موضع واقع گرایانه مرسی در تهران

 مرسی برخلاف سلف دیکتاتور خود برای سفر به تهران از واشنگتن و تل آویو دستور نگرفت و برخلاف روش گذشته زمامداران سابق مصر ، مصالح عمومی مصریان را در تاثیرگذاری فعالانه در نظم نوین جهانی و پذیرش مسئولیت در تعادل بخشی به ایجاد آرایش جدید سیاسی منطقه خاورمیانه و آفریقا تبیین کرد ، وی در تشریح سیاست های مصر جدید در نظم نوین جهانی خواستار ایجاد نظامی عادلانه در جهان و تغییر ساختار شورای امنیت سازمان ملل متحد شد که نشاندهنده علاقه خاص مصر انقلابی برای تاثیرگذاری مثبت در معادلات بین المللی می باشد.

رئیس جمهور مصر از زاویه ای واقع گرایانه متناسب با مطالبات مردم مصر به تبیین شرایط بحران سوریه پرداخت و ضمن بیان نظر و دیدگاه کشورش درخصوص بحران سوریه خواستار حفظ مقاومت علیه اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین شد.

هرچند موضع گیری مرسی درباره دولتمردان سوری همسو با نظرات جمهوری اسلامی نمی باشد اما در یافتن راه حلی منطقه ای و سوری برای بحران سوریه مورد اشتراک با ایران است و از همین منظر می توان به یافتن راهکارهای منطقه ای با همکاری کشورهای عمده و بزرگ خاورمیانه برای سوریه امیدوار بود.

باید در تحلیل مواضع رئیس جمهور جدید مصر توجه داشت که محمد مرسی ، عضو شاخص یک جریان ایئولوژیکی و مذهبی با سابقه ای طولانی می باشد و پس از یک حاکمیت سه دهه دیکتاتوری در جریان انقلابی مردمی به روی کار آمده است که علاوه بر پیش روی داشتن مشکلات بر طرف ساختن ساختار استبدادی در داخل کشور با حجم انبوهی از اصلاحات در سیاست خارجی روبرو است .

محمد مرسی نه یک شیعه است و نه یک معاود مصری که سال ها در ایران زندگی کرده باشد ، وی عضو اخوان المسلمین است با تمام ویژگی ها و مختصات مربوط به سلفی های ایدئولوژیست و دربهترین شرایط می توان وی را با اسماعیل هنیه یا رجب طیب اردوغان قیاس کرد و در همین قیاس می توان دریافت محمد مرسی در برخورد با جمهوری اسلامی ایران کاملا زیرکانه و هوشمندانه رفتار کرده است.

نکته مهم در مواضع اخیر محمد مرسی بازتعریف مقاومت علیه رژیم صهیونیستی می باشد که با توجه به شرایط و واقعیات موجود در منطقه و جهان در حال شکل گیری است به نظر می رسد در تعریف نوین از مقاومت علیه اسرائیل "با بررسی شیوه های نیم قرن گذشته " متدی جدید درحال شکل گیری است که ابتدا ترکیه و اکنون مصر به عنوان دو قدرت بزرگ منطقه ای در حال تدوین و اجرای آن هستند که شاید بتوان آن را نوعی مقاومت نرم علیه اشغالگری صهیونیست ها و تشکیل کشور مستقل فلسطین با پایتختی قدس شریف دانست.

روح الله جمعه ای