دانشجو حق انتخاب دارد

دانشجو باید به انرژی، زمان و هزینه‌ای که قرار است در مدت زمان تحصیل در خارج از کشور متحمل شود توجه داشته باشد.

دستگاه‌های مرتبط در امر آموزش نمی‌توانند دانشجوها را در زمینه ادامه تحصیل به خارج از کشور به این بهانه که در داخل کشور ظرفیت‌های بالایی برای آموزش داریم، منع کنند. اگر در داخل دانشگاه‌ها صندلی خالی وجود دارد، این مساله قطعا در رشته‌های پرطرفدار نیست.

دستگاه‌های مسئول در آموزش باید از صندلی‌های داخلی برای جذب دانشجو از کشورهای دیگر استفاده کنند و به این بهانه مانع اعزام دانشجو به خارج از کشور نشوند. البته می‌توان ارزی را که از سوی دانشجویان ایرانی از کشور خارج می‌شود با حضور دانشجوهای خارجی در داخل کشور جبران کرد.

دانشجویان باید دقت داشته باشند دانشگاه‌های کشور در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته‌اند و خود را به سطح دانشگاه‌های معتبر دنیا نزدیک کرده‌اند. پس بدون مشورت و از روی کنجکاوی و ماجراجویی به دانشگاه‌های غیرمعتبر خارج نروند.

دانشجو بهتر است به‌دنبال دانش باشد. دانشگاه تنها مسیر را برای دانشجو مشخص می‌کند و جوابگوی پرسش‌های ایجاد شده برای دانشجوست. حضور در دانشگاه معتبر تضمین‌کننده موفقیت نیست که دانشجوی فارغ‌التحصیل در آن، از نظر سواد و دانش بالاتر از دانشجوی دانشگاه‌های دیگر است.

دانشگاه‌های معتبر دنیا بیشتر در مقاطع تکمیلی مانند کارشناسی ارشد و دکتری به پذیرش دانشجو از کشورمان روی خوش نشان می‌دهند. توصیه استادان و مشاوران داخل کشور هم بر همین امر دلالت می‌کند که دانشجویان در داخل کشور مقطع کارشناسی را پشت‌سر بگذارند و سپس در صورت داشتن صلاحیت علمی به دانشگاه‌های خارج کشور عزیمت کنند.

آزمونی که در پایان دوران تحصیل دانشجو و بازگشت به کشور از او گرفته می‌شود، بهترین راهکار و مشخصه برای تعیین مفید بودن حضور دانشجو در خارج از کشور است، با بررسی نمرات کسب شده در این آزمون می‌توان به تصمیم بهتری در زمینه تحصیل در خارج از کشور رسید.

محمود نیلی‌احمدآبادی

رئیس دانشگاه تهران