طلاق گرفته‌ام و احساس تلخ تنهایی رهایم نمی‌کند

جام جم سرا به نقل از خراسان: این قابل انکار نیست که زنان پس از طلاق با مشکلات زیادی نظیر فشارهای اجتماعی، خانواده یا اطرافیان مواجه می‌شوند که‌گاه زندگی زن را به سمت و سویی سوق می‌دهد که پس از گذشت زمانی طولانی ناگهان نگاهی به خود می‌اندازد و چیزی جز از دست دادن فرصت‌ها نمی‌یابد و پس از آن نیز زمان را صرف حسرت خوردن بابت روزهای از دست رفته می‌کند. با این حال سوال من از شما این است که آیا پیش از این نیز این احساس و افکار را داشته‌اید؟ اگر داشته‌اید چه اقداماتی انجام داده‌اید؟

گوشه‌گیری سلب مسئولیت است

به یاد داشته باشید با نادیده گرفتن احساسات یا سرکوب آن‌ها، نتیجه‌ای به دست نخواهید آورد. یکی از آسیب‌های طلاق، گوشه گیری و انزواست. سلب مسئولیت از خود، راه اشتباهی است که برخی از زنان مطلقه برای رهایی از نگاه‌های جامعه انتخاب می‌کنند.

به علایقتان بیشتر توجه کنید

اکنون زمان آن رسیده است که از لاک تنهایی خود بیرون بیایید و تغییری در زندگی خود ایجاد کنید. به شما توصیه می‌کنم زمان بیشتری به خودتان اختصاص دهید و علایقتان را بشناسید. برای شروع می‌توانید از ثبت نام در کلاس‌های ورزشی شروع کنید، ورزش نه تنها شادابی و طراوت روح را برای شما به ارمغان می‌آورد بلکه باعث می‌شود دوستانی هم پیدا کنید.

مهارت‌های ارتباطیتان را تقویت کنید

روی مهارت‌های ارتباطی خود کار کنید. همه افراد برای اینکه احساس کنند فرد مفید، دوست داشتنی یا قابل اعتمادی هستند به روابط اجتماعی نیاز دارند. یافتن دوستانی خوب، به بخشی از نیازهای شما برای دوست داشتن و دوست داشته شدن پاسخ می‌دهد. فراموش نکنید که زنان زیادی همچون شما هستند که به دلایلی از همسران خود جدا شده‌اند و این تنها مختص به شما نیست. به نظر می‌رسد پس از گذشت ۱۲ سال، هنوز نتوانسته‌اید با این موضوع کنار بیایید. توصیه می‌کنم با مراجعه به مشاوری معتمد این مشکل را برای خود حل کنید.

منتظر نباشید دیگران زندگیتان را نجات دهند

پیش از اینکه به ازدواج مجدد فکر یا اقدام کنید، خواسته‌های خود را از همسر آینده‌تان مشخص کنید چراکه اگر صرفا به خاطر رفع نیاز تنهایی مجددا ازدواج کنید، روزی فرا خواهد رسید که نیاز شما برطرف شده است ولی حقایق مهمتری مطرح می‌شود که چه بسا شما پیش از آن، آن‌ها را نادیده گرفته و با این کار، تنها زمینه را برای ناکامی‌های بعدی مهیا کرده‌اید. منتظر نباشید شخصی بیاید و زندگیتان را نجات دهد. تنها فردی که می‌تواند به شما کمک کند، خودتان هستید. به امید روزهای بهتر برای شما و دختر عزیزتان. (سیمین قربانی - کار‌شناس ارشد مشاوره خانواده)