ایلان ماسک: سایبورگ شوید تا تحت امر ماشین‌ها در نیایید

پیشرفت‌هایی که در حیطه هوش مصنوعی انجام شده، آقای ماسک را به این باور رسانده که مردم برای اجتناب از آینده‌ای که پیش ربات‌ها سر خم کنند، باید مغز خود را به فناوری دیجیتال مجهز کنند. وی از حامیان طرحی موسوم به بند عصبی است. بند عصبی لایه‌ای افزوده به مغز است که اجازه دسترسی آن را به اطلاعات آنلاین می‌دهد و مهارت‌های ادراکی فرد را با اتکا به هوش مصنوعی ارتقا می‌بخشد. وی در کنفرانس Code سان‌فرانسیسکو، عقیده خود را چنین توصیف کرد: هر پیشرفتی که در حیطه هوش مصنوعی صورت بگیرد، عقب ماندگی شدیدی برای ما حاصل می‌شود. خوش‌خیم‌ترین حالت ممکن در قبال یک هوش مصنوعی فوق هوشمند این است که چنان عقب بمانیم که مقامی در حد یک حیوان خانگی پیدا کنیم.حداقل من از چنین تصوری لذت نمی‌برم. به نظر می‌رسد، بهترین ایده ممکن افزودن یک لایه هوش مصنوعی است؛ لایه سوم دیجیتال که بتواند به صورت سیمبیوتی یا همزیستانه با مغز فعالیت کند.

گفتنی است، کار روی بند عصبی مذکور آغاز شده و دانشمندان توانسته‌اند با موفقیت، آن را روی موش‌ها آزمایش کنند. به عقیده دانشمندان، این فناوری می‌تواند در مقابله با بیماری یا بهبود قدرت ادراکی فرد موثر باشد.

ماسک که تا کنون میلیاردها دلار از PayPal درآمد کسب کرده و رویای مسکونی کردن مریخ را در سر می‌پروراند، می‌گوید، هنوز هیچ شرکتی را نمی‌شناسد که تخصصی روی این فناوری کار کند، اما در چنین صورتی، وسوسه این را دارد که خودش در این حیطه سرمایه‌گذاری کند. وی اشتیاق خود را چنین توصیف کرده است: یکی باید کار را به عهده بگیرد. نمی‌گویم که آن فرد من هستم، اما اگر کسی پا پیش نگذارد، احتمالش زیاد است که خودم این کار را بکنم!

ماسک تاکید دارد، سناریوی تبدیل انسان‌ها به حیوانات خانگی ربات‌ها حالت خوش بینانه اوضاع است و پیامدهای حقیقی هوش مصنوعی می‌تواند به‌مراتب بدتر باشد. آقای ماسک، سال گذشته بودجه یک میلیارد دلاری به تحقیق برای حفظ بشر از خطرات هوش مصنوعی اختصاص داده و در اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی در این باب به پروفسور استیون هاکینگ ملحق شده است.

ایده دسترسی افراد به اینترنت توسط یک لایه عصبی افزوده به مغز، هم ترسناک است و هم جذاب. لیکن یک مساله بغرنج در میان است که دانشمندان باید در نظر بگیرند: با این روندی که فناوری پیش می‌رود و با تجربه‌ای که از اولویت‌های توده‌های مردم در پیگیری اخبار و اطلاعات عمومی داریم، می‌ترسیم چنین امکانی، فقط آنها را بیشتر از کار و زندگی بیندازد اما اگر دسترسی آسان‌تر به تازه‌ترین اخبار زرد درباره رابطه فلان خواننده غیرمجاز با فلان مدل غیرمجاز بتواند احاطه ما را بر ربات‌ها تضمین کند، هیچ جای نگرانی نیست!

از طرفی فیلمسازان هالیوود را چه دیدید؟ شاید همین فردا فیلمی پسامکاشفه‌ای در زمینه «من، ربات» بسازند و در انتها فیلم به این ختم شود که انسان‌ها با دنبال کردن خبر زندگی خصوصی مردم بر ربات‌هایی که فقط به علم و پیشرفت می‌اندیشند و از احساس عاری هستند، پیروز می‌شوند! در این صورت، دیگر نور علی نور است. به هر حال هر که دروغ تحویل مردم بدهد، هالیوود که نمی‌دهد. می‌دهد؟!

مترجم: سیاوش شهبازی - جام‌جم