در جست‌وجوی خواهرخوانده‌ای برای زمین

اختر‌شناسان می‌گویند از میان 2300 سیاره فراخورشیدی کشف شده، 20 مورد شباهت زیادی به زمین دارد

کد خبر: ۹۳۴۵۴۶

طبق گزارش‌های جدید گروهی از پژوهشگران، در میان بیش از 4000 سیاره فراخورشیدی که تاکنون تلسکوپ فضایی کپلر یافته است، 20 سیاره زمین مانند برای تحقیقات مناسب‌ترند. سیاره‌های فراخورشیدی به آن دسته از سیاره‌ها گفته می‌شود که به دور ستاره‌هایی بجز خورشید در حال گردش باشند.

محدود شدن تعداد گزینه‌ها منجر به افزایش تمرکز مطالعاتی برای کسب اطلاعات بیشتر می‌شود. تلسکوپ فضایی کپلر تاکنون 4700 سیاره فراخورشیدی کشف کرده که وجود قطعی بیش از 2300 مورد آنها تایید شده‌ است.پژوهشگران معتقدند احتمالا این 20 سیاره در ناحیه قابل سکونت اطراف ستاره‌ای مشابه خورشید قرار دارند.

این یعنی احتمالا در سطح این سیارات آب مایع وجود دارد، بنابراین از پتانسیل میزبانی حیات برخوردارند. ناحیه قابل سکونت به فاصله‌ای از ستاره گفته می‌شود که در آن آب می‌تواند در سطح سیاره‌ای که در این محدوده قرار می‌گیرد به صورت مایع جمع شود. بنا بر اظهارات استفان‌کین، سرپرست نویسندگان این گزارش و دانشیار اخترفیزیک دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو، شناسایی سیارات زمین‌مانند برای کشف حیات موضوع بسیار مهمی است.

این تیم با رهبری استفان کین، 4000 سیاره فراخورشیدی را در 216 دسته طبقه‌بندی کردند و از این میان، 20 گزینه‌ انتخاب شدند. سیارات منتخب بعد از مشاهدات رصدی و آنالیز تایید شدند. نامزدهای احتمالی دومین زمین در محدوده امنی در داخل ناحیه قابل سکونت هستند. طبق گفته پژوهشگران، اگر سیاره در ناحیه درونی و بسیار نزدیک به ستاره میزبان خود باشد در آن صورت همچون سیاره زهره دارای اثر گلخانه‌ای فرار در سطح خواهد بود. از طرفی، اگر سیاره بیش از حد به بخش بیرونی منظومه نزدیک باشد همچون مریخ دنیایی سرد و مرده می‌تواند باشد. در این مطالعه سیارات بر مبنای قرارگیری در ناحیه قابل سکونت و اندازه مناسب طبقه‌بندی شدند. بر این اساس، سیارات بزرگ و گازی کنار گذاشته شدند. در بین این 20 سیاره، پنج سیاره تایید شده وجود دارد و 15 مورد بعدی مورد قبول واقع نشدند.

طبق اظهارات اعضای این تیم مطالعاتی، عالم پر از سیارات ناشناخته‌ای است که احتمالا می‌توانند میزبان حیات باشند. تلسکوپ کپلر، رصد‌خانه‌ای فضایی است که سال 2009 از طرف ناسا برای کشف سیارات شبیه زمین در مدار ستارگان دور دست به فضا پرتاب شد. کپلر با استفاده از تکنیک گذر از مقابل قرص ستارگان و کاهش جزئی در نور آنها به صورت غیرمستقیم می‌تواند سیارات را در مدار ستاره میزبانش شناسایی کند. زمانی که یک سیاره از برابر ستاره میزبانش عبور کند، نور تابیده شده از ستاره را مسدود می‌کند که به این پدیده گذر گفته می‌شود. در صورتی که کپلر بتواند سه بار چنین گذری را در برابر یک ستاره مشاهده کند، شواهد اولیه از کشف یک سیاره جدید را به دست آورده است.