400 میلیارد تومان برای گرم کردن مدارس کشور

اما اوضاع بودجه‌گیری این بخش خوب پیش نمی‌رود، حتی سنگ این بودجه سال گذشته به در بسته خورد؛ هرچند که هنوز هم مدافعان ایمنی مدارس دست از تلاش برنمی‌دارند.

83 روز زمان نیاز بود تا سیستم گرمایشی مدارس یک‌بار دیگر مورد توجه مجلس قرار بگیرد و روز گذشته این اتفاق افتاد. دیروز اعضای کمیسیون تلفیق مجلس، پیشنهادی را تصویب کردند که اگر پیچ و خم‌های بررسی در صحن علنی مجلس را به سلامت طی کند، 400 میلیارد تومان به‌مناسب‌سازی سیستم گرمایشی مدارس اختصاص می‌یابد.

غلامرضا کاتب، از اعضای کمیسیون تلفیق که در این جلسه حاضر بود، دیروز رای این کمیسیون به این پیشنهاد را قاطعانه دانست و در گفت‌وگو با جام‌جم از واژه «به اتفاق آرا» استفاده کرد.

به گفته کاتب، استخوان‌بندی این پیشنهاد، محکم است و به پیش‌بینی او، شانس آن برای به کرسی نشستن، صددرصد است که اگر پیش‌بینی این نماینده مجلس درست از کار درآید، به ازای هر مترمکعب گاز، 7000 تومان برای گازرسانی روستاهای سردسیر و 3000 تومان برای سیستم گرمایشی مدارس یعنی 400 میلیارد تومان کنار گذاشته می‌شود.

برخی تردید دارند

اطمینان خاطر این عضو کمیسیون تلفیق از اختصاص یافتن قطعی این اعتبار به سیستم گرمایشی مدارس البته در دل همه کسانی که پیشنهادها و مصوبات مجلس را دنبال می‌کنند، وجود ندارد. حتی برخی به دیده تردید به این موضوع می‌نگرند و احتمال می‌دهند ماجرای بهمن سال گذشته یک بار دیگر تکرار شود.

هجدهم بهمن 91 بعد از روزها خبرسازی در مجلس که جو را به نفع تخصیص اعتبار به سیستم گرمایشی مدارس نشان می‌داد، در روز تصمیم‌گیری، فضا کاملا به نفع شرکت گاز و به ضرر آموزش و پرورش چرخید؛ به طوری که حجم مخالفت‌ها علیه اعطای اعتبار به سیستم گرمایشی مدارس به اندازه‌ای بود که محمدرضا باهنر که ریاست جلسه را به‌عهده داشت، ترجیح داد این موضوع به سال بعد یعنی امسال موکول شود و به این طریق مرهمی بر تلاش‌های نافرجام نمایندگان و وزارت آموزش و پرورش گذاشته شود.

در آن روز دو ایراد کلی به پیشنهاد تخصیص اعتبار به‌سیستم گرمایشی مدارس گرفته شد که دیرهنگام مطرح شدن این پیشنهاد، دستاویز قوی‌تری برای مخالفان شد تا به تخصیص این اعتبار رای ندهند و سال 91 را با فضایی به‌نفع شرکت ملی گاز به پایان ببرند.

آن زمان علی احمدی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در جایگاه یکی از مخالفان بیان کرد اگرچه توجه به‌آموزش و پرورش و اصلاح سامانه‌های گرمایشی در مدارس دغدغه قابل احترامی است، اما حالا که دو ماه بیشتر از سال باقی نمانده و شرکت گاز در مضیقه مالی است، اجرای این طرح باعث بازماندن از ارائه خدمات به روستاها می‌شود.

مسعود میرکاظمی، نیز همصدا با او از دغدغه‌های شرکت گاز حرف زد و نبود سیستم گرمایشی مناسب در مدارس را در حاشیه دید و توضیح داد که اگر طرح مورد نظر یعنی اختصاص 20 درصد از درآمدهای حاصل از دریافت عوارض از مشترکان شرکت گاز به مدارس اختصاص یابد، معنای آن تنزل ماموریت شرکت گاز تا داخل مدارس است؛ آن هم در شرایطی که شرکت گاز در پرداخت وام‌های خود مشکل دارد و 2700 میلیارد تومان از این بابت بدهکار است.

کمال علیپور هم نماینده مخالف دیگری بود که ترجیح داد در آن روز از وجود قراردادهای بی‌اعتبار مانده در شرکت ملی گاز و چشم‌انتظاری روستاهای بی‌شمار سخن بگوید و نتیجه بگیرد چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.

150 هزار کلاس درس در خطر است

اما برخلاف اظهارنظر این مخالفان، اصلاح سیستم گرمایشی مدارس که به حفظ جان بیش از 12 میلیون انسان می‌انجامد، نه اتلاف سرمایه بود و نه بردن چراغ خانه به‌مسجد.

حالا نیز اگر تردیدی درباره به ثمر نشستن مصوبه دیروز کمیسیون تلفیق وجود دارد، از بابت تجربه سال گذشته است که گروهی در وزارت آموزش و پرورش را به دودلی واداشته است. با این حال نیاز مدارس به سیستم گرمایشی استاندارد و ایمن نیازی قطعی است که اگر به آن بها داده نشود، بعید نیست حوادث درودزن و شین‌آباد با شدت بیشتری در نقاط دیگر تکرار شود.این نیاز را البته مرتضی رئیسی، رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس کشور بهتر می‌شناسد و در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند که اکنون 150 هزار کلاس درس در سراسر کشور سیستم گرمایشی نامناسب دارند که اگر قرار‌باشد وضع همه آنها سامان بگیرد، باید دو هزار میلیارد تومان اعتبار به این بخش تعلق گیرد.

درواقع این گفته‌ها از یک سو گویای جدی بودن نیاز مدارس به سیستم گرمایشی استاندارد است و از سوی دیگر به رقم بزرگ مورد نیاز در این بخش اشاره دارد که حتی اگر به گفته غلامرضا کاتب، عضو کمیسیون تلفیق مجلس، نمایندگان در صحن علنی با 400 میلیارد تومان پیشنهادی موافقت کنند و شرکت ملی گاز نیز حاضر به همکاری شود، باز هم در مقایسه با رقم دو هزار میلیارد تومان مورد نیاز، رقم‌کوچکی است.

مریم خباز / گروه جامعه