لباس پاره پوره‌ام آرزوست

چهره متفاوت شهر

روزگاری مردان ریش گرو می‌گذاشتند که از صدتا چک‌های امروزی، اعتبار بیشتری داشت. مردی به زور بازو بود (البته زور بازویی که بدون مواد نیروزا ایجاد شده و نتیجه میل زدن در وسط گود زورخانه بود) و اخلاق پهلوانی بزرگ‌ترین دارایی یک مرد به حساب می‌آمد. این روزها، اما وضع کمی متفاوت شده است. وقتی در خیابان قدم می‌زنی دیدن چهره مردان جوانی که مثل زنان صورت‌هایی صاف و براق دارند با موهای بافته و لباس‌های تنگ باعث تعجب می‌شود. خود را متقاعد می‌کنی که زمانه عوض شده و دیگر دور، دور سبیل‌های چخماقی نیست، اما گاهی دیدن ظاهر دخترانه برخی پسرها وادارت می‌کند تا بگویی نمی‌شود همه چیز را تقصیر زمانه انداخت. هرچند زندگی در عصر ارتباطات، اینترنت، ماهواره، بولوتوس و ویچت در پیدایش این پدیده بی‌تاثیر نیست، اما نمی‌شود همه تقصیرها را به گردن آنها بیندازیم. سبک زندگی ما وقتی خطا باشد، نتیجه‌اش رفتارهای خطایی است که می‌بینیم.

مواد لازم برای جوانی

اول از همه توجه داشته باشید که جوانی با خود الزاماتی دارد که به هیچ وجه قصد ما نفی آنها نیست. جوان صرف‌نظر از جنسیت به سمت مد و پوشش زیبا گرایش دارد، اما چرا چنین است؟

تنوع‌طلبی: جوانی روزگاری است که در آن فرد تجربه‌های جدید را دوست دارد. مایل به امروزی شدن و نوگرایی به درجات مختلف در هر نوجوان وجود دارد و گواه نیاز وی به شکستن قالب‌های موجود، فاصله گرفتن از هنجارهای پیشین و رسیدن به هویتی متمایز از کسانی است که پیش از او بوده‌اند و همچنین گرایش به فاصله گرفتن از والدین است. این نیاز، زمانی که نمود بیرونی به خود می‌گیرد و در رفتار جوان منعکس می‌شود، به صورت مدگرایی ظاهر می‌شود.

جلب توجه: یکی از نیازهای نوجوانان و جوانان جلب توجه دیگران است و شاید ساده‌ترین راه رسیدن به آن، رسیدگی به ظاهر، طبق آخرین مد لباس پوشیدن و گاهی لباسی کاملا متفاوت با هنجارهای جامعه به تن داشتن است. هر چیزی که توجه و نگاه اطرافیان را به خود جلب کند می‌تواند باعث ارضای این نیاز شود.

استقلال‌طلبی: نیاز دیگری که هرچه فرزندان از کودکی فاصله می‌گیرند، پررنگ‌تر می‌شود، استقلال‌طلبی و خوداتکایی است. گاهی نوع لباس پوشیدن و تفاوتی که در سبک لباس یک جوان با والدین او مشاهده می‌شود، کمک بزرگی به این خواسته جوانان می‌کند.

خارج از گود زیبایی

زیبایی در همه جای دنیا تعریف مشخصی ندارد و فرهنگ بر این تعریف تاثیرگذار است. اما کارشناسان براین باورند که هرگاه بین اجزای یک کل، تناسب، توازن و تقارن وجود داشت، آن کل زیباست. هرچند نمی‌توان یک شابلون برداشت و روی صورت همه گذاشت تا نتیجه‌اش چهره‌ای زیبا باشد. اشتباه جوان‌ها که روز به روز قوت بیشتری می‌گیرد، همین است که گمان می‌کنند، معیارهای زیبایی برای همه یک چیز است.

اگر فلان ستاره خارجی موهایش را زرد کرده، حال یک پسر ایرانی که دانشجوست می‌تواند موهایش را به همان رنگ درآورد و این به معنی زیباتر شدن است.

