راه رفتن زنان شاغل بر لبه تیغ

چرا که زنان بدین ترتیب به این مهم توجه دارند که زن قادر است در آن واحد نقش‌های مهم همسری، مادری و اجتماعی خود را به نحو مطلوب ایفا کند و همزمان هم همسر خوبی برای شوهرش باشد.

هم برای فرزندانش مادری کند و هم بتواند در جامعه حضوری مفید و موثر داشته باشد اما نکته حائز اهمیت این است که شاغل بودن در محیط بیرون از خانه، گاه برای زن مثل راه رفتن بر لبه تیغ است و چون آفتی مخرب بر جان خانواده‌اش می‌افتد و زندگی او را به تباهی می‌کشد

و آن وقتی است که نمی‌تواند درآمد خود را در خانه مدیریت کند وکسب درآمد او به چالش اساسی زندگی مشترک تبدیل شده و خانواده را با بحران روبه‌رو می‌کند.

پول من و پول تو به جای «درآمد ما» می‌نشیند و هر روز بر سر این مساله مشاجره بالا می‌گیرد و زن احساس می‌کند وظیفه‌ای در قبال پر کردن چاله‌های زندگی ندارد یا بر عکس زن شاغل چنان خانواده را حمایت مالی می‌کند که مردش را خانه‌نشین و فراری از کار و تلاش می‌کند

و او یک‌باره چشم می‌گشاید و شوهری بیکار و تنبل مقابل خود می‌بیند. واقعیت این است که ما باید تکلیف‌مان را روشن کنیم، یا می‌خواهیم گمان کنیم این مرد است که باید خرج خانه و زندگی را بدهد و ما هیچ مسئولیتی در قبال آن نداریم.

در این صورت باید در مورد شاغل بودن خودمان هم همان تفکر سنتی را بپذیریم که جای زن در خانه است و نه اداره و شرکت و...!

اما اگر می‌خواهیم از چارچوب خانه بیرون بزنیم و در جامعه نقش ایفا کنیم، باید درک کنیم که ما نیز چون همسرمان برای ادامه زندگی بهتر برای خود و فرزندانمان تلاش می‌کنیم و باید با کمک همه‌جانبه یکدیگر مشکلات را از پیش‌رو برداریم.

بنابراین تنها یک راه داریم و آن مدیریت مالی صحیح است. برای پولی که به دست می‌آوریم برنامه‌ریزی کنیم، با همسرمان گفت‌وگو کنیم که می‌خواهیم چقدر از درآمد خود را برای آینده و نیاز فرزندان و دوران سالمندی خود پس‌انداز کنیم و به چه میزان می‌توانیم برای اداره زندگی هزینه کنیم و او چقدر برای این منظور مسئولیت دارد.

راه‌حل در برنامه‌ریزی و قبول مسئولیت براساس گفت‌وگوی دو نفره با همسرمان است و نکته بسیار مهم این که هرگز میزان درآمد خود را از همسرمان پنهان نکنیم که این اشتباه دیوار اعتماد بین ما را آوار می‌کند و دیگر نمی‌شود براحتی این دیوار را بالا کشید. مراقب زندگی‌مان باشیم.

زهرا عرب - دبیر چاردیواری