گفتگو با بازیگر نقش فرح:نقش فرح را به سبک خودم بازی می کنم

 

عزیزی در سریال «معمای شاه» به کارگردانی محمدرضا ورزی نیز نقش فرح دیبا را بازی می‌کند.

شما از دیشب در نقش آذر وارد سریال «یلدا» شدید، کمی از ویژگی‌های این شخصیت بگویید؟

آذر یک زن وسواسی و بیمار است. او عصبی است و بشدت خشن. با این‌که گروه سازنده سریال «یلدا» یکی از بهترین گروه‌ها بود، اما شرایط کلی کار کمی سخت بود. پراکندگی نقش زیاد بود و من برای بازی در نقش آذر چند مدتی در شهرستان شاهرود در یک اتاق 9 متری زندگی کردم و بعد از آن هم مجبور بودم در بسیاری از سکانس‌ها جیغ و فریاد بکشم. گاهی پیش می‌آمد که به آقای میرباقری شکایت می‌کردم که می‌شود من اینقدر داد و فریاد نکنم؟

چقدر خودتان را شبیه به آذر می‌دانید؟

من به هیچ‌وجه شبیه او نیستم. درست است شاید همه ما مشکلات و دغدغه‌هایی داشته باشیم و اعتقاد دارم به خاطر مصائبی که زندگی شهری برای ما ایجاد می‌کند، هیچ کدام از ما آدم‌های سالمی نیستیم، اما قضیه آذر فرق می‌کند. او بیمار است و گرفتار وسواس شدید شده است. او عروس بزرگ خانواده است و از دو خواهرشوهرش یعنی آفاق و عاطفه، دل خوشی ندارد و روابط خوبی با آنها ندارد. او عاطفه را امل و جادوگر و رمال می‌داند، در صورتی که خودش آدم باسوادی است، اما به خاطر رفتارها و باورهای غلط شوهرش بیمار شده است. شوهر او دائما به فکر نزول و اختلاس و... است و فکر می‌کند همین که برای خانواده‌اش یک خانه بزرگ و زندگی مرفهی فراهم کند یعنی این‌که آنها را خوشبخت کرده است، غافل از این‌که آذر از شوهرش کمک می‌خواهد و دلش می‌خواهد با او بیشتر حرف بزند و بیشتر در کنار او باشد. مشکلاتی که او را تبدیل به یک زن وسواسی، کینه‌توز و خشن کرده است.

یعنی شما فکر می‌کنید علی پسر «حاج ممدلی» عامل بیماری آذر است؟

تا حد زیادی بله، او هیچ گاه توجهی به همسرش نداشته و همیشه او را سرزنش می‌کند. من به آذر حق می‌دهم. خانواده شوهر او را تحویل نمی‌گیرند و هیچ گاه با او خوب نیستند. او با هیچ کدام از خواهر شوهرانش، دوست نیست. در صورتی که ما ازدواج می‌کنیم که بزرگ‌تر شویم و خانواده شوهر خانواده خود انسان شود. به آذر حق می‌دهم. یعنی به همه آذرها نوعی حق می‌دهم، چرا که او بیمار است و ماسک وسواس را روی چهره خود زده است تا از شر مشکلاتش خلاص شود.

شما قرار است، در سریال معمای شاه نیز نقش فرح دیبا را بازی کنید؛ نقش کسی که (همسرشاه )در حال حاضر نیز زنده است. از این که در معرض قضاوت قرار بگیرید چه حسی دارید؟

سریال‌های تاریخی برای من جذابیت زیادی دارد و از این که قرار است با آقای ورزی همکاری کنم بسیار خوشحالم. البته گلایه کوچکی هم دارم. هنوز کل فیلمنامه به دست من نرسیده است و این موضوع برای من بسیار مهم است و دلم می‌خواهد همه چیز را راجع به آن بدانم و حتی از ربط او با بقیه قصه و سایر شخصیت‌ها و... نیز سر در بیاورم؛ اما تا به حال تنها یک قسمت کوتاه از فیلمنامه یعنی از صفحه 25 تا 34 به دست من رسیده است و امیدوارم بزودی بتوانم تکمیل شده آن را بخوانم. در مورد نقش هم باید بگویم که فکر می‌کنم یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی است که باید بازی کنم؛ از بزرگ‌ترین سختی‌هایش هم همان است که این شخصیت معاصر است و زنده.

خب همین زنده بودن یک شخصیت تاریخی باعث می‌شود شما وسواس بیشتری راجع به نقش پیدا کنید. فکر می‌کنید چه چیزی در اجرای هر چه بهتر این نقش به شما کمک می‌کند؟

صادقانه اجرا کردن نقش همیشه به یک بازیگر کمک می‌کند. زمانی که از بین چند نفر در تست گریم برای بازی در این نقش انتخاب شدم از همان زمان بشدت درگیر کتاب‌ها، سند‌ها و خاطره‌هایی شدم که در مورد این شخصیت وجود دارد. سعی کردم درگیر آن شخصیت بشوم و تا حدی که امکان دارد در آن فضا قرار بگیرم و با دغدغه‌های او آشنا شوم.

آیا فیلم مستندی هم از فرح دیبا دیده‌اید؟ برای آشنایی با جزئیات رفتاری این شخصیت تاریخی؟

نه، من اعتقاد دارم اگر قرار باشد نقش شخصیتی را بازی کنم، باید ابتدا دغدغه‌ها و روحیات او را درک کنم تا بتوانم تصویر درستی از او به نمایش بگذارم. اما قرار نیست از حالات رفتاری او کپی‌برداری کنم. نمی‌خواهم در قالب یک نقش فرو بروم. من مثل فرح حرف نخواهم زد، مثل فرح راه نخواهم رفت. قطعا شباهت‌هایی وجود خواهد داشت، اما قبل از همه چیز من ساغر عزیزی هستم تا فرح. بینندگان هم این موضوع را می‌دانند و چنین توقعی از من ندارند.

اما شما قرار است نقش یک شخصیت واقعی را بازی کنید، پس باید جزئیات رفتاری او را رعایت کنید تا نقش باورپذیرتر شود.

ما واقعه تاریخی را روایت می‌کنیم، اما اگر قرار باشد یک شخصیتی ساخته شود، نباید کپی‌برداری صرف صورت بگیرد. من اولین کسی نیستم که نقش فرح را بازی می‌کنم، آخرین هم نخواهم بود. مثلا بسیاری نقش امیرکبیر را بازی کرده‌اند، اما هر کدام با بازی و ویژگی‌های خود این نقش را بازی کرده‌اند. مراد من از این‌که قرار نیست بدانم مثلا فرح هنگام راه‌رفتن پایش را چند سانتی‌متر بلند می‌کرد یا لیوان را در دست چپ می‌گرفت یا راست، هم همین است. من قرار است نقش فرح را با ویژگی‌های ساغر عزیزی بازی کنم؛ البته دغدغه‌ها و وقایع تاریخی بسیار برایم اهمیت دارد. من باید جوری راه بروم که مردم در چهره من ملکه بودن را ببینند. آمال و آرزوهایی را که او در زمان ملکه بودن با آنها درگیر بود با جزئیات درک کنم.