کمبود «روی» بدن را جدی بگیرید

کمبود « روی » در ایجاد خستگی زودهنگام نیز اثر دارد اما یکی از مهمترین عوارض کمبود آن در کاهش رشد جسمانی، تاخیر بهبودی زخمها و آسیبهای پوستی، ریزش مو، بی‌اشتهایی و اسهال، از دست دادن حس چشایی و بویایی، کوتاهی قد، نارسایی بلوغ جنسی در مردان و کاهش مقاومت بدن در برابر بیماریهای عفونی است. اختلال در تفکر، رفتار، خلق و خو و نیز کاهش توانایی یادگیری حاصل از کمبود روی، نشان دهنده اهمیت این عنصر در فیزیولوژی مغز است.

سلولهای بدن از گلوکز استفاده می‌کنند که در این میان عنصر «روی» نقشی موثر در جذب گلوکز از سوی سلولها را به عهده دارد. به همین دلیل در افرادی که قند خون آنها بالاست و از انسولین استفاده می‌کنند، نقش روی در کاهش میزان قند خون این افراد بی‌اثر نیست و همزمان با انسولین می‌تواند از دیابت و عوارض آن جلوگیری کند.
روی، یکی از عناصر تشکیل دهنده مینای دندان نیز به شمار میرود و کمبود آن سبب تسریع در خرابی و پوسیدگی دندان خواهد شد. همچنین کمبود آن در زنان باردار موجب زایمان زودرس و اختلال در رشد جنین و کاهش وزن نوزاد می‌شود. مصرف روی، در دوران بارداری بر زیبایی نوزاد نیز موثر است.
از نظر علم پزشکی، روی در معالجه بسیاری از بیماری‌ها از قبیل سرماخوردگی، آسم، دیابت، کمکاری غدد (خصوصا تیروئید)، آلزایمر، وزوز گوش، عفونت مثانه، درد عضلات، انواع سوختگی‌ها و نیز استرسهای عصبی نقش بسیار مهمی دارد.

روی، بیشتر در غذاهایی با منبع حیوانی و فرآورده‌های لبنی، تخم‌مرغ و غلات یافت می‌شود. منابع عمده سرشار از روی، صدف، گوشت قرمز، مرغ، ماهی، جگر، غلات آسیاب نشده، حبوب، شیر و فرآورده‌های آن است؛ اما میوه‌ها و سبزیهایی با برگ سبز منابع فقیر این عنصرند. در صورت تشخیص پزشک و نیاز بدن، این عنصر به صورت قرص تجویز می‌شود. کمبود روی همچنین، افراد را دچار کوتاهی قد می‌کند.

>> شبکه بهداشت و درمان ری