اوقات فراغت دانشجویی یا ایام بر باد رفته

اما با توجه به سرانه ناچیز امور فرهنگی در دانشگاه‌های کشور، طبیعی است که نمی‌توان توقع داشت دانشجویان در فضای دانشگاه و محیط خوابگاه‌ها، از تمام اوقات فراغت خود به شکل مطلوب استفاده کنند.

مطابق آمارهای وزارت علوم، بودجه فرهنگی کل دانشگاه‌های کشور، یک میلیارد و 200 میلیون تومان در سال 91 بوده است، البته ابتدای سال گذشته قرار بود پنج‌برابر این میزان بودجه فرهنگی در اختیار دانشجویان قرار بگیرد، اما در پایان سال 91، تنها 17 درصد از بودجه فرهنگی پیش‌بینی شده دانشگاه‌ها تخصیص یافت و چوب کمبود بودجه شدید دانشگاه‌ها به تن بودجه‌های فرهنگی نیز خورد البته همین یک میلیارد و 200 میلیون تومان بودجه فرهنگی کل دانشگاه‌ها نیز به طور کامل صرف امور فرهنگی دانشگاه‌ها برای غنی‌سازی اوقات فراغت دانشجویان نشد و بسیاری از بودجه‌های فرهنگی دانشگاه‌ها، معمولا صرف همایش‌ها و سخنرانی‌هایی می‌شود که خروجی درخشان و قابل دفاعی نیز ندارد.

در چنین اوضاعی که دانشگاه‌های کشور، توان هزینه‌کردن برای امور فرهنگی و غنی‌سازی اوقات فراغت دانشجویان را ندارند، عاقلانه‌ترین راه این است که خود دانشجویان آستین بالا بزنند و برای اوقات آزاد خود در مراکز آموزش عالی کشور فکری بکنند.

هم‌اکنون در بسیاری از دانشگاه‌های کشور به بودجه‌های فرهنگی دانشگاه‌ها به عنوان بودجه‌هایی غیرضروری و قابل حذف نگاه می‌شود و معلوم است در این حالت نباید توقع داشت اوقات فراغت دانشجویان مملو از برنامه‌های متنوع باشد.

این روزها اغلب دانشجویان پس از فراغت از کلاس‌های درس یا در محوطه دانشگاه دور هم جمع می‌شوند و گپ می‌زنند یا در فاصله بین دو کلاس تا ساعت‌ها اوقات فراغتشان را در کافی‌شاپ دانشگاه‌ها (البته اگر دانشگاه کافی شاپ داشته باشد) می‌گذرانند.

گرچه صحبت‌کردن با دوستان به معنی اتلاف وقت نیست و خیلی اوقات هم می‌تواند پربار باشد، اما اشکال کار اینجاست که در اغلب اوقات، دانشجویان گزینه دیگری برای پرکردن وقتشان ندارند و مجبورند اوقات آزادشان را معمولا به درس‌خواندن، گفت‌و‌گو با یکدیگر یا بیرون رفتن از دانشگاه سپری کنند.

در حالی که بسیاری از دانشگاه‌های کشور، بخصوص در شهرهای دور‌افتاده‌تر، فاقد امکانات مجهزی مثل کتابخانه‌های به‌روز، سالن‌های ورزشی، سالن‌های تئاتر و سینما و مجموعه‌های تفریحی متنوع هستند، دانشجویان چاره‌ای ندارند که دانشگاه را فقط مکانی برای پاس‌کردن واحدهای درسی بدانند و توقع نداشته باشند در مراکز آموزش عالی، اوقات فراغت آنها مملو از برنامه‌های فرهنگی و ورزشی متنوع باشد.

امین جلالوند ‌- ‌‌گروه جامعه