مایلی‌کهن زندانی حاشیه‌های فوتبال شد

به دنبال شکایت علی دایی از محمد مایلی‌کهن به دلیل نشر اکاذیب و رای دادگاه مبنی بر چهار ماه حبس تعزیری، سرمربی‌پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان روز گذشته راهی زندان اوین شد. محمد مایلی‌کهن روز گذشته برای معرفی خود به زندان راهی دادسرای فرهنگ و رسانه شد و پس از طی مراحل قانونی به زندان اوین انتقال یافت.

نادر فریادشیران و محمد خاکپور از کسانی بودند که پس از شنیدن خبر حضور مایلی‌کهن در دادسرای فرهنگ و رسانه و کلانتری میدان ارک خود را به این محل رساندند. زمانی که مایلی‌کهن در کلانتری میدان ارک حضور داشت به ماموران اصرار کرد به دستانش دستبند بزنند که ابتدا این کار از سوی ماموران کلانتری صورت نگرفت و مراعات‌ شأن و شخصیت مایلی‌کهن را کردند. نکته جالب توجه این بود که ماموران و حاضران در کلانتری میدان ارک از حضور مایلی‌کهن در این محل تعجب کرده بودند.

در نهایت مایلی‌کهن در حالی که لوازم شخصی و داروهایش را در دست داشت، همراه نادر فریادشیران ماشینی گرفت و راهی زندان شد. محمد مایلی‌کهن پیش از انتقالش به زندان اوین گفت: صبح امروز به دادسرای فرهنگ و رسانه مراجعه کردم و خواستم تا حکمم اجرا شده و مرا به زندان ببرند. نمی‌خواستم سروصدایی ایجاد کنم و خودم به دادسرا مراجعه کردم تا بدون مشکل به زندان بروم. وی با یادآوری این‌که چندی پیش پیامکی دریافت کرده بود که باید به دادگاه مراجعه کند، افزود: من پیش از تاسوعا و عاشورای حسینی هم به دادگاه رفته بودم تا به زندان بروم که به من گفتند چه عجله‌ای داری؟!

سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان با اعلام این‌که مراحل اداری مربوط به انتقال او به زندان انجام شده است، گفت:‌قرار است مرا به زندان اوین ببرند. ماموران می‌خواستند به من دستبند نزنند که از آنها خواستم قانون را اجرا کنند و مرا به کلانتری و بعد به زندان ببرند.

در روزهای قبل برخی‌ می‌خواستند با وساطت مانع رسیدن ماجرا به اینجا شوند که در نهایت هیچ‌کدام به سرانجام نرسید و مایلی‌کهن راهی زندان اوین شد. او قبل از ورود به زندان گفت: «من به زندان می‌روم تا هم خودم پاک شوم، هم این فوتبال پاک شود. این دفعه اگر خود دایی هم کوتاه بیاید من حاضر نیستم کوتاه بیایم و می‌خواهم حکم تعیین شده را بگذرانم.» عسگری پیش‌بین، وکیل علی دایی در گفت‌وگو با نسیم درباره این‌که چه شد تا کار به زندان کشید، گفت: «ایشان بر موضع باطلشان اصرار دارند. دایی هرگز شروع‌کننده موضوعی نبوده، اما این‌قدر ایشان تکرار کردند که ما وادار به پیگیری این مساله برای اثبات حقانیت از طریق مراجع قضایی شدیم. صحبت‌هایی که مایلی‌کهن کرد، به سمت خانواده دایی گذشت و به آنها توهین شد. دایی از هر چیزی بگذرد، روی خانواده‌اش تعصب دارد. دایی مایلی‌کهن را زندانی نکرد، خودش این کار را انجام داد. متاسفانه مایلی‌کهن با همه کار دارد، البته این مساله به من مربوط نیست.»

جدال 8 و 10

علی دایی این روزها در مرکز خبری قرار دارد. فقط داستان شکایت او از محمد مایلی‌کهن نیست که از او نقل می‌شود، حکایت درگیری دوباره دایی با علی کریمی با پخش یک مصاحبه از بازیکن شماره 8 تیم ملی در برنامه 90 باعث شد که دوباره داستان اختلاف این دو بازیکن پیشین تیم ملی سوژه روز شود؛ اختلافی که عمری دورقمی دارد و سال‌هاست از کلید خوردن آن می‌گذرد. اختلافی که از یک مصاحبه کریمی با یک هفته‌نامه در دهه 70 شروع شد و همیشه و همواره ادامه داشته تا جایی که علی دایی پس از بازگشت از جام جهانی 2006 در مصاحبه‌ای معروف از بازیکنانی گفت که در چشمانش نگاه می‌کردند و پاس نمی‌دادند که خیلی‌ها این اشاره را طعنه‌ای به کریمی دانستند.

