مروری بر پدیده کورس گذاری رانندگان جوان در محیطهای شهری : عشق سرعت عیب نیست اما

تقریبا همه کسانی که در این گزارش با ما هم صحبت شدند از موضوع گزارش یعنی مروری بر سرعت و هیجان آن در جوانها و جایگاهش در جامعه شهری ایران استقبال کردند آنها معتقد بودند سرعت مایه پیشرفت است و کسی نمی تواند دیگری را به خاطر سرعت

کد خبر: ۱۰۷۷۷

در کار و عمل خود بازخواست کند مگر این که ضرورتی متوجه دیگران شود به عقیده آنها ضروری است با تقویت مسابقات اتومبیل رانی و موتورسواری و تقویت امکانات پیست های رالی و آموزش جوانها در این مراکز، به تقویت این ورزش مفرح و البته تا حدودی خطرناک پرداخت تا هم استعدادها شناسایی شوند و هم خیابان های شهرها از حیطه جوانان و عاشقان سرعت خارج شود. از طرفی ضروری است با آموزش های اصولی جدا شما را به پرهیز از چنین کارهایی در محیطهای شهری و جاده ایوا داشت تا جلوی خسارات احتمالی گرفته شود. دیگر موقع این حرفها گذشته است ؛ فکر می کنم حالا تقریبا خیلی ها اگر ببینند در خیابان های خلوت شهر، در یک روز تعطیل یا حتی غیر تعطیل ، جوانها سوار بر خودروهای شخصی عشق سرعت خودشان را تسلی بدهند و گرد و خاک راه بیندازند؛ عادت کرده اند بزرگراه های شهرهایی مثل تهران هم که شده پیست مسابقه اتومبیل رانی به طور ضمنی می گوید که پرداختن به موضوع سرعت و عشق به آن در برخی جوانان و مضرات به کار بردن سرعت های بالا در جاده ها و بزرگراه ها و خیابان های شهری تقریبا نخ نما شده است. اما عشق : سرعت و تنوع طلبی در استفاده از خودروهای شخصی جدید و رسیدن به هدف در سریع ترین زمان ممکن و دهها عامل دیگر مانند افزایش هر روزه تعداد خودروها و رانندگان جوان و نوجوان که پشت فرمان این خودروها می نشینند مساله کهنه ای نیست. امیررضا که سوار بر خودروی اپل کورسای سفیدرنگی شده است ، می گوید: سبقت گرفتن ، دور زدن در سرعت های بالا و لایی کشیدن برای جوانهایی در سن ما، که ماشین شیک و تمیزی دارند، خیلی مفرح است و تقریبا هیچ کس نیست که نخواهد از آن استفاده کند. چون به هر حال جوانی یعنی خوشحالی و این کار، خیلی شادی آور است او می گوید: البته اگر این کار در محیطهای خاصی انجام شود بهتر است. محسن ولی معتقد است : کیف این کار این است که هر جا دلت خواست با سرعت بالا و با علاقه ، با دوستت یا کسی که در جاده و بزرگراه با او آشنا می شوی کورس بگذاری زیاد معطل نمی مانند که بیشتر صحبت کنیم پس از رسیدن دوستانشان سیامک و سعید سریع از ما دور می شوند و خود را ، لای دریایی از خودروها گم می کنند. علیرضا محبی ، دانشجوی رشته کامپیوتر هم با دوستش که تهرانی است سوار ماشین پژوی 206 مشکی هستند وقتی از آنها راجع به عشق سرعت می پرسم ، خنده شان می گیرد و تایید می کنند که خیلی ها عاشق سرعت هستند. حمید می گوید: اصلا پیشرفت بشر تا این حد به خاطر عشق به سرعت بوده است ، یعنی بشر دوست دارد خیلی سریع به اهدافش برسد و برای همین وسایل سرعت در حمل و نقل را پدید آورده است. علیرضا با ذکر این نکته که این جمله به تو نیامده است ، می خواهد به بقیه سوالات ما پاسخ گوید: حمید ادامه می دهد: البته هر کس نباید وقتی ماشینی