گفتگو با بازیگر طنز سینما، تئاتر وتلویزیون
بهنوش بختیاری: فضای مجازی مرا دچار تهوع می‌کند
بهنوش بختیاری را به واسطه حضورش در مجموعه‌های تلویزیونی می‌شناسیم، مجموعه‌هایی که بیشتر طنز هستند از دارا و ندار، شب‌های برره، خداحافظ بچه، چارخونه و خانه به دوش گرفته تا سریال‌های جایزه بزرگ، چهارچرخ، زندگی به شرط خنده.
او بازی در نقش‌های طنز را در سینما هم ادامه داده است و در حقیقت می‌توان گفت کارنامه کاریش فراز و نشیب چندانی ندارد، هرچند خارج از بازی در کارهای تلویزیونی و سینمایی، کارهای متفرقه دیگری هم انجام می‌دهد مثلا همین چند وقت پیش مجله خود را راه انداخت و در کمپین‌های اجتماعی نیز حضور فعال دارد و این روزها تجربه اجرا و گزارشگری را هم به کارنامه خود اضافه کرده است.
یک سال دیگر را پشت سر گذاشتیم. برایتان چطور گذشت؟
به نظرم سال متعادلی بود مثل رئیس‌جمهورمان (با خنده). هم روزهای خوب داشت و هم بد. هم دارای تجربه‌های مثبت بود و هم منفی.
برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیون را دنبال کردید؟
خوب‌های آن را بله.
کدام‌یک را دوست داشتید؟
سریال گذر از رنج‌ها.
جشنواره فیلم فجر چطور؟
متاسفانه هر سال می‌خواهم حضور داشته باشم، اما به دلیل مشغله کاری فرصت نمی‌کنم.
نوروز امسال هم مهمان خانه‌های مردم هستید؟
در برنامه یه اتفاق تازه یک بخش را پیش می‌برم و در برنامه مهربانو اجرای یک قسمت را به عهده دارم.
چرا امسال به سمت و سوی اجرا رفتید؟
اجرا یک حرفه تخصصی است و نیاز به کاربلدی دارد. چون مهربانو یک برنامه نوروزی است و هر شب آن را یک بازیگر اجرا می‌کند، قبول کردم.
اما یه اتفاق تازه چطور؟
اسم آن را هم نمی‌توان کاملا اجرا گذاشت. سر زدن به مکان‌های دیدنی و جذاب تهران است. دوست دارم نوروز کنار مردم باشم حتی به اندازه یک لحظه.
مهمترین آدم زندگی‌تان چه کسی است؟
همسرم یا بهتر بگویم عشقی که دارم.
مهمترین کتابی که در زندگی خوانده‌اید و می‌خوانید؟
نهج‌البلاغه، باشکوه، قدرتمند و سالم که من را همیشه احیا می‌کند و سعی می‌کنم هر شب به آن نگاهی بیندازم.
به آموزه‌هایش عمل هم می‌کنید؟
سخت است، خیلی سخت اما تلاش می‌کنم به آن وفادار باشم. کتاب مرجع زندگی من است و در اتفاقات اخیر زندگیم از آن بسیار بهره بردم.
بزرگ‌ترین دلخوشی این روزهایتان چیست؟
تدارک دیدن برای بهار. من عاشق ماه اسفندم چون بوی بهار را با خود دارد.
بهترین دوست‌تان؟
بهاره رهنما... او انسانی شگفت‌انگیز است و وجودش برایم برکت دارد.
فکر می‌کنید چند سال عمر کنید؟
زیاد، همیشه فکر می‌کنم پیرزنی می‌شوم که دهه‌های متفاوتی را گذرانده و فکر می‌کنم چون خدا هم می‌داند من پوستم کلفت است به من عمر طولانی بدهد (با خنده).
آیا تا به حال حسرت چیزی را خورده‌اید؟
راستش را بخواهید بله.
می‌توانید بگویید؟
در حال حاضر حسرت این را می‌خورم که چرا یک اروپایی یا آمریکایی نیستم. البته الان چنین فکری می‌کنم ممکن است دو ماه دیگر عوض شود.
خب چرا؟
این روزها بعضی‌هامان خیلی غیرقابل تحمل شده‌ایم وگرنه من مملکتم را بسیار دوست دارم.
به نظر می‌رسد دلگیرید. چرا؟
قضاوت‌های ناروا، حسادت و تنگ‌نظری اذیتم می‌کند.
ناشی از یک اتفاق است؟
بله، مثلا مورد آخر این که بعد از آزاد شدن تبلیغات برندهای ایرانی برای بازیگران، در تبلیغ یک برند حضور داشتم. ضمن این‌که خودم مدیر توسعه و بازرگانی آن محصول هستم، اما واکنش‌ها جوری بود که گویی کاری خلاف انجام داده‌ام.