وقتی علی دایی، مربی تیم ملی شد، این اختلاف علنی‌تر شد و در پرسپولیس به اوج رسید. کریمی در گفت‌وگویی غیرمنتظره با برنامه 90 به مناسبت تولدش، حرف‌های مختلفی که قرار است به طور کامل در هفته‌ بعد روی آنتن برود، به زبان آورد و با ادبیات خاص خود از علی دایی انتقاد کرد. او در این مصاحبه ضبط‌شده درباره سرمربی برکنار شده پرسپولیس گفت: «علی دایی آدمی است که فقط برای منافعش با دیگران دوست می‌شود و رابطه دارد. این را من نمی‌گویم و خیلی‌ها که دور و برش بودند، می‌توانند بگویند. من حتما از چنین افرادی دوری می‌کنم.»

علی دایی همان وقت روی خط برنامه 90 آمد و با تندی جواب کریمی را داد. او در این برنامه گفت: «اتفاقاتی را که در گذشته و در دوران فوتبالی ما رخ داده است، نباید فراموش کنیم. اخراج در بازی‌ها و درگیری در جام جهانی و درگیری با مربیان و مصاحبه‌ها را نباید فراموش کنید. می‌توانید از مانوئل ژوزه، برانکو و دنیزلی بپرسید چه کسانی به دنبال منافع خود بودند. ضرب‌المثلی می‌گوید کبوتر با کبوتر، باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز. خیلی از افراد به هم نمی‌خورند. می‌توانم بپرسم زمانی که در ماه مبارک رمضان از استیل‌آذین اخراج و انتقاداتی مطرح شد، چه کاری انجام داد تا مساله حل شود؟ در آخر باید بگویم مردم بهتر از همه می‌فهمند و می‌شناسند که چه کسی چه چیزی را می‌گوید، اما من هیچ وقت به کسی توهین نمی‌کنم.»

جنجال سوم؛ وزارت ورزش

داستان شکایت وزارت ورزش از علی دایی هم از سوژه‌های مهم خبری روز گذشته بود. دایی در این مورد در برنامه 90 گفت: «وزارت ورزش و جوانان از من شکایت کرده است؛ البته آقای وزیر حق دارند که شکایت کنند. مطمئن باشید من هم تا آخر پای این شکایت ایستاده و حرفم را ثابت خواهم کرد.

وی افزود: بابت این که از من شکایت کرده‌اند از وزیر تشکر می‌کنم؛ زیرا این شکایت باعث می‌شود خیلی از حقایق بعد از اتمام مراحل تحقیقات برای مردم مشخص شود. با اتفاقاتی که در زمان من در پرسپولیس رخ داد و بر اساس نقل‌قول‌هایی که شنیده‌ام، مطمئن هستم وزیر تمایل داشت مرا اخراج کند و چند بار خواستار این موضوع شده بود. من کاری ندارم درخواست وزیر تخلف بوده یا نه؛ زیرا ایشان رئیس مجمع باشگاه بودند. چیزی که من مطرح کرده‌ام این بود که وزیر می‌خواست مرا برکنار کند.

وی ادامه داد: این که وزیر ورزش به چه دلایلی می‌خواست مرا برکنار کند، به من ارتباطی ندارد و وزارت ورزش و جوانان مثل هر نهاد دیگری حق داشت وقتی مشکلی رخ می‌دهد، شکایت و پیگیری کند. به نظر من کار باید به صورت قانونی انجام شود و در دادگاه قطعا حقایق مشخص خواهد شد. متاسفانه در این بین یک‌سری فضاسازی رسانه‌ای از سوی برخی افراد منتسب به وزارت ورزش و جوانان انجام شد، اما مطمئنا مردم عاقل هستند و فریب این حرف‌ها را نمی‌خورند.