اگر به چهره خیلی از دخترها و پسرها دقت کنیم، می‌بینیم که یک عضو شبیه هم در صورتشان به چشم می‌خورد، یک بینی سر بالا و سرسره‌ای! این موضوع در جای خود جای بحث دارد، اما چنین بینی​ای در یک صورت مردانه بیشتر عاملی برای خنده است تا زیباتر شدن. بسیاری از آرایش‌های پسرهای جوان در این روزها، آراستگی را از آنها می‌گیرد.

یا جانم را بگیر یا آینه‌ام را

پیش از این یکی از شوخی‌های معمول خواهر و برادری، کنایه‌های برادرها به خواهرانشان بود به دلیل این که زمان زیادی را جلوی آینه می‌ایستادند و برای رفتن از خانه وقت زیادی را صرف رسیدگی به ظاهرشان می‌کردند، اما این روزها دیگر خبری از چنین کل‌کل‌های خانوادگی نیست. حال و روز پدر و مادر‌ها هم که دیگر معلوم است. آنها دیگر به چنین رفتاری از دخترشان عادت کرده‌اند، وقتی می‌بینند پسرشان هم قبل از رفتن به دانشگاه مدت‌ها جلوی آینه می‌ایستد و انواع حالت‌دهنده‌های مو، واکس و... را آزمایش می‌کند.

مرد یعنی...

روی صحبت ما در این بخش پسرهای جوانی هستند که با ظاهر خود از جنسیت‌شان فاصله می‌گیرند. آنها به قصد زیباتر شدن کاری می‌کنند که به دلیل نشناختن ماهیت زیبایی مردانه؛ از آن دور می‌شوند و به اصطلاح، میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است.

مرد بودن تعاریفی دارد که خصوصیات ظاهری هم جزئی از آن است. فرم اندام، لحن صدا، نوع راه رفتن، حرف زدن و برخوردها هر چه مردانه‌تر باشد، جذابیت بیشتری خواهد داشت. هر چند منش مردانه و لوطی‌گری بر جذابیت یک مرد می‌افزاید، اما داشتن ظاهری که نشان‌دهنده جنسیت باشد هم برای جذابیت لازم و ضروری است. جوانان امروز پسربچه‌های دیروزی هستند که تعریف مرد بودن را آموخته‌اند، اگر ظاهرشان با تعریف عرف از ظاهر یک مرد، متفاوت است، باید سال‌های کودکی و نوجوانی‌شان را جستجو کنیم. ما والدین به فرزندمان تعاریف را می‌آموزیم. این سرد است، آن گرم است، آتش می‌سوزاند و... پس اگر فرزندمان امروز به پیروی از یک گروه شلوار پاره به تن می‌کند، باید کمی روش‌های تربیتی خودمان را مرور کنیم.

ابروکمان‌های سبیل‌دار!

از روزهایی که یکی از تعاریف چهره مردانه داشتن ابروهایی پرپشت و دست نزده بود، چند وقتی گذشته است. این روزها صورت بعضی از آقا پسرها مزین به ابروانی است که طبق آخرین مدل روز برداشته می‌شود: کوتاه و پهن، هلالی، شمشیری، پهن و کشیده، نازک و... آرایشگاه‌های مردانه تمام خدماتی را ارائه می‌دهند که پیش از این در آرایشگاه‌های زنانه معمول بود. این موضوع به همین جا ختم نمی‌شود و برخی پسران جوان حتی موهایشان را مش می‌کنند. این تغییرات باعث می‌شود صورت‌هایشان به جای ابهت مردانه، ظرافت زنانه پیدا کند.

و همین لباس زیباست نشان آدمیت؟

فقط تغییرات موی صورت پسرها نیست که ظاهرشان را متفاوت از گذشته کرده است، پوشیدن بلوزهای یقه باز، شلوار‌های فاق کوتاه و تیشرت‌هایی که آب رفته و بخشی از کمرشان بیرون می‌ماند، در برخی جمع‌های پسران جوان زیاد به چشم می‌خورد. لباس پاره که روزی نشانه فقر بود، بین برخی طرفداران مد، به نشانه کلاس و به روز بودن استفاده می‌شود. گویی لباس کاربرد خود را از دست داده است. راستی کسی به یاد دارد انسان‌های اولیه برای چه لباس را اختراع کردند؟