شاید هنوز آزاد شدن تبلیغات درست اطلاع‌رسانی نشده است.
این اتفاقی است که در همه کشورها می‌افتد و در ایران سال‌ها ممنوع بود. در حالی که به تولید داخلی کمک می‌کند. نمی‌دانم چرا گاهی نمی‌توانیم بالا رفتن از پله‌های پیشرفت را ببینیم.
تا حالا آرزو کرده‌اید جای فرد دیگری باشید؟
بله.
چه کسی؟
نیکول کیدمن.
چرا؟
به دلیل نوع بازی و البته زیبایی فوق‌العاده‌اش. البته به جولی اندروز و مریل استریپ هم فکر کرده‌ام.
از ایرانی‌ها چطور؟
معصومه ابتکار.
چرا؟
اقتدار مدیریتی ایشان را دوست دارم و دلم می‌خواست جایشان باشم.
به کسی حسادت هم کرده‌اید؟
بله.
البته غبطه بهتر است.
نه اتفاقا. همان حسودی بود (با خنده).
می‌توانید اشاره کنید؟
چند وقت پیش دوست خوبم الناز شاکردوست در فیلمی سینمایی به نام در میان ابرها بازی کرد که نقش او را بسیار دوست داشتم. البته حسادت من هیچ وقت به عکس‌العمل و حرف و کنایه نمی‌رسد.
از میان بازیگران ایرانی بازی کدام‌یک را می‌پسندید؟
مهناز افشار را دوست دارم.
بهترین نقدی که درباره خودتان خواندید چه بود؟
همین چند وقت پیش در مجله فیلم نوشته‌ای از شاهین شجری کهن.
مضمونش؟
نکاتی مثبت و منفی بدون غرض توامان درباره بازی من داشت. از شب‌های برره شروع می‌کرد و به فیلم پنج ستاره می‌رسید. به‌طور کلی اشاره می‌کرد که اگر در انتخاب‌هایم دقت بیشتری می‌کردم جایگاه بهتری داشتم. گاهی باید کمتر فانتزی باشم و این‌که شاید در دنیای هنر من فقط یک نفرم.
تا به حال از حضور در پروژه‌ای پشیمان شده‌اید؟
بله.
کدام فیلم‌ها یا سریال‌ها؟
مردها فرشته نیستند که همان موقع قرارداد بستن حس خوبی نسبت به این کار نداشتم، اما به دلیل هزینه‌های بیمارستان مادرم و بیماری خواهرم ناچار به انتخاب بودم و سریال عصر پاییزی که سر آن بسیار اذیت شدیم. البته در هر دوی این کارها کارگردانان انسان‌های شریف و محترمی هستند، اما به نظرم بیشترین آسیب از بخش تهیه و تولید است.
خودتان را بیشتر سینمایی می‌دانید یا تلویزیونی؟
تلویزیون را خیلی دوست دارم. باوجود این‌که در چند سال اخیر با محدودیت مالی رو‌به‌روست، اما من و بسیاری دیگر از بازیگران به آن وفادار مانده‌ایم و همچنان در این رسانه کار می‌کنیم.
علم بهتر است یا ثروت؟
بدون هرگونه شعار و در نهایت صداقت؛ علم. وقتی آگاه باشی می‌توانی به همه چیز برسی، اما ثروت شخصیت نمی‌آورد.
آرزوهای نو برای سال نو؟
سلامتی فراوان برای همه بویژه مادرم که قلبش ناراحت است. امیدوارم در سال جدید، چک‌های برگشتی‌ام هم پاس شود و در تدارک یک همایش برای انجمن ایدز هستیم. دوست دارم که آبرومند برگزار شود.
برای سفر کجا را به مردم پیشنهاد می‌کنید؟
سرعین. مکانی زیبا با مردمی آرام و مودب.
مهمترین خبر سیاسی که این روزها شنیدید؟
چندان اهلش نیستم، اما از صحبت‌های سردار سلیمانی لذت می‌برم.
حس‌تان را از شنیدن این کلمات به‌طور مختصر بیان کنید:
کودکی؟
رشد و سرگرمی.
کمپین؟
موقعیت خیر و نیکی.
فضای مجازی؟
حالت تهوع.
دهه سوم زندگی؟
احیای اتم‌های وجود.
قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
استبداد و اغتشاش آمریکایی برای چپاول ملت‌ها
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نشانه‌های هراس آمریکا از نفوذ ایران در منطقه
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
ائتلاف عربی-اسلامی علیه تهدیدات منطقه‌ای
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نتانیاهو آب در هاون می‌کوبد
گفت و گو
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
به بازیابی جایگاه معلمان امید دارم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
تابلوی ورودممنوع جلوی تیم ملی
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
خواب تلآویو در سوریه تعبیر نخواهد شد
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد