راهکارهای رفع ناتوانی جنسی در زنان

بر اساس آمار حدود ۴ نفر از ۱۰ زن حداقل یک نگرانی جنسی را تجربه کرده است.
به نوشتۀ پزشکان بدون مرز، اگرچه مشکلات جنسی در زنان چندین علت دارد، اما قابل درمان هستند. ارتباط دادن دلواپسی‌های خود و فهم کالبد‌شناسی و فیزیولوژی طبیعی پاسخ‌های بدن به میل جنسی قدم‌های مهمی است به طرف دوباره به دست آوردن رضایت جنسی.

نشانه‌ها

دلواپسی جنسی در زنان با هر سنی اتفاق می‌افتد، ولی ممکن است در زمان‌هایی آسیب پذیری هورمونی شایع‌تر باشد، مانند بعد از زایمان یا در زمان رسیدن به یائسگی. نگرانی‌های جنسی همچنین ممکن است با بیماریهای عمده مانند سرطان اتفاق افتد. اما این نشانه‌ها را باید جدی گرفت:

- میل جنسی در شما کم شده یا وجود ندارد.
- شما با فعالیت جنسی و یا با موجود میل جنسی برانگیخته نمی‌شوید.
- شما نمی‌توانید به اوج لذت جنسی (ارگاسم) برسید.
- شما دارای درد در زمان تماس جنسی هستید.

علل

عوامل متعددی ممکن است ارتباط با ناخشنودی یا ناتوانی جنسی داشته باشد که به صورت زیرقابل دسته بندی است:

جسمی:
مشکلات جسمی که ممکن است علت یا در ارتباط با مشکلات جنسی باشد شامل: آرتریت، مشکلات ادراری یا روده‌ای، جراحی‌های لگن، خستگی، سردرد‌ها، دیگر مشکلات درد دار و اختلالات عصبی مانند‌ام اس است. اغلب دارو‌ها، شامل برخی ضد افسردگی‌ها، داروهای فشار خون، ضد حساسیت‌ها و داروهای شیمی درمانی، می‌توانند میل جنسی را کاهش داده و توانایی فرد را برای رسیدن به لذت جنسی کاهش دهند.

هورمونی:
میزان کم استروژن در زمان انتقال به مرحله یائسگی ممکن است منجر به تغییراتی در بافت دستگاه تناسلی زنانه و پاسخ‌های جنسی شود. لبه‌های پوست که ناحیه تناسلی را پوشانده چروکیده و نازک‌تر می‌شود. یعلاوه، با نازک شدن و کاهش خاصیت ارتجاعی این پوشش، واژن کم عمق‌تر شده، بخصوص اگر فرد از لحاظ جنسی غیر فعال باشد. همچنین ورم و لزجی طبیعی واژن در مرحله برانگیختگی آهسته‌تر صورت می‌گیرد. این عوامل می‌تواند منجر به تماس‌های جنسی دردناک و ناخوش آیند شود و زمان به لذت جنسی رسیدن طولانی‌تر می‌شود.

روانی و اجتماعی:
عوامل روانی که موجب یا در ارتباط با مشکلات جنسی است، شامل مشکلات هیجانی مانند اضطراب درمان نشده، افسردگی یا استرس است.

در خلال حاملگی، بعد از تولد بچه یا در زمان شیردهی، ممکن است تمایل جنسی کم شود. شما ممکن است دریابید که بر آوردن نیازهای متعدد و نقش آن‌ها مشکل است، مانند مطالبات شغلی، کارهای خانه، مادر بودن و همچنین برخی اوقات مراقبت از والدین پیر. احساس شما نسبت به همسرتان و دیدگاه‌تان راجع به بدن خودتان و یا همسرتان عواملی هستند که ممکن است ترکیب شده و موجب مشکلات جنسی شوند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر نگرانی‌های جنسی موجب دردسر شما شده است به پزشک خود مراجعه کنید تا یک ارزیابی از شما به عمل آورد.
پزشک شما ممکن است بیدرنگ یک مصاحبه با شما در مورد نگرانی‌های جنسی در طول دوره ویزیت معمولی پزشکی انجام دهد، یا شما می‌توانید بحث را شروع کنید اگر نگرانی‌هایی دارید که باید به پزشک خود پیام بدهید. شما و پزشک در مورد تاریخچه جنسی صحبت می‌کنید، که آیا در حال حاضر از نظر جنسی فعال می‌باشید و یا نگرانی‌های جنسی شما کدام هستند.
سپس، پزشک شما داروهایی را که شما استفاده کرده‌اید در خلال تاریخچه پزشکیتان مرور می‌کند و یک معاینه کامل انجام می‌دهد. در معاینه لگنی، پزشک برای علائم و تغییرات جسمی در ارتباط با نگرانی‌های جنسی شما بررسی می‌کند، مانند نازک شدن بافت واژن، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست، داغ زخم‌ها، درد یا بیرون زدن اعضاء لگنی.

