بهترین مربیان NBA چه کسانی هستند؟

گرگ پاپوویچ (سن آنتونیو)

گرِگ پاپوویچ مشهور به پاپ، تیم بسکتبال سن‌آنتونیو اسپرز را پنج مرتبه به قهرمانی رسانده است. وی به راحتی می‌تواند بهترین مربی NBA باشد و شاید این لقب را در تمامی تاریخ این ورزش داشته باشد. پاپوویچ در فصل 2010 ـ 2009 روشی برای ارتباط توپ با بازیکنان ابداع کرد که آن را از روی چرخه کربس (یکی از مراحل تخریب قند در بدن‌) الگوبرداری کرده بود.

ریچارد پریستون کارلایل (دالاس)

تکنیک ذهنی بازیکن سابق NBA و مربی کنونی تیم دالاس ماوریکس مانند تیغ برنده عمل می‌کند. او می‌تواند با تنظیم دقیقه به دقیقه بازی، نتیجه را تغییر دهد. ریچارد ذاتا برنده به دنیا آمده است. کارلایل، سرمربی سه تیم بود که آنها را به رقابت‌های نهایی کنفرانس غرب رساند. او همراه دالاس سابقه قهرمانی در NBA را دارد.

استیو کر(گلدن استیت)

دلیلی وجود ندارد نخواهیم استیو کر را در زمره برترین مربیان NBA قرار ندهیم. استیو در نخستین حضورش با تیم گلدن استیت، همگان را تحت تاثیر قرار داد وقتی توانست با 67 پیروزی بیشترین برد تاریخ باشگاه را به دست آورد و این تیم را در زمره شش تیمی قرار بدهد که بیشترین پیروزی را در تاریخ NBA کسب کرده‌اند.

مایک بودن هولزر (آتلانتا)

شاید تلاش هولزر برای آن که آینه سن‌آنتونیو باشد خیلی چشمگیر نباشد، اما کاری که با تیم آتلانتا هاوکس کرد، فوق‌العاده است. هولزر تیمی ساخت که در آن روحیه دسته‌جمعی حرف اول را می‌زند در جایی که پنج ستاره این تیم به‌عنوان برترین بازیکنان ماه ژانویه کنفرانس شرق انتخاب شدند.

گلن آنتون داک ریورز (لس‌آنجلس کلیپرز)

گلن با بوستون سال 2008 قهرمان شد. او می‌داند چطور با بازیکن NBA کار کند، زیرا 13 سال در خدمت این لیگ بوده است. او مجموعه‌ای از فلسفه و فضایل اساسی بشر یعنی شفقت و انسانیت را به کار می‌گیرد تا شاگردانش را برای رسیدن به هدفی متعالی متحد کند .

برد استیون (بوستون‌)

استیون همیشه از پتانسیل بالایی برخوردار است هر چند شاید شرایط در 38 سالگی برای او سخت باشد. او سال 2013 سکان هدایت بوستون را در دست گرفت و ابتدا اوضاع قدری آشفته بود، اما با مدیریت خوبش توانست تیم را هماهنگ کند. استیون موفق شد 57 شکست را در ادامه به 40 پیروزی تغییر دهد.

فرانک ووگل (ایندیانا)

پیش از آن‌که ووژل هدایت موقت ایندیانا پیسرز را به‌عهده بگیرد این تیم با توقف 4 ساله در پلی‌آف روبه‌رو شده بود. کمک مربی کهنه‌کار کمک کرد طلسم ناکامی‌های این تیم شکسته شود و پس از آن ایندیانا به سمت رتبه‌بندی کنفرانس شرق حرکت کند.

جیسون فردریک کید (میلواکی)

باید برای یاد‌آوری نام او به‌عنوان بازیکن یا مربی کلنجار زیادی رفت، چرا که او در دوران بازیگری‌اش مانند یک جادوگر بازی می‌کرد. کید ابتدای کار مربیگری‌اش را با تیم بروکلین آغاز کرد که با وجود مشکلات زیاد و مصدومیت بازیکنانش توانست به 44 پیروزی دست یابد، اما فصل گذشته راهی میلواکی شد که با این تیم نیز موفق بود.

اریک اسپولسترا (میامی)

فصل گذشته کسی به اندازه اسپولسترا با سختی روبه‌رو نشده بود؛ زمانی که لبرون جیمز، بازیکن اسطوره‌ای بسکتبال تیمش را ترک کرد. علاوه‌بر او وید و بوش را نیز به خاطر محرومیت و مصدومیت در اختیار نداشت. اریک در دوران سرمربیگری خود رکورد ۲۲۴ برد و ۱۳۲ باخت را به جای گذاشته است. در میامی دو قهرمانی منطقه، دو قهرمانی کنفرانس و قهرمانی سال ۲۰۱۲ را به ارمغان آورده است.

دیوید جوارگر (ممفیس‌)

سازگاری فوق‌العاده‌ای با شرایط برای هرمربی لازم است که دیو به خوبی آن را در دوفصل اول حضورش در تیم ممفیس گریزلیز نشان داد. او با متد سازگار برای وظایف هر فرد کار می‌کند که این نکته جوارگر را به داشتن 55 پیروزی رهنمون کرده است.