کلاه شیر پنجشیر بر سر محمدحسین جعفریان

کار دشوارتر هم می‌شود، اگر این شاعر ِروزنامه‌نگار مسلح به دوربین و مستندسازی هم باشد، برای تصویرسازی‌های شاعرانه با کلمات هم کم می‌آوری و سرانجام اگر این آقای شاعر روزنامه‌نگار مستندساز، جانباز هم باشد دیگر نمی‌دانی از کجا و چگونه قلم را روی کاغذ بچرخانی و اصلا از کجا و با چه صفتی باید این یادداشت را آغاز کنی.

بگذریم... شاید بهتر باشد با بخش‌هایی از یک دلنوشته آغاز کنیم: «یادت هست بعد از تصادف دوم، از مشهد که به تهران آمدیم یک روز عاقبت یک ترازو خریدم تا روی آن بایستی و من بفهمم این بشر، این شاعر نحیف که آتش از کلماتش تنوره می‌کشد و بی‌خیال با همه در می‌افتد چند کیلوست؟... چشمم که به عقربه‌های ترازو افتاد ناگهان احساس کردم دیگر نمی‌توانم وزنت را تحمل کنم، آه خدای من! جهان من فقط سی و پنج کیلو وزن دارد...» سطرهای بالا دلنوشته‌های همسر یک شاعر روزنامه‌نگار مستندساز جانباز است که مردم افغانستان او را بیشتر از ما می‌شناسند، مردی که عمر و جوانی‌اش را پای اعتقاداتش گذاشته است و حالا تن لاغر و نحیفش را با پایی در ظاهر لنگ‌زنان می‌کشد و به دو عصا تکیه می‌کند، اما واقعیت این است که بسیاری از مردم ایران و افغانستان در این سال‌ها به محمدحسین جعفریان تکیه کرده‌اند و او پر و بالشان داده است.

سه‌شنبه شب، بسیاری از چهره‌های شناخته شده فرهنگ و هنر ایران به احترام این شاعر و نویسنده و فیلمساز ایرانی در نخلستان موسسه فرهنگی رسانه‌ای اوج گرد‌هم آمده بودند، از حجت‌الاسلام محمدعلی زم رئیس سابق حوزه هنری و محسن مومنی رئیس فعلی این نهاد بگیریم تا دکتر نور سفیر افغانستان و بهروز افخمی و محمدرضا زائری و مهدی فضائلی مدیرعامل انتشارات سروش و بزرگان شعر معاصر.

در مراسم بزرگداشت جعفریان اتفاق‌های جالبی هم رخ داد که از جمله آن اهدای کلاه و برخی لوازم شخصی احمد شاه مسعود از سوی سفیر افغانستان به این چهره فرهنگی کشورمان بود و حجت‌الاسلام زم هم در سخنرانی خود عبارت جالب و زیبای «قد قامت الحسین» را برای او به کار برد.

بامداد محمدی - جام‌جم