مواجه هستیم و باید رسانه‌ها این روایت‌ها را نقل کنند.
نکته دیگر این‌که ما در این مرحله شاهد جنگ اراده‌ها هم هستیم. یعنی اگر بنا باشد انگلیس با زور و قلدری که ریشه در قرن 18 و 19 میلادی دارد تصورش این باشد که الان هم همان مسیر قلدری و زورگویی را می‌تواند ادامه دهد و افکار و نیات خود را بر سایر کشورها تحمیل کند، حتما این یک تصمیم غلطی است، بنابراین جمهوری اسلامی اراده خود را نشان داده که از منافع ملی و امنیت ملی خود دفاع می‌کند.
بنابراین در جنگ اراده‌ها مشخص شود که جمهوری اسلامی ذره‌ای عقب‌نشینی نخواهد کرد.
همچنین در این مرحله باید به جنگ شناختی نیز توجه شود. جنگ شناختی در موقعیتی صورت می‌گیرد که یک کشور بخواهد بر دستگاه محاسباتی دیگر کشورها تاثیر بگذارد. آمریکا به صورت غیرقانونی از برجام خارج شد و تحریم‌هایی را بر ضد جمهوری اسلامی ایران اعمال کرد. همچنین انگلیسی‌ها و سایر کشورهای اروپایی هم با تعلل مانع کسب منافع ایران از برجام شدند و در عوض از کشورمان می‌خواهند که به همه تعهدات خود وفادار بماند.
آنها با این اقدامات می‌خواهند روی دستگاه محاسباتی مردم و مسؤولان جمهوری اسلامی تاثیر بگذارند. رویکرد جدید ایران نشان داده که کاملا از نقشه قدرت‌های بزرگ آگاه است و رویه‌هایی که اروپا و انگلیس در پیش گرفتند نمی‌تواند دستگاه محاسباتی ایران را دچار خطا و اشتباه کند. از این‌رو جمهوری اسلامی ایران رویکرد مقابله به مثل را در پیش گرفته و این رویه در منشور سازمان ملل متحد هم مورد تایید قرار گرفته است.