پیاده‌روی اصولی بهترین ورزش

پنج دقیقه‌ ابتدایی و انتهایی حکم گرم کردن و سرد کردن بدن را دارد و مقدار آنها ثابت خواهد ماند، اما به مرور باید پنج دقیقه میانی را افزایش داد. در ابتدای کار همین ۱۵ دقیقه ورزش کافی است؛ اما بعد از چند هفته که آمادگی بدنی بالاتر رفت می‌توان مسیر را سخت‌تر یا شیب‌دار کرد. توجه کنید که در برنامه فوق مراحل گرم کردن و سرد کردن نیز در نظر گرفته شده است و تنها کافی است تلاش کنید در مرحله میانی کمی سرعت پیاده روی را افزایش دهید.
در صورت رعایت نکردن این روش هم از نظر عضلانی و هم از نظر قلبی و تنفسی احتمال آسیب‌دیدگی وجود دارد.
با شروع نامناسب هر ورزشی، افراد دچار کوفتگی و آسیب مفصلی می‌شوند، به طوری که ممکن است آنها را از ادامه تمرین باز دارد؛ برای مثال اگر قرار است از تردمیل یا دوچرخه ثابت استفاده کنید، با سرعت پایین و سطوح صاف شروع کنید و بعد از مدتی سرعت را افزایش دهید.
در فیزیوتراپی دو معیار برای تعیین وزنه برای ورزشکار وجود دارد؛ یکی حداکثر مقدار وزنه‌ای که می‌توانید برای یک بار بلند کنید و حداکثر مقدار وزنه‌ای که می‌توانید ۱۰ بار بلند کنید؛ بر این مبنا رژیم‌های تمرین درمانی را برای افراد مشخص می‌کنیم .
معمولاً پیشنهاد می‌شود که با سه ست ده‌تایی شروع به ورزش کنید و به مرور بر اساس توان فرد وزنه یا تعداد حرکات ورزشی افزایش یابد. با این روش از بروز کوفتگی کشیدگی و پارگی عضلات پیشگیری می‌شود. در جوانان و میانسالان آسیب‌های مفصلی و عضلانی و در سنین بالاتر خطر آسیب‌های قلبی عروقی وجود دارد.
استفاده از کفش مناسب در هنگام پیاده روی اهمیت بالایی دارد. کفش باید به شکلی باشد که تمام قوس‌های کف پا را پر کرده و طوری طراحی شده باشد که تا حد ممکن ضربه‌های وارد برکف پا و پاشنه را جذب کند. کفی کفش نباید تخت یا خیلی بلند باشد وباید الاستیک و منعطف بوده و خیلی خشک نباشد.اگر قصد پیاده‌روی در کوه یا مسیرهای ناهموار را دارید بهتر است از کفش‌های ساق دار استفاده کنید تا از پیچ خوردگی‌های مچ پا پیشگیری شود.

دکتر پرهام پارسانژاد

فیزیوتراپیست