ناتوانی جنسی در زنان عمدتا به چهار دسته تقسیم می‌شود:
- میل جنسی کم: داشتن میل جنسی کم، یا گرایش جنسی ضعیف. این شایع‌ترین نوع اختلال جنسی در میان زنان است.
- اختلالات انگیختگی جنسی: تمایل شما به عمل جنسی ممکن است دست نخورده باشد، اما شما توانایی برانگیخته شدن یا نگهداری آن در زمان فعالیت جنسی را ندارید.
-اختلالات اوج لذت جنسی: شما دارای مشکل مزمن یا عود کننده در رسیدن به لذت جنسی بعد از انگیختگی کافی جنسی و یا تحریکات مداوم دارید.
- اختلالات درد جنسی: شما هنگام رابطه زناشویی درد دارید.

درمان‌های غیر دارویی

با ساختن انتخاب‌های سالم شیوه زندگی و تسهیل ارتباطات با همسر سلامت جنسی خود را بهبود بخشید.

ارتباط برقرار کردن با همسر خود:
ارتباطات صمیمی با همسر می‌تواند موجب بهبودی هیجانات و صمیمیت جنسی در شما شود. برخی جفت‌ها هرگز در مورد مسائل جنسی صحبت نمی‌کنند. حتی اگر شما در ارتباطات در مورد دوست داشتن و دوست نداشتن صحبت نمی‌کنید، یاد بگیرید که چنین کاری را بکنید.

ایجاد تغییرات شیوه‌های سالم زندگی:
سیگار کشیدن را متوقف کنید، مرتبا ورزش کنید و زمان‌هایی را برای فراغت و استراحت قرار دهید. همه این‌ها برای سلامت جنسی و به‌‌ همان نسبت برای سلامت کلی جسمی شما مفید هستند. سیگار کشیدن جریان خون را کم می‌کند. کاهش جریان خون به اعضای جنسی شما می‌تواند منجر به کاهش انگیختگی جنسی یا اوج لذت جنسی شود.

ورزش کنید:
ورزش‌های هوازی منظم می‌تواند بنیه شما را تقویت کند، شکل بدنی شما را بهبود بخشیده و خلق شما را بالا می‌برد. یادگیری شل و راحت بودن در میان استرس‌های زندگی روزانه می‌تواند توانایی شما را برای تمرکز بر تجربیات جنسی و دست یابی به انگیختگی و اوج لذت جنسی را بهتر کند.

اهمیت مشاوره:
با یک درمان کننده جنسی یا مشاور ماهر در این زمینه مشورت کنید که آیا این وضعیت شما به علت عوامل احساسی است یا خیر، حتی مشکلات جنسی که منشا هورمونی دارد می‌تواند تاثیر بر سلامت و صمیمیت شما با همسرتان داشته باشد

درمان‌های دارویی

درمان موثر ناتوانی جنسی اغلب مربوط به بیماریهای زمینه‌ای یا تغییرات هورمونی که بر روی تماس جنسی شما تاثیر می‌گذارد است. افسردگی و اضطراب، بیماری دیابت، بیماریهای قلبی و عروقی، بیماریهای عصبی، جراحی شکم و لگن، و سرطان‌ها روی این مساله بسار تاثیر گذار است. بنابراین، برای درمان وضعیت‌های زمینه‌ای، درمان‌های پزشکی برای ناتوانی جنسی ممکن است شامل:

* تنظیم یا تغییر داروهایی که دارای عوارض جانبی جنسی هستند.
* درمان مشکلات تیروئید یا مشکلات هورمونی دیگر.
* بهینه سازی درمان برای افسردگی و اضطراب.
* قوی کردن ماهیچه‌های کف لگن.

