اخراجی که پارتی‌ بازی نمی‌شناسد 3

آرنو لاگاردر صاحب امتیاز مجله «پاری مچ» که بانوی اول فرانسه در آن فعالیت خبری داشت، اعلام کرده که دیگر حاضر به تمدید قرارداد کاری با وی نیست.

وی حتی در مقابل این وسوسه که حضور بانوی اول فرانسه به عنوان کارمند نشریه‌اش می‌تواند امتیازی برای وی محسوب شده و او رییس‌جمهور را تحت فشار قرار دهد، مقاومت کرده و با انتقاد از همسر غیررسمی فرانسوا اولاند اعلام کرده است که وی غیر از ایجاد مشکل برای وی چیز دیگری نداشته است.

چنین تصمیمی گرچه خوشحالی رسانه‌های منتقد فرانسه را نسبت به والری فراهم آورده، اما نفس این اقدام به نوبه خود جالب توجه است.

والری تریر وایلر گرچه با رییس‌جمهور فرانسه پیمان زناشویی نبسته، اما بانوی اول الیزه به حساب می‌آید و از سال ۲۰۰۵ با فرانسوا اولاند زندگی می‌‌کند و نفوذ بسیاری بر وی دارد.

با وجود این عملکرد صاحب امتیاز مجله «پاری مچ» نشان می‌دهد که هنوز دستگاه قضایی فرانسه در برابر نفوذ صاحبان قدرت مقاومت می‌کند و روابط فامیلی حرف اول را نمی‌زند.

شاید این مثال برای برخی در کشور ما نیز قابل توجه باشد. در بسیاری از موارد دیده‌ایم که برخی با سوء‌استفاده از جایگاه خانوادگی خود به پست و مقام رسیده‌اند و در حقیقت از فرهنگ پارتی بازی استفاده لازم را می‌برند.

این افراد از این‌که عده‌ای به دلیل یک فرهنگ غلط به آنها احترام می‌گذارند سوءاستفاده می‌کنند و پس از این‌که دسته‌گل به آب می‌دهند ،به واسطه وابستگی‌شان نام و نشانی از آنها در رسانه‌ها منتشر نمی‌شود، مگر این‌که بسیار معروف باشند.

بنابراین شاید مقابله با چنین فرهنگی در کشورمان یکی از درس‌هایی باشد که باوجود اختلاف دیدگاه با غربی‌ها می‌توان از آنها آموخت.

نباید از نظر دور داشت که سخت‌ترین قسمت برقراری عدالت آنجایی است که در طرف مقابل عدل، قدرتمندان قرار می‌گیرند.

بدون شک آنچه باعث اعتماد و اطمینان و امید مردم به دستگاه عدالت‌محور کشور می‌شود، ‌‌برخورد بدون اغماض و صریح با افراد خاص است.‌

کتایون مافی - گروه سیاسی