نجات یک زن، نجات یک خانواده است

جامعه هدفی که مرکز خیریه شما برای خودش تعریف کرده، شامل چه کسانی می‌شود؟

زنان بی‌سرپرست، بدسرپرست و خودسرپرست، همه اینها در این جامعه هدف می‌گنجند و از طرف مراکز مختلف از جمله بهزیستی، کمیته امداد یا امور بانوان شهرداری به ما معرفی می‌شوند و تحت پوشش کمک‌های مرکز ما قرار می‌گیرند. البته خیلی وقت‌ها هم مددجوهای خود‌معرف داریم یا افرادی که اتفاقی اینجا را پیدا می‌کنند.

روال پذیرش مددجوها به چه ترتیب است؟

ابتدا درباره آنها به یک شناخت واقعی می‌رسیم؛ بین آنچه می‌گویند هستند و آنچه واقعا هستند. در این پروسه از محل زندگی‌شان بازدید می‌کنیم و بعد از صحت‌سنجی توسط مددکاران متخصصی که در همین ساختمان حضور دارند، به این یقین می‌رسیم که واقعا نیازمند هستند و از اینجا به بعد آنها تحت پوشش قرار می‌گیرند.

چه خدماتی به آنها ارائه می‌شود؟

بعد از پذیرش می‌بینیم که چه نیازهایی دارند. درصد بالایی از زنان ورودی این مرکز، دچار آسیب‌های روحی هستند، یعنی از نظر روحی دچار افسردگی، اضطراب و... هستند و اولین کار ما آغاز درمان این آسیب‌هاست. در این مرحله آنها را به روانپزشکانی که در مرکز مستقر هستند، ارجاع می‌دهیم و به این ترتیب وارد پروسه سلامت روان می‌شوند. بعد به موازات شروع درمان، باید برای اینها انگیزه ایجاد کنیم تا به درمان ادامه بدهند. همین‌جاست که می‌رویم سراغ شناسایی سایر نیازهایشان.

این نیازها بیشتر مالی است؟

بله... تقریبا همه آنها با مشکلات اقتصادی درگیرند. اکثرشان همسران معتاد یا اراذل و اوباش دارند. همسر خیلی‌هایشان در زندان هستند. نکته اینجاست که ما نمی‌توانیم زنِ یک خانواده را درمان کنیم و بقیه افراد خانواده را رها کنیم، چون نتیجه نمی‌گیریم. پس در مرحله بعدی سراغ خانواده آنها می‌رویم. اگر همسرشان معتاد است، برای ترک اعتیادشان کمک می‌کنیم. مددکاران ما به موازات این فرآیند، وقتی می‌بینند یکی از زنان مددجو به خاطر اعتیاد یا زندان همسرش، چند ماه است اجاره خانه نداده، به آنها مساعده بدون برگشت در حد سه تا پنج میلیون داده می‌شود تا حداقل سقفی بالای سرشان داشته باشند.

مرحله بعدی توانمندسازی آنهاست؟

بله، بعد از این که از سلامت جسم و روحشان مطمئن شدیم، باید برویم به این مسیر که این زنان را مستقل و توانمند کنیم. در این مرکز کارگاه‌های مختلفی داریم که به آنها مهارت یاد می‌دهیم تا بتوانند مستقل شوند.

مددجوهای شما بعد از مهارت آموزی مستقل می‌شوند؟

مستقل می‌شوند، اما کارآفرین نه درحالی که ما دوست داریم کارآفرین شوند، نه این که زیر دست پیمانکار باشند.

چه مشکلی برای کارآفرین شدن آنها وجود دارد؟

برای این موضوع به دومشکل برمی‌خوریم؛ اول این که اینها سرمایه اولیه ندارند و مشکل بعدی هم این است که بازار فروش ندارند. یعنی اشتغال پایدار برایشان به وجود نمی‌آید و در هرحال، بدون حمایت زمین می‌خورند.

چطور می‌شود خیران را به این پروسه وارد کرد؟

بیشتر مردم به کارهای خیر به شکل تک‌بعدی نگاه می‌کنند؛ مثلا فکر می‌کنند کمک به نیازمندها یعنی تهیه جهیزیه و... درحالی که می‌توانند به توانمندسازی زنان بدسرپرست و بی‌سرپرست هم کمک کنند چون این هم یک جور کار خیر است و اتفاقا نتیجه خوبی دارد. آنها با نجات مادر یا ‌زن یک خانواده، کل خانواده را نجات می‌دهند.

مددجوهای شما بیشتر از منطقه هستند؟

تقریبا 80 درصد آنها در همین منطقه 12 زندگی می‌کنند، اما از محله‌های دیگر هم پذیرش داریم.

چه رنج سنی‌ای دارند؟

از 18، 20 سال داریم تا 60 ، 65سال.

در حال حاضر چند نفر تحت پوشش شما هستند؟

تعداد مددجوهای ما در یک و نیم سال اخیر حدود617 نفر است؛ چه در پروسه توانمندی‌سازی و چه در درمان روحی و سلامت.