خاطرات «کیخسرو پورناظری» در مستند «تنبور»

جام جم نوا: کیخسرو پور ناظری نوازنده تنبور و سرپرست گروه موسیقی «شمس» مقابل دوربین فیلم مستند «تنبور» آمد و از خاطرات خود در عرصه موسیقی و شیوه های نوازندگی تنبور و چگونگی گرایش به این هنر سخن گفت.
کد خبر: ۶۸۱۲۷۷
خاطرات «کیخسرو پورناظری» در مستند «تنبور»

فیلم مستند «تنبور» که به کارگردانی سیاوش ابراهیم زاده در حال ساخت است خاطرات کیخسرو پورناظری را از زبان این آهنگساز موسیقی کردی به ثبت رساند.
«کیخسرو پورناظری» در بخشی از بیان خاطرات خود در نوازندگی ساز تنبور به چگونگی یادگیری این ساز اشاره کرد و گفت: در یادگیری ساز تنبور هیچگاه استاد مستقلی نداشتم اما بیش از هر سبک و سیاقی به شیوه نوازندگی «گل نظر عزیزی» علاقمند بودم.
این نوازنده ساز تنبور با اشاره به جذابیت های این ساز بیان کرد: جذابیت ساز تنبور برای من بسیار بود تا جاییکه بعد از نواختن ساز تنبور دیگر سه‌تاز نزدم حتی به سختی خودم را مجبور می کردم تا تمرین ساز تار یعنی ساز اصلی ام را انجام دهم. آنقدر شیفته نوای تنبور بودم که دوست داشتم مجموع فعالیت های هنری و آهنگسازی ام را با این ساز به انجام برسانم.
سرپرست گروه موسیقی شمس در بیان بخشی از خاطرات خود مقابل دوربین فیلم مستند «تنبور» به حس و حال نواختن این ساز اشاره کرد و گفت: حس و حال این ساز برای من بسیار عجیب است و معتقدم تنبور در سازهای ملودیک نظیر ندارد و نوای این ساز بر روح و جان شنونده نفوذ می کند و تاثیرگذار است.
کیخسرو پورناظری در سال ۱۳۲۳ در کرمانشاه متولد شد. پدرش پرویز پورناظری معروف به حاجی خان و مادرش پورانداخت سرحددار موسس نخستین دبیرستان ملی دختران و اولین زن دیپلمه در کرمانشاه بود. کیخسرو از کودکی موسیقی را با ساز تار شروع کرد و نزد پدر کتاب‌های هنرستان موسیقی، آثار وزیری و ردیف موسیقی سنتی ایران را فرا گرفت و شعر و ادبیات کهن فارسی را از مادر آموخت.
وی در رشته مهندسی راه و ساختمان به تحصیل پرداخت و در سال سوم آن را‌‌ رها کرد، چرا که آن را با حال و هوای خود هماهنگ ندید. پس از آن وارد رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. وی بعد‌ها با حضور در محضر استاد دادبه، به مدت ۱۲ سال تاریخ و فرهنگ ایران باستان را آموخت.
کیخسرو پورناظری در سال ۱۳۵۹ گروه تنبور شمس را بنیان نهاد که این کار، راهی نوین را برای نگاه به گروه نوازی موسیقی تنبور پیش اهل موسیقی نهاد. شناخت پورناظری از ساز تنبور و آشنایی عمیق‌اش با موسیقی نواحی منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظریف و متناسب از ساز دف در ساختار گروه فضایی را فراهم آورد تا نگاه به گروه نوازی تنبور صورتی متفاوت پیدا کند.
حاصل کار این گروه آلبوم «صدای سخن عشق» با صدای شهرام ناظری بود. بعد‌ها پورناظری آثاری چون «حیرانی»، «مهتاب رو» را با ناظری کار کرد و البته در این میان برخی از آثار همانند تصنیف مردان خدا را هم با جلال الدین محمدیان به صحنه برد.
چندی پیش فیلم مستند «تنبور» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سیاوش ابراهیم‌زاده براساس تحقیق و پژوهش فرید الهامی درباره ساختار، مقام‌ها و ریشه ساز تنبور آغاز شده بود و گروه مستند تنبور پس از فیلمبرداری از روایت اساتید تنبورنواز در مناطق صحنه کرمانشاه، لکستان، کرند، همدان، اسلام آباد غرب و گهواره به مصاحبه با کیخسرو پورناظری سرپرست گروه شمس پرداختند.
قرار است فیلمبرداری این مستند در استان‌های آذربایجان، لرستان و سلیمانیه عراق ادامه پیدا کند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها