وجه تشابه عجیب کروش و ولاسکو

علی شاکری
تصمیمات کروش و ولاسکو چنان به هم شبیه است که آدم فکر می کند هردو از یک دانشگاه فارغ التحصیل شده و استادانی مشترک داشته اند .
کارلوس کروش درست همان اعتقادی را در مورد نحوه آماده سازی تیم ملی فوتبال ایران شیوه ( اردوی درازمدت ) برای کسب موفقیت و بازی های آبرومندانه در جام جهانی 2014 برزیل را در پیش گرفته که قبل از او خولیو ولاسکو سرمربی آرژانتینی تیم ملی والیبال ایران نیز درست با همین نگاه و رویکرد توانست با والیبال موفق شود .
دلیل اینکه سرمربی آرژانتینی زودتر از کی روش به چنین جمع بندی رسیده ناشی از تعدد مسابقات بین المللی بیشتر والیبال نسبت به فوتبال بود و به همین دلیل کی روش با تاخیر و پس از آنکه در پروسه ای طولانی تر با تیم ملی فوتبال موفق به راهیابی به جام جهانی برزیل شد ، همان نسخه ای را برای فوتبال پیچید که قبل از او همتای آرژانتینی اش برای والیبال پیچید .  نسخه ای که سر فصل مشترک آن در اختیار گرفتن هر چه زودتر بازیکنان تیم های باشگاهی برخلاف معمول در سایر کشورها برای رساندن به آمادگی مطلوب بوده است.
بدون شک چنین تفکر مشترکی میان سرمربیان تیم های ملی فوتبال و والیبال، نشات گرفته از سازوکار آماتوری و نبودن سیستم مدون در نزد باشگاههای ایران دارد که چه از نظر امکانات سخت افزاری و حتی نرم افزاری تفاوت های اساسی با همتاهای اروپایی و آمریکایی خود دارند و طبیعی است که آنها می خواهند بازیکنان ملی پوش را با نگاه حرفه ای خود آماده سازند .
وجه تشابه این دو فقط در این یک مورد خاص و تیم ملی ختم نمی شود و نکته عجیب تر اینکه این دو مربی خارجی که در یک شب و در یک ساعت به اتفاق هم به ایران آمده اند در مورد حضور تیم های باشگاهی در مسابقات قاره ای هم انگاری از روی دست هم کپی برداری کرده و متفق القولند که تیم های باشگاهی با توجه به اهمیت لیگ جهانی و جام جهانی باید قید ملی پوشان خود را بزنند . موضوعی که چندان به " کت " مربیان و مدیران برخی از باشگاهها نمی رود و برخی شان نیز حتی تهدید کرده اند که به هیچ وجه زیر بار این تصمیم نخواهند رفت .
هر چند درخواست این دو سرمربی خارجی مدیران تصمیم گیرنده در فدراسیون های فوتبال و والیبال را بر سر دوراهی عجیبی قرار داده ولی شک بخود راه ندهید که هم مسئولان فدراسیون والیبال و هم فوتبال برای آنکه بهانه ای بدست مربیان خارجی در صورت ناکامی احتمالی ندهند ، نظرات آنان را جامه عمل خواهند پوشاند و در مقابل خواسته مدیران و مربیان داخلی خود را به کوچه علی چپ خواهند زد !
در همین حال باید بپذیریم که اگر کروش و ولاسکو امروز همانند سال های قبل سرمربی تیم های پرتغال و ایتالیا بودند با توجه به ساختار حرفه ای باشگاهها در این دو کشور ، هرگز چنین پیشنهادی برای آماده سازی تیم های ملی تحت هدایت خود نمی دادند و ترجیح می دادند تا در همان زمان کم مرسوم در کشورهای صاحب ورزش ، فقط کار هماهنگی را انجام دهند و خیالشان از بابت آمادگی بازیکنان آسوده بود .