دلایل بروز رفتار دخترانه از پسران

پسران بعد از هفت سالگی به سمت پدر تمایل دارند و دوست دارند بیشتر وقت خود را با پدرشان بگذرانند. به همین دلیل بیشتر الگوهای جنسیتی و رفتاری را که متعلق به پدرشان است می‌آموزند؛ اما پدران امروز که برای گذران زندگی دو شیفت کار می‌کنند آنقدر خسته به خانه می‌آیند که زمانی برای بازی و وقت گذرانی با فرزندان‌شان را ندارند نتیجه‌ای جز دوری از پسران عایدشان نخواهد شد و در کمبود پدر، الگوهای مادر جای الگوهای پدر را می‌گیرد. به همین دلیل پسران در برابر الگوهای زنانه قرار می‌گیرند و به الگوهای جنسیتی زنانه تمایل پیدا می‌کنند.

وقتی پدری با پسرش زمان نمی‌گذارد، فرزند به سمت مادر کشیده می‌شود و خواه‌ناخواه جذب الگوهای زنانه چون مهمانی‌های زنانه و آرایش‌های زنانه می‌شود. وقتی این الگوها را می​بیند و با آنها آشنا می​شود می‌خواهد مثل آنها عمل کند و به سمت آرایش‌های زنانه می‌رود و گمان می‌کند این گونه زیباتر به نظر خواهد رسید.

علاوه بر این، نوع نگاه فرزندان در زندگی از والدین آموخته خواهد شد. وجود ارزش‌های متعالی در خانواده و نهادینه کردن آنها در فرزندان کمک بزرگی به دوری از این گونه آسیب‌ها خواهد بود.

اختلاف‌ 90 درجه‌ای

فرزندان هر چه بزرگ‌تر می‌شوند، آرزوهای پدر و مادر هم برایشان بزرگ‌تر می‌شود تا جایی که آنها را آینه یک عمر زندگی خود می‌دانند. جوانی​ای که صرف کردند و سال‌ها تلاش و دوندگی، نتیجه‌اش فرزندی است که دیگر قد کشیده و برای خود کسی شده است.

والدین در ظاهر و رفتار فرزندان ردپای موفقیت خود را جستجو می‌کنند. این که تلاش‌شان بیهوده نبوده و توانسته‌اند انسان موفق تربیت کنند، سپیدی موهایشان را معنا می‌کند. به همین دلیل منش و روش فرزندان برایشان اهمیت خاصی دارد. حال تصور کنید پدری که دو شیفت کار کرده تا خرج زندگی‌اش را تامین کند، پسری را مقابل خود می‌بیند با صورت بزک کرده، مدل موی غیرمتعارف و لباس‌های نامناسب. نمی‌خواهیم منکر تفاوت نگاه بین دو نسل بشویم. هیچ کس از جوان توقع ندارد مثل والدینش لباس بپوشد، اما طبق عرف خود جوان‌ها عمل کردن با لباس پوشیدن شبیه گروهی خاص که ماهیت اجتماعی چندان مطلوبی هم ندارند، تفاوت زیادی است. بسیاری از اختلافات بین والدین و فرزندان به دلیل تفاوت زیادی است که هر دو احساس می‌کنند.

درٍ گوشی با والدین

اگر فرزندتان ظاهری نامناسب دارد و این موضوع آزارتان می‌دهد، چاره‌اش داد و فریاد، اعمال محدودیت و قهر و بی‌توجهی نیست. شما والدین او هستید. کسانی که در قبال او مسئولید و هر مشکلی که برای فرزندانتان ایجاد شود، دودش مستقیم به چشمان شما خواهد رفت، پس به جای این که در جبهه مقابل با او بجنگید، کاری کنید که رابطه‌تان صمیمی‌تر شود. دیوارهای فاصله را بردارید. ارتباط کلامی شاه‌کلید نزدیک شدن دو نسل است. با او حرف بزنید. خواسته‌هایتان را به او بگویید. کمک کنید تا بتواند انتخاب درست را بیاموزد. لحن آمرانه و نصیحت گونه شما، کمکی نخواهد کرد بلکه باید با سلاح محبت وارد میدان شوید.

ندا داوودی