200 روز در آزمایشگاه فضایی مخوف چین

فرض کنید شما و دو نفر دیگر به مدت 200 روز در اتاقی فولادی محبوس شوید! برای این مدت به اندازه کافی آب، غذا و اکسیژن برای زنده‌ماندن در اختیار دارید. اگرچه گاهی مجبورید از مواد بازیافتی تغذیه کنید؛ مثلا آبی که امروز می‌خورید ممکن است ادرار بازیافت‌شده باشد! شما با افراد بیرون از اتاق هم تنها از طریق سامانه‌های رادیویی ارتباط دارید. اتاقی که در آن حبس شده‌اید هیچ منفذی رو به بیرون ندارد و حتی پنجره‌ کوچکی هم برای آمدن نور خورشید به داخل، برای آن تعبیه نشده است!

کد خبر: ۱۰۵۰۴۱۶

ما از مخوف‌ترین زندان‌ جهان صحبت نمی‌کنیم. این شرایط آزمایشگاهی در پکن موسوم به «قصر قمری 1» برای انجام تحقیقات فضایی است. بتازگی چهار نفر از پژوهشگران چینی ماموریتی را در یک پایگاه تحقیقاتی در اطراف پکن آغاز کرده‌اند که هدف آن بررسی آثار جسمی و روحی اقامت‌های طولانی‌مدت و زندگی در انزوا بر انسان است.

در این ماموریت این پژوهشگران به مدت 200 روز در اتاقی فولادی و مهر و موم‌شده زندانی می‌شوند. این ماموریت بخشی از برنامه آماده‌سازی فضانوردان چین برای سفر به ماه و اقامت در آ‌نجاست.

طراحان این ماموریت امکانات لازم برای اقامت 200 روزه پژوهشگران را فراهم کرده‌اند. اما فراهم‌شدن برخی از این امکانات مانند هوا و غذا تابع شرایط خاصی است. مثلا بخش زیادی از اکسیژن موردنیاز داوطلبان به واسطه کشت گیاهان تولید می‌شود. همچنین این گیاهان منبعی برای تامین غذای آنهاست. چیزی که دانشمندان در اقامتگاه‌های آینده انسان در ماه و حتی مریخ برای تامین هوا و غذای فضانوردان روی آن حساب باز کرده‌اند.

زندگی در چنین شرایط سخت و ویژه‌ای از لحاظ روانی روی داوطلبان حاضر در این ماموریت تاثیرات زیادی می‌گذارد. متخصصان روان‌شناسی فضایی چین به دنبال آن هستند تا با دقت ویژگی‌های روحی پژوهشگران حاضر در این ماموریت را قبل، حین و بعد از آن بررسی کنند تا از تجربیات به دست‌آمده در سفرهای فضایی واقعی استفاده کنند. مثلا پیش‌بینی می‌شود داوطلبان دچار نوع خاصی از افسردگی می‌شوند و لازم است راه‌های مقابله با آن برای فضانوردان در ماموریت‌های فضایی پیش‌بینی شود.

مدیران این ماموریت اعلام کرده‌اند ممکن است مدت اقامت داوطلبان در قصر قمری 1 تا یک سال نیز افزایش یابد. البته این نخستین‌بار نیست که یک سازمان فضایی به انجام چنین ماموریتی دست می‌زند. برای مثال در سال‌های گذشته سازمان فضایی روسیه نیز با اجرای ماموریت «مارس 500» پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه آثار روانی انزوای طولانی‌مدت روی انسان انجام داده است. آنها این ماموریت را با هدف آمادگی برای سفر به مریخ انجام داده‌اند. چینی‌ها در نظر دارند تا اواسط دهه 1410/ 2030 پایگاه‌های دائمی برای اقامت‌های طولانی‌مدت فضانوردان روی ماه بسازند. در همین رابطه آنها بزودی کاوشگری رباتیک موسوم به «چانگه 5» را با هدف بازگرداندن نمونه از سطح ماه به فضا پرتاب می‌کنند. حال باید دید جاه‌طلبی‌های فضایی چین در سال‌های پیش رو چگونه می‌تواند جغرافیای قدرت در صنایع فضایی جهان را تغییر دهد!