استروژن درمانی
استروژن در نگهداری سلامت واژن و بافت خارجی ناحیه تناسلی مهم است. جایگزین کردن استروژن می‌تواند عمل جنسی را به چند طریق بهبود بخشد، شامل افزایش قدرت و خاصیت ارتجاعی بافت واژن، افزایش جریان خون در واژن، افزایش نرمی، و داشتن تاثیر مثبت بر عملکرد مغز و عوامل خلقی که باعث ضربه به پاسخ‌های جنسی می‌شوند. استروژن درمانی موضعی در شکل‌های کرم واژینال، ژل یا قرص می‌تواند کمک به تغییرات جنسی به علت یائسگی کند.

پروژسترون درمانی
در برخی مطالعات تحقیقاتی، زنانی که پروژسترون استفاده می‌کنند کاهش میل جنسی و کاهش جریان خون در ناحیه واژن را تجربه کرده‌اند. هرچند که، در تحقیقات دیگر، زنان بهبودی در میل و انگیختگی در زمانی که پروژسترون همراه با استروژن را دریافت کرده‌اند داشتند. تحقیقات بیشتری در راه است که نشان دهنده رژیم‌های مختلف پروژسترون به تنهایی یا همراه با استروژن و دیگر عوامل هورمونی هستند، که ممکن است عمل جنسی را بهبود بخشند. پروژسترون عموما برای تنظیم اثر استروژن بر رحم استفاده می‌شود نه برای درمان ناتوانی جنسی.

آندروژن درمانی
آندروژن‌ها شامل هورمون‌های مردانه، مانند تستوسترون است. تستوسترون برای عمل جنسی در زنان بخوبی مردان مهم است، اگر چه میزان تستوسترون در زنان خیلی کمتر است. آندروژن درمانی برای ناتوانی جنسی بحث انگیز است. برخی مطالعات فوایدی را برای زنانی که دارای تستوسترون کم هستند و دچار ناتوانی جنسی شده‌اند نشان داده است، برای مثال بعد از یائسگی در اثر جراحی به خاطر برداشتن تخمدان‌ها. در این زنان، تستوسترون درمانی بر اساس گزارش موجب بهبود تمایل جنسی وانگیختگی جنسی شده است

درمان‌های هورمونی نمی‌توانند مشکلات جنسی که علل دیگری فرا‌تر از عوامل در ارتباط با هورمون‌ها دارند را حل نماید. چون موضوع ناتوانی جنسی در زنان معمولا پیچیده و جنبه‌های متفاوتی دارد، حتی بهترین دارو‌ها به نظر نمی‌آید کارآیی داشته باشند اگر عوامل هیجانی و اجتماعی حل نشده باقی بمانند.

مهارت‌های کنار آمدنی

در هر مرحله از زندگی شما، شما تغییراتی را در میل جنسی، انگیختگی جنسی، رضایت جنسی تجربه می‌کنید. قبول کردن این تغییرات و کاوش کردن جنبه‌های جدید جنسی شما در زمان انتقال موجب تجربه‌های مثبت جنسی می‌شود.
فهم و شناخت از بدن خود و آنچه برای یک پاسخ جنسی مناسب است می‌تواند کمک کننده باشد. هرچه که شما و همسرتان در مورد جنبه‌های جسمی بدن خود بدانید و بدانید که چگونه کار می‌کند، بهتر قادر به یافتن راه‌هایی برای حل مشکلات جنسی خود خواهید بود. از پزشک خود بخواهید که به شما بگوید که چگونه عواملی مانند مسن شدن، بیماری، حاملگی، یائسگی و دارو‌ها می‌تواند بر زندگی جنسی شما تاثیر بگذارد.
و نکته پایانی اینکه برای زنان صمیمیت احساسی مقدمه رضایت نسبی می‌باشد. احساسات خود را بروز دهید و راحت با همسر خود در مورد احساسات ارتباط برقرار کنید.