ضرورت تغییر نگاه به مقوله نفت

 نفت و نفط از آن زمان تاکنون مرارت‌ها و دشواری‌های زیادی به دنبال داشت. نفت خوان نعمت الهی بر مردمان ایران‌زمین بود و «نفط» نعمتی که استعمار با حضورش آن را با خود به همراه داشت. نزدیک نیم‌قرن از حفاری چاه‌های نفت می‌گذشت و کشتی‌های انگلیسی همچنان نفت سرزمینمان را به دوردست‌ها بار می‌زدند و با خیالی آسوده می‌رفتند، پس از چندی اما با ظهور مصدق با مبارزات گسترده و تلاش‌های زیادی که صورت گرفت، مردم خواستار ملی شدن نفت شدند، زیرا نفت ایران که باارزش‌ترین در نوع خود بود،‌ از جنوب به دوردست‌ترین نقطه در دنیا ارسال می‌شد، بی‌آن‌که مردم کشورمان از آن بهره‌ای ببرند؛ تا آن‌که دولت مصدق، لایحه پیشنهادی خود به مجلس وقت و تقاضای ملی شدن صنعت نفت را ارائه کرد. یک سال طول کشید تا 29 اسفند 1329 این لایحه به تصویب رسید. با تصویب آن موج شادی در میان مردم رنج‌ کشیده از حضور استعمار که خود را صاحب ثروت ملی ایران می‌دانست، به‌پا خاستن. از آن زمان تاکنون 61 سال می‌گذرد و نفت همچنان در صدر بوده و در اولویت همه دولت‌ها قرار دارد.

هرچه از قدمت نفت می‌گذرد، ارزش ذاتی آن بیشتر می‌شود. در دنیای امروز مقوله انرژی بویژه نفت مولفه‌ای استراتژیک می‌باشد که تمام تحولات اقتصادی، سیاسی و بین‌المللی را متاثر از خویش ساخته است؛ به همین دلیل قدرت‌های غربی صاحبان و تولیدکنندگان نفت را همواره تحت فشارهای مختلف خود قرار می‌دهند تا بتوانند انرژی ارزان‌تر و آسان‌تری برای ادامه حیات صنعتی و حتی اقتصادی و سیاسی خود به دست آورند. با این رویکرد، امروز نفت ایران را تحریم می‌کنند، فارغ از آن‌که تحریم ایران سودی برای تحریم‌کنندگان نخواهد داشت و دود ناشی از آتش‌ افزایش قیمت بر چشم دولت‌هایی فروخواهد رفت که آن را تحریم کرده‌اند.

زیبا اسماعیلی/ گروه اقتصاد