گیرش آمد سریع با آن به لایی کشی و کورس گذاشتن بپردازد، چون خیلی خطرناک است من روزانه چندین مورد تصادف می بینم که عاملش همین جوان های همسن و سال خودم هستند که با ماشین پدرشان یا خودشان یا دوستانشان تصادف می کنند و خود را به خطر می اندازند و چه بسا کسان دیگری را هم بی گناه و بی تقصیر دچار حادثه کنند. علیرضا می گوید: شما که می گویی نباید این کار را بکنیم ، چرا نمی گویی پس باید چه کار کنیم؛ برایش توضیح می دهم که نه ما و نه خیلی های دیگر نمی گویند که سرعت بد است به قول حمید سرعت ، یکی از عوامل پیشرفت انسان است ولی سرعت بالا و به قول معروف ، ویراژ دادن با سرعت بالا نوعی ایجاد مزاحمت برای بقیه است و نباید انجام شود گرچه تاکنون میزان رواج این کار در سطح شهر و خسارت ها و تلفات احتمال ناشی از بی احتیاطی در سرعت جوانان و نوجوانان برآورد نشده است ؛ اما کارشناسان و صاحب نظران در این باره باید بررسی کنند و راهکارهای پیشگیری از این پدیده را که ضررهای مادی و اجتماعی زیادی دارد مشخص کنند یکی از جوانانی که در یکی از میدان های اصلی شهر تهران سوار بر موتورسیکلت خود تک چرخ می زند نیز از این کار استقبال می کند. او می گوید: اگر مسوولان فدراسیون های ورزشی تلاش کنند و امکانات را فراهم آورند، خیلی از جوانها هیجان خود را در مکان های خارج از شهر تخلیه می کنند، ولی این کار انجام نشده است او می پرسد: چند پیست رالی یا موتورسواری در سطح شهر تهران وجود دارد که جوانها می توانند براحتی آنجا بروند و دور از نگاههای شماتت بار مردم و با خیال راحت مسابقه بدهند و تمرین کنند. با این سوال او به ذهنمان می رسد که امکانات و لوازم مورد نیاز برای هدایت جوانهای عاشق سرعت و دارای وسیله که بخواهند براساس ضوابط به این کار رو بیاورند، تقریبا هیچ است. وقتی امکانات نیست پوریا محمدی 26 ساله می گوید: تنها پیست رالی تهران در مجموعه آزادی جایی برای آماتورها نیست و عمدتا حرفه ای ها در این پیست به تمرین و مسابقه می پردازند و بقیه فقط می توانند تماشاچی باشند، در حالی که اگر امکانات بیشتر شود و حداقل در این پیست زمانهای ویژه به تمرین آماتورها اختصاص یابد و آموزشهای لازم در نظر گرفته شود کسانی را که در خیابان ها و بزرگراه ها می بینید، شاید بتوانند در این کار حرفه ای شوند و دیگر مزاحم قوانین راهنمایی و رانندگی و مزاحم مردم نشوند رضا جوادی هم نظر جالبی دارد او می گوید: ما که نه ماشین داریم و نه وقت این کارها را هشتمان گروی نهمان است ولی انصافا جوانهایی که ماشین پدری زیر پایشان است نباید اینقدر به دیگران بی توجه باشند و باعث اذیت مردم بشوند چون برای خودشان هم دردسرآفرین است او می گوید: برخوردهای قهری از نوع بگیر و ببند برای چنین کارهایی مناسب نیست و نمی شود به آنها ایراد وارد کرد اگر امکانات داشتند این کارها را در خیابانها نمی کردند اما باز می توان از طریق آموزش از آنها خواست که این کار را نکنند و یا مکانهایی را در نظر گرفت که مخصوص کورس گذاشتن باشد تا هم جوانها بتوانند در اوقات بیکاری به تفریح بپردازند و هم ما که ماشین نداریم بر اثر دیدن اینها در خیابان حرص و جوش نخوریم.