حامد بهداد در برنامه هفت‌: من انعکاس جامعه هستم

وی در این برنامه درباره خصوصیات اخلاقی خود توضیح داد و گفت: خشم و عصبانیت من نتیجه عصبانیت و خشم جامعه در دوره‌ای است که من نوجوانی و جوانی خود را در آن دوره سپری کرده‌ام. میزگرد برنامه نیز به بحث سینما و چشم‌انداز اختصاص داشت که مهدی کرم‌پور و پرویز شیخ‌طادی در این باره صحبت کردند.

به گزارش روابط عمومی برنامه «هفت»، در ابتدای برنامه محمود گبرلو مجری و سردبیر برنامه با اشاره به انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سینمای ایران بعد از معرفی وزیر در آستانه حیات تازه‌ای قرار گرفته و چه خوب است که همه کارشناسان فضای مناسبی را برای آغاز این فصل به وجود بیاورند.

در بخشی از برنامه هفت حامد بهداد که مهمان برنامه بود در ارتباط با موضوعات مختلفی از جمله حضورش در آثار سینمایی مختلف و اختلافاتی که این روزها با یکی از منتقدان پیدا کرده است و دلایل عصبی و پرخاشگر بودنش به اعتقاد عده‌ای صحبت کرد.بهداد در ارتباط با این‌ که به منتقدان پرخاش می‌کند و تحمل آنها را ندارد، عنوان کرد: نه این مساله اصلا درست نیست. هیچ‌کس از نقد مصون نیست حتی خود منتقد. حتی منتقدی که نقد می‌کند باید هر روز در خودش به یک پردازش بپردازد. اگر توهین و قضاوت کار بدی است شامل حال منتقد هم می‌شود.

بهداد در ارتباط با این ‌که شخصی عصبی است، گفت: من انعکاس جامعه خودم هستم اگر جامعه خشم دارد و عصبانی است من هم از آن تاثیر گرفته‌ام. در دهه‌ای که من جوانی‌ام را گذرانده‌ام همه عصبانی و خشمگین بودند، امیدوارم در دوره جدید این ارتباطات بهبود یابد و این عصبانیت‌ها از بین برود نه مثل امروز که ارتباط مردم با سینما قطع شده و با یک سینمای ورشکسته مواجهیم.

وی در ارتباط با خودش گفت: حامد بهداد شگفت‌آور است، عالی است. من خودم را خیلی دوست دارم البته از این بابت که در جهان حضور دارم. از این بابت که این نعمت به من داده شده که در جهان هستی باشم، خرسندم و هر روز تلاش می‌کنم تا به هنرمند شدن نزدیک‌تر شوم.

بخش پایانی برنامه شب گذشته به میزگرد سینما و چشم‌انداز اختصاص داشت. در ابتدای این بحث شیخ‌طادی در مورد چگونگی رسیدن به سینمای مطلوب و آرمانی گفت: با برنامه کاملی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه داده برنامه چشم‌انداز سینمای ایران کاملا مشخص است.

وی ادامه داد: تا زمانی که بدنه و ساختار وزارتخانه‌‌های ما وزیر و مدیر تربیت نکنند و مدیران ما از خود بدنه آن بیرون نیایند به نتیجه نمی‌رسیم. همیشه وضع بدنه وزارتخانه‌های ما مخصوصا وزارت ارشاد به شکل اتوبوسی بوده است. ما باید افراد مشخص با سمت‌های طولانی‌مدت داشته باشیم تا بتوانند برنامه‌های خود را به نتیجه برسانند.

کرم‌پور نیز در این باره گفت: مطمئنا مدیران و مسئولان ما می‌خواهند یک دولت فرهنگی داشته باشند نه یک فرهنگ دولتی. این اتفاق نمی‌افتد مگر این‌ که دنبال کاهش تصدیگری دولت باشیم. عدالتی که شعارش را می‌دهیم محقق نمی‌شود به شرط این ‌که قوانین مشخص داشته باشیم.

شیخ‌طادی عنوان کرد: معمولا همه وزیران ما برنامه‌ای را ارائه می‌دهند که مفاد آن برای همه مشخص است. ما مشکل اجرایی شدن مسائل مطرح شده را داریم. باید معلوم شود چه کسانی مامور اجرایی این برنامه‌ها هستند و چه تجربیاتی دارند. باید دید الگوهای کشورهای دیگر چه بوده است؟ باید از افرادی که حضور و تجربه اجرایی داشتند بهره گرفته شود.

وی گفت: متاسفانه ما بهداشت روانی هنرمندان را سر صحنه حفظ نمی‌کنیم. کجای دنیا از بازیگر 14 ساعت کار حسی می‌خواهند. بازیگر برای دستیابی و ارائه حس موردنظر به دوپینگ رو می‌آورد. وضع اقتصادی هنرمندان ما مناسب نیست چون هنرمند کاسب و دلال نیست. بنابراین باید دولت در این زمینه برنامه‌ریزی کند.