دایی تصریح کرد: ما خیلی از اسناد و شواهدی را داریم که به ما کمک می‌کند و خوشبختانه بعد از شکایت وزارت یک سری از اسناد و مدارک به دست من رسیده است که می‌تواند دست همه را رو و حقایق را مشخص کند. من مدارکی دارم که می‌خواستند مرا برکنار کنند. من الان تقاضای مواجهه حضوری با وزیر کرده‌ام تا به دادگاه بیاید و پاسخگو باشد و به قرآن قسم بخورد. ان‌شاءالله وزیر به دادگاه بیاید و جواب ما را بدهد.

سرمربی پیشین پرسپولیس با اشاره به مشکلات اسپانسر این باشگاه اشاره کرد و گفت: زمانی که اسپانسر باشگاه دچار مشکل شد و چک‌ها برگشت خورد و باشگاه دچار مشکلات مالی شده بود، آقای رحیمی تلفنی از آقای دکتر رحیم زارع که نماینده مجلس شورای اسلامی هستند، خواهش کردند تا از وزارت ورزش و جوانان دو میلیارد تومان برای پرسپولیس قرض بگیرد تا با پاس شدن چک باشگاه قرض وزارت را بدهند. آقای زارع شاهد این ماجرا هستند. آقای زارع از وزیر خواستند که این کار را انجام دهند اما وزیر پاسخ داد من چند بار به رحیمی گفته‌ام که دایی را برکنار کند اما او این کار را نکرده است. ما هم تا زمانی که دایی سرمربی پرسپولیس است کمک نمی‌کنیم.

در ادامه برنامه مازیار ناظمی روی خط آمد و توضیحاتی را ارائه کرد اما دایی در پاسخ به اظهارات ناظمی گفت: طرف من آقای وزیر است و نمی‌دانم چرا ایشان فیل و سرباز و اسب را به میدان می‌فرستد. من جواب آقای ناظمی را نمی‌دهم. خود آقای گودرزی اگر دوست داشتند، صحبت کنند. مطمئنا پاسخ مرا خواهند شنید. من مدارک زیادی دارم که ثابت می‌کند وزیر می‌خواسته است مرا از سرمربیگری پرسپولیس برکنار کند. آقای رحیم زارع شاهد هستند. شما می‌توانید ایشان را روی خط بیاورید تا نقل قول وزیر را برایتان بگوید. خیلی‌ها بعضی چیزها را فراموش می‌کنند، اما خدا را شکر آقای زارع مرد هستند و پشت‌سر من ایستاده‌اند و حرف حق را می‌گویند. فایل صوتی‌ای دارم که حرف‌های مرا ثابت می‌کند. اگر بخواهید آن را در اختیار شما قرار می‌دهم تا برای مردم پخش کنید. مطمئن باشید من از این فایل در دادگاه هم استفاده خواهم کرد.

مازیار ناظمی که برای پاسخ به اظهارات دایی روی خط بود، اظهار کرد: علی دایی را هیات مدیره پرسپولیس برای این‌که صلاحیت فنی لازم را نداشت، برکنار کرد. تمام دو میلیارد و صد میلیون تومان طلب ایشان پرداخت شده است. تمام اصل این موضوع را در دادگاه پیگیری می‌کنیم و بهتر است تابع قوانین باشیم.وی افزود: آقای وزیر با این‌که رئیس مجمع هستند و حق دخالت دارند، اما هیچ‌گونه دخالتی در برکناری علی دایی نداشتند و هیات مدیره به تشخیص خودش علی دایی را برکنار کرد.

دکتر گودرزی یک شخصیت حقوقی دارند که وزارت ورزش و جوانان است و یک شخصیت حقیقی دارند که استاد دانشگاه هستند. در ماه‌های گذشته آقای دایی از خیلی از رسانه‌ها و افراد مختلف شکایت کرده و آنها را به زندان انداخته است.

باید روزی کسی می‌آمد و درباره کارهایی که ایشان می‌کند نظر می‌داد که آیا کارهایشان صحیح است یا خیر. آقای وزیر دیدند که مبلغ قرارداد دایی سنگین است و قرارداد سه ساله ایشان چیزی حدود شش میلیارد و صد میلیون تومان می‌شود، بنابراین خواستند حداقل از هزینه‌های کادر فنی کاسته شود.

اگر ما به عدالت دادگاه‌هایمان ایمان داریم پس نباید نگران چیزی باشیم و اختلافات به وجود آمده را به رسانه و مطبوعات بکشانیم.