سفر به گذشته برای آرزوهای دور آینده

بد نمی‌گویید، اما هدف ما در آگهی چیزی جز تبدیل کردن زندگی درونی شما به محیط دلپذیر فیلم‌ها و توصیفات مطبوع کتاب‌ها نیست، چیزی جز به کار انداختن تخیل و سپس تغییر، چیزی جز این که به گذشته نگاه کنید و جرأت روبه‌رو شدن با آرزوهای آینده را داشته باشید.

بله به گذشته نگاه کنید؛ شاید یادتان بیاید تجربه بودن در خانه بزرگ پدربزرگ را و به آینده نگاه کنید تا شاید جرأت آرزو کردن یک خانه بزرگ را داشته باشید. یک خانه ویلایی که شبیه بازسازی گذشته به شیوه شماست، به شیوه آینده و به همین دلیل گذشته و حال و آینده را یکجا کنار هم جمع می‌کند در تخیلی که شاید روزی زندگی واقعی آدمی شود.

در فیلم «سال خوب» ساخته ریدلی اسکات که شاید او را بیشتر با فیلم‌های عظیمی چون بلید رانر، گلادیاتور، قلمرو بهشت، رابین هود و... بشناسیدش، با فیلمی از جنس فیلم‌های حس خوب (Feel good movies) مواجه می شوید که در مطلب اصلی صفحه بیشتر به آنها پرداخته شد. «سال خوب» در خانه‌ای بزرگ می‌گذرد، خانه پدربزرگ تاجری موفق که نقش آن را راسل کرو بازی می‌کند. او به الزاماتی برمی‌گردد به خانه پدربزرگ و این الگوی بازگشت به خانه پدری ـ که الگوی آشنایی در فیلم‌های سینمایی است ـ معنای زندگی را به او یادآوری می‌کند و این مرد را به کل دگرگون می‌کند. کشف زیبایی از درون کودکی، لذت، فراغت از شهر و رسیدن به عشق.

این فیلم را ریدلی اسکات سال 2006 ساخت و در همان زمان معروف شد که به نوعی فیلم شخصی این کارگردان بزرگ است.

به خانه پدری برگردید، سفری درونی که در آن بسیاری از آرزوها و نیازهایی که زیر خروارها شیء خاک گرفته و از کار افتاده پنهان شده است دوباره جان می‌گیرد. دستی به سر و گوشش بکشید و آینده را با آرزوهای دور